Verdiende Hulde
1034
GROOT-ROTTERDAM
Foto genomen tijdens de huldiging van kapitein Smoolenaars en de bemanning van de „Alhena", door het gemeentebestuur van Rotterdam
3. de Italiaansche gezant Graaf Barbaro.
Kapitein Smoolenaars; 2. Burgemeester Wytema
Foto van de bemanning der Alhena.
Z.K.H. Prins Hendrik, vergezeld door de heeren A. J. M. Goudriaan
en Beels, begeeft zich naar het kantoor der Scheepvaartonder
neming ter huldiging der Alhena-helden.
ze vijfentwintig jaar getrouwd zijn of ais chef-rails-
uitpeuteraar bij de tram gewerkt hebben.
Als je dat zoo jaar in jaar uit elke week weer aan
ziet, dat word je er wel eens een beetje wee van en
dan doet het je goed, als daar eens, plotseling, een
huldiging komt, die verdiend is een huldiging,
die niet gebaseerd is op een toevalligheidje, maar op
werkelijke verdienste.
Dót, wat kapitein Smoolenaars en zijn 47 manequi
page daar aan de Braziliaansche kust heeft verricht
op dien gedenkwaardigen 25sten October, was waard
gehuldigd te worden.
„Had oponthoud van zes uren bij redding 531 passa
giers Principessa Mafalda. Vertrek naar Rio."
Dat was alles wat kapitein Smoolenaars na de red
ding aan zijn reederij seinde doodeenvoudig, alsof
De hofmeester met zijn staf, die de 'zware taak had, plotseling
voor 531 monden meer te zorgen.
Het is nu alweer een paar dagen ge
leden en rustiger dan in den eersten
roes der opwinding kunnen we de hul
diging overzien, gebracht aan de mannen
van de Alhena, aan kapitein Smoolenaars
en zijn dapperen.
En dan moeten we zeggen, dat hier
nu eens een nuidiging heeft plaats gehad
naar ons hart.
Huldigingen zijn tegenwoordig zulke
doodgewone dingen, dat je er eigenlijk
al heel weinig aandacht aan besteedt.
Vandaag is er een mijnheer, die vijf
entwintig jaar geleden ergens in betrek
king kwam en daar nu nog is, omdat
hij in al dien tijd het niet zoover heeft
Mevrouw Smoolenaars. kunnen brengen een beter baantje te
vinden.... de man wordt gehuldigd.
Morgen is er iemand, die precies
zeventig jaren geleden werd geboren en al dien tijd is blijven leven
zonder ook maar een enkele maal dood te gaan.... de man wordt ge
huldigd.
Overmorgen zwemt er iemand in denzelfden tijd, waarin een ander
vroeger honderd meter in het water aflegde, honderd
en één achtsten meter..hij wordt gehuldigd.
Een juffrouw wil over den Oceaan vliegen. Het
lukt haar nietze valt in zee, maar wordt opgepikt
door een schip.... ze wordt gehuldigd. Waarom?
Om de mislukking Doet er niet toeze wordt
gehuldigd.
En zoo gaat het maar doorde heele maatschappij
hangt tegenwoordig van huldigingen aan elkaar.
En van menschen, die huldigingen zoeken. Er
zijn er zelfs, we weten het uit ondervinding, die
hun eigen portret naar de krant stuken met verzoek
het op te nemen hen te huldigen dus omdat
het de gewoonste zaak ter wereld was, rapporteerde
hij, wat er gebeurd was, zonder ophef, geen woord
te veel, maar ook geen woord te weinig.
ledereen hier in Nederland wist toen, wat er ge
beurd was en juist die groote eenvoud joeg een rilling
van ontroering door het land.
Verschillende groote booten waren op de S.O.S.-
seinen van de Mafalda op de plaats van het ongeluk
aangekomen, al vóór de kleine Alhena er kwam en
tcch heeft alleen deze boot meer dan de helft der
900 passagiers weten tc redden.
Met 15 man
Een schip midden op zee en vooral een schip, dicht
bij een zinkende reuzenboot, kan niet zonder beman
ning blijven het grootste gedeelte der equipage moest
Kapitein Smoolenaars met vrouw en kinderen thuis.
