ïfflEiïiii OOGDIAGNOSE DOCTOR PSYCH. SCHILLING Hotel OOMS, Bergen op Zoom ONS ZEELAND 7 Waar de raadsleden van N. en St. Joosland voortaan over 't wel en wee van hun gemeente zullen beraadslagen. Nieuw- en St. Joosland heeft een nieuw raadhuis gekregen. brief komt brengen aan een van de rijke Amerikaan- sche dames, die in de hall zitten Als een Middel- eeuwsche page is hij en Miss's America's hart is stor menderhand ingenomen. Ze lacht hem toe door haar vervaarlijken uilenbril, ze vraagt hem hoe oud hij is. „Twaalf jaar!" liegt hij. Hij is vijftien, maar z'n heele familie is klein en je zoudt eigenlijk kunnen zeggen, dat het jog uit een goed piccolo's-nest kwam. Miss lacht verteederd en ze is erg verwonderd, dat hij al zoo goed Engelsch spreekt. Ze laat een stevigen fooi op het zilveren blaadje vallen en de jongen is één en al dankbaarheid. Ongelooflijk zooals de vrouwen hem vertroetelen. En Simson, z'n opperbaas, moet heele lofzangen aan- hooren op zijn piccolo. Het jong staat alweer bij een deftige auto, helpt een oude dame bij het uitstappen, neemt haar taschje en parapluie aan of het een heilig reliquie is, zwaait den tourniquet voor haar open, plant haar voorzichtig in een van de groote hall-stoelen, alles met een zorg en liefde die het oude hart streelt en goed doet. Jog kent z'n Pappenheimers. Daar zit wat voor 'm op Jog krijgt niet alleen fooien, maar ook doozen bon bons, Haagsche hopjes, dassen, boorden. Z'n heele familie wordt door bem van toilet-artikelen voorzien. Ik ben er zelf ingevlogen, vond hem een reuzen-jog. Maar ik leerde hem van een anderen kant kennen. Ik stond in de garderobe, hij met een van de huis knechten in de hall. Hij zag me niet. „Zeg, Sjors," hoorde ik de huisknecht zeggen. „Die mevrouw van veertien heeft gevraagd of je haar japon even naar de stoppage wil brengen Mevrouw van 14 kende ik. 't Was een van die oud- adellijke dametjes, die van een zeker bedrag moeten rondkomen. „Dat kale wijf van 14 de anders zoo zachte, keurige stem was plotseling ver-Jordaneescht „Ze ka-me wat vertelle, hoor „Nou, daar leit-ie zei onverschillig de huisknecht, MJe mot zellef maar wete wat je doet." „Ze kan voor mijn part stikke Hij pakte de japon aan, frommelde die in elkaar en smeet 'm in een hoek van de garderobe. Toen kwam ik te voorschijn. Hij schrok geweldig, had z'n gewone liefheid niet ineens terug en zei tamelijk plat „O, is uwe daar Ik wilde eerst een boet-predicatie houden, maar slikte de woorden weer in. Hij raapte de japon op, ging er op een holletje mee weg. Heel den tijd, dien ik nog in het hotel doorbracht, had hij een schuldig gezicht en ik denk, dat hij op luchtte toen hij me zag vertrekken. Ik heb het niet tegen den almachtigen Simson ge zegd, want. had ik mijn deel niet zelf bijgebracht aan Jog's onbeschaamde brutaliteit Dit hebben wij vrouwen zoo sterk, het kleine, teêre trek ons aan. We verwennen onze baby's vaak te veel en onze kleine hondjes en wonderkinderen en piccolo's. En dan hebben we stierlijk het land als zoo'n ver afgood wezen onverdragelijk wordt Waarschijnlijk had dit jog, als-ie niet zóó klein was geweest, al-ie er niet zóó koddig had uitgezien in z'n kleine uniform, een gewonen, aardigen, rakker geworden. Nu, wetend, dat al wat vrouw was hem koesterde en verwende, was hij van een arrogantie, die maakte, dat je hem plotseling onverdragelijk vond. Maar 't leven zal hem wel mores leeren. Over 'n jaar of twee is-ie toch een stuk gegroeid en is al z'n charme weg. Arme dier dan valt hij van z'n troon en staat er in zijn plaats weer een ander jog uit een nest van dwerg-joggies. Maar we kunnen wel wat minder afgoderij plegen, wij vrouwen E. B. B. Villa Rosa - A. BOUMAN, Arts, Ginneken Vaststellen der ziekten door zien in de oogen iederen Vrijdag 10—5 uur SCHITTERENDE RESULTATEN

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 7