JJ.&Ï
ONS ZEELAND
Er zit iets stemmigs in het water.
Hebt u wel eens opgemerkt, wanneer u aan een
waterkant zit of midden op het water in een bootje,
hoe vreedzaam uw stemming dan kan zijn. Ge krijgt
dan zoo'n berustend gevoel, zoo kalm, zoo tevreden.
En wanneer dan traag een zeilschip aankomt, dan zit
daarin zoo'n bekoring, dat men haast sentimenteel
wordt.
Steeds weer is er een wisselende schoonheid. Nu
eens komt er grootsch en statig een stoomschip op u
af en geeft u een ongekende sensatie, dan weer is het
een klein bootje, dat als een zielig wezentje schijnbaar
hulpeloos ronddobbert.
En als straks de zon zal ondergaan, dan is er zoo'n
vrede en zoo'n rust over u gekomen, dan zoudt ge
niets liever wenschen dan daar te blijven, daar waar
de golfjes hun eindeloos spelletje spelen, daar waar
zij immer en immers blijven voortkabbelen en dan
zingen het eeuwige lied, van kracht en van moed, van
storm en van branding, maar ook van schoonheid en
macht, van vrede en berusting, het eeuwige lied van
de zee.
Op de Schelde.
BOB.
