AND" VER
i "tf!
De Paladijn
Midzomerdagdroom
16
ONS ZEELAND
Een der mooiste hengsten op de onlangs te Goes
gehouden keuring.
Avonturen van den Franschen Meester-Detective
MARC MICHEL.
(Nadruk verboden,)
(Slot.)
Deze kon geen woord uitbrengen hij keek den
prefect aan met een gezicht, dat in het flakkerende
schijnsel van de kaarsen bijna groen zag.
De duivel zelf moet hier de hand in het spel
hebben, fluisterde hij eindelijk heesch, de woorden
moeilijk uitbrengend.
De prefect fronste de wenkbrauwen,
Niemand verlaat het huis, zei hij met zware
stem. Waar woont die meneer Marc Michel
Hij zei in het Grand Hotel, antwoordde Blomdal.
De prefect wierp met een slag de deur achter zich
dicht. De mannen in de kamer hoorden de huisdeur
in het slot vallen. De agenten buiten salueerden.
Zwijgend, het hoofd voorover, stapte het hoofd van
de politie in zijn auto. Het portier viel dicht de
wagen tufte in razende vaart weg.
Van de andere zijde van het park kwam op het
zelfde moment een andere auto aanjagen. Op de
radiator fladderde in den nachtwind een vaantje
Politie
De wagen hield ook voor de villa op nr. 21 stil en
een heer sprong er haastig uit. De agenten keken elkaar
verschrikt aan, schudden het hoofd en keken in de
richting vanwaar het geluid van de wegrijdende auto
nog hoorbaar was. Het was een raadsel de man
die uit de stilstaande auto stapte en nu op het huis
toetrad was.... de politie-prefect. Maar die ander
dan, die ander, die daarnet in vliegende vaart weg
gereden was
Een van de agerten wierp de voordeur open. De
prefect ging naar binnen en liep de trap op.
Een rechercheur, die op de trap geposteerd was,
opende de deur van de kamer waar de brandkast
stond. Op den drempel bleef de prefect staan en keek
de mannen aan, die in het vertrek bijeen waren.
Nog iets bijzonders gebeurd vroeg hij.
Einar Blomdal antwoorde met een heesche stem
Neen, mijnheer de prefect. Er is niets nieuws
gebeurd sedert u daarnet bent weggegaan.
Sedert... ik.... ben.... weggegaan...?, her
haalde de prefect langzaam en niet-begrijpend. Wat
bedoelt u daarmee
Wel in die paar minuten is er niets veranderd.
In welke paar minuten
Hemel nog aan toe, er kwam een ongedul
dige klank in de stem van den spreker, in de paar
minuten sedert u geconstateerd hebt, dat de steen
verdwenen is.
Ik. geconstateerd. Het gezicht van den
prefect werd doodsbleek. Ik. maar ik kom regel
recht van mijn huis
Einar Blomdal sprong op en stiet een ongearticu-
leerden angstkreet uit.
Marc Michel schreeuwde hij daarna.
Met een sprong was hij bij de brandkast, draaide
aan de handvatten, rukte de deur open en griste het
leege étui eruit. Op het mollige, witte fluweel lag een
klein biljet met sierlijke letters beschreven
,,In goede orde en dank ontvangen Marc Michel."
door
J. P. B a 1 j
Het strand, de boulevard, het badkoetsenterrein,
alles was zon en zomer. Stralend stond de Groote
Heerscheres aan het azuurblauwe firmament en schonk
de aarde haar koesterende stralen, de voor een bad
plaats zoo onontbeerlijke warmte. Daardoor ontstond
er een zekere gezelligheid, een sfeer van opgewekt
heid, die de triestige, grauwe regenweken van den
aanvang van het seizoen deden vervagen, als behoor
den die tot het grijs verleden.
Op den Boulevard flaneerden fleurige meiskes, ge
kleed in coquette, luchtige zomersche costuumpjes.
Haar vroolijke lach, haar pittige, guitige gezichtjes ge
tuigden van klaterende levensvreugde.
In de zee krioelden tientallen, honderden als uit
gelaten kinderen. Slanke jonge meisjes tusschen de
twintig en dertig, dito heeren, kinderen, bedaagde ma
trones met dubbele kinnen, heeren met hangbuikjes
en kale hoofden, allen plasten en ploeterden,baadden
of zwommen, doken of lieten zich bruinbranden daar
waar speelsche golfjes een vergeefsche poging deden
nog verder het strand op te rollen, en dan hun matte
pogingen opgaven om teiug te glijden naar de groote,
oneindige watermassa.
In de verte toonden heele kleine, donkere stipjes
de plaats aan, waar de visschers hun dagelijksch be
drijf uitoefenden.
En aan het strand heerschte de gewone drukte van
een prachtigen midzomerdag. Verliefde paartjes had
den hun strandstoelen dicht bij elkaar geschoven en