14
ONS ZEELAND
schaal bezig geweest. Moest telkens niezen van de
guurheid en het kolengruis witte zakdoek zwart ge
worden. Ik dacht, enfin, het is toch Zaterdag, maar
Liesbeth had een andere opinie. Werd beschuldigd van
de neiging om onzen zeepsop-magnaat rijk te willen
maken, 't Viel me eigenlijk nog mee ze had net
zoo goed kunnen beweren, dat door mijn opsnuiverij
het tekort van 20 K.G. kolen ontstaan was. Daar liep
de leverancier nu toch gelukkig tegen op.
4 December. Om de kinderen aangenaam bezig te
houden voor Sinterklaas gespeeld. Zware stem opge
zet en rare geluiden uitgestooten met ketting tegen
de deur geslagen en dreigend een zak voor stoute
kinderen binnengestoken. Heb altijd veel aanleg voor
tooneelkunst in dit genre gehad. Ik weet nog best,
hoe ik aan de zoontjes van Breeduitstra een zenuw
toeval bezorgd heb als zwarte Piet, en die waren toch
heusch niet bang uitgevallen. Ook nu was alles uit
stekend verloopen, wanneer Jossie niet, uit lijfsbe
houd, met zijn blokken was gaan gooien. Liesbeth
poogde de situatie nog te redden, door hem te waar
schuwen, dat het zijn vader niet was, doch toen ver
loor ik net mijn baard en moest ik afdeinzen voor het
bombardement.
6 December. Gister geen journaal kunnen bijhou
den. De jeugd was dol van uitgelatenheid. Ze hebben
me uit louter dankbaarheid met 'n parapluie op m'n
hoofd geslagen, 't Is natuurlijk goed bedoeld, maar
toch vind ik dat de eerbied, die het kind voor zijn
ouders behoort te hebben, bij ons eenigszins taant.
Van mij hebben ze dat niet, want ik was op dit punt
bijzonder gevoelig, 't Heugt me nog duidelijk, hoe ik
dagen lang ontroerd ben geweest, toen ik las, dat
prins Blahud, de stichter van de baden te Bath, tevens
voorbeeld der kinderlijke liefde, altijd in tranen uit
barstte wanneer hij in den vreemde een varken zag,
dat op zijn vader, koning Lud, geleek. Op de soos
was jhr. Poetspanne in vroolijke bui hij tracteerde
zelfs. Later hoorde ik van Breeduitstra, dat hij al
zijn schulden had kunnen betalen, door dat iemand
hem een groot crediet gegeven had.
U wilt eens wat teekeningen zien van Zeeland
Best mijnheer!
En zoo trok ik er op uit, gewapend met fiets, schets
boek en potlood.
De eerste reis zal zijn van Vlissingen over West-
Souburg naar Koudekerke. Spoedig is Souburg be
reikt, waar de huisjes ingedommeld zijn rondom een
pleintje, als doen zij hun winterslaap. De lange, kale
hoornen, verhoogen nog de najaarsstemming.
De ondergaande zon werpt lange schaduwen over
het pad, die opklimmen tegen de muren en een fel
contrast vormen van licht en donker.
Alle kleur is verdwenen, in een somber najaars-
grauw.
Kil is het, en de vette aarde klontert aan fiets en
schoenen. Een eind verder treuren kale wilgen en
spiegelen hun mager lichaam in het water der sloot.
De zon verdwijnt langzaam achter de wolken die
zich aan de horizon opstapelen.
De schaduwen worden vager en vager, de nacht
treedt in. BOB.
Wie koren heeft, krijgt meel geleend.
