GEBRS= BOER,
16
ONS ZEELAND
f
Maar zooals ik u zeg: het is absoluut onmogelijk. De
meteorologische stations van Stockholm, Upsala en
Gothenburg zullen me vannacht voortdurend op de
hoogte houden van den atmospherischen toestand. Ik
moet in mijn huis blijven, om de taak die ik op mij
genomen heb, te kunnen vervullen,"
„Wat had u mij dan willen voorstellen?" vroeg
Marc Michel belangstellend.
„Ik zou u willen vragen, komt u bij mij! Beschermt
u mij en mijn huis het Berzelii-park is hier nauwe
lijks een kwartier vandaan."
De detective was opgestaan en liep nadenkend met
groote stappen de hotel-kamer op en neer.
Eindelijk begon hij te spreken:
Wijnkooperij
Opgericht 1795
VLAARDINGEN.
Generaal-vertegenwoor-
digers van
Carré Perseval, Epernay
Edmond Dupuy Co.,
Cognac.
Red. Hackle Whisky,
Glasgow.
D. Leiden Ltd., Keulen.
Hofleveranciers van
Z. JVL Koning Willem III
Zijne Keizerlijke, Konink
lijke Hoogheid Keizer
Frans Jozef
Z. M. den Koning van
Engeland
Leveranciers van
Z. K. H. den Prins van
Wales
Z. K. H. den Hertog van
York
Z. H. den Hertog van
Wellington
Z. H. den Hertog van
Manchester
The House of Lovds, etc.
„Het is een groot offer, wat u daar van mij vraagt,
Excellentie. Het eischt een volkomen herziening van
mijn beveiligingsplannen. Maar anderzijds vind ik de
zaak te ernstig om u mijn bescherming te weigeren;
dan kan mijn secretaris het andere deel van het weik
op zich nemen. Wacht een oogenblik, dan zal ik hem
de noodige instructies geven."
Marc Michel verliet de kamer en kwam na een paar
minuten weer terug.
„Ik ga met u mee," zei hij, terwijl hij zijn hoed
opzette en zijn jas aantrok.
De kleine, in ouden stijl opgetrokken villa lag don
ker en zwijgend onder de hooge olmen. De gevels
waren heelemaal met wilde wingerd begroeid.
Het weer was niet meer zoo helder als het geweest
was. De lucht was betrokken en een vochtige herfst
wind streek over de boomen. Het was alsof er een
zacht en geheimzinnig fluisteren door de dorrende
bladeren klonk. Een gaslantaarn weerkaatste zijn
spaarzaam licht in de donkere vensters van de villa,
Sophus Bark deed de voordeur open.
De vloer van de lange gang deed de voetstappen
van de beide binnentredenden luid en toch gedempt
opklinken.
„Er zijn zeker groote gewelven onder dit oude huis?"
vroeg de detective.
De ander knikte.
„Het is gebouwd in den tijd van Gustaaf Adolf, mon
sieur Michel."
Hij duwde de deur van zijn werkkamer open en
draaide het electrisch licht aan.
De niet te groote kamer was smaakvol en comfor
tabel ingericht. Langs den linkerzijwand en tusscheri
de ramen stonden hooge boekenkasten, die een uit
gelezen bibliotheek bevatten. Op den parketvloer lag
een kleurrijk, mollig Smyrna-karpet. De vensters wa
ren van buiten van tralies voorzien. In den rechter-
zijwand was een glazen deur, waardoor men in een
kleiner vertrek kon zien.
„Dat is mijn slaapkamer," legde de minister uit. Hij
wierp een verlangenden blik op het bed. „Als u er
geen bezwaar tegen hebt, wilde ik wel een uurtje
gaan liggen. Ik heb vermoeiende dagen en nachten
achter den rug en als straks de telefoon begint, is
het met mijn rust weer gedaan. U vindt hier in mijn
kamer alles wat u noodig hebt: goede sigaren, whisky
en soda, en een goed-voorziene bibliotheek."
„Geneert u zich niet, Excellentie; ik zal me heusch
niet vervelen. maar ik zou, voor ik de wacht be
trek, wel graag even uw huis inspecteeren. Zijn alle
kamers open?"
„Allemaal, monsieur Michel."
„In vijf minuten ben ik terug."
De deur ging achter den detective dicht. Zijne
Excellentie zette zich behaaglijk in een clubfauteuil
en bladerde in een tijdschrift. In huis sloegen een
paar deuren. beneden in de kelders klonken voet
stappen: Marc Michel was aan het werk.
Een paar minuten later kwam de detective weer
terug. Sophus Bark hield de hand voor den mond
en gaapte discreet. Hij stond op, wuifde met de hand
zijn bewaker goeden nacht toe en verdween in zijn
slaapkamer.
Van daaruit keerde Sophus Bark zich nog eens om
om naar den detective te kijken,
In de studeerkamer zat Marc Michel voor zijn
schrijftafel duidelijk teekende zijn scherp profiel zich
tegen het behangsel af. Juist stond de Franschman
weer op en begon de kamer op en neer te loopen.
Een oogenblik leek het den glurenden man, alsof
de gestalte kleiner en gedrongener was dan daarnet.
Maar dat was natuurlijk verbeelding.... Met twee
onhoorbare stappen was hij bij een kastje in de nabij
heid van de ramen en begon aan het handvat te draaien
dat zich daarin bevond.
Rommelend daalden ijzeren jaloezieën voor de beide
deuren van de studeerkamer. De detective was ge
vangen Een gemeene trek van voldoening kwam op
het gezicht van den kleinen man in de slaapkamer.
Daarop ging hij naar de kleerenkast, zette een geruite
pet op en trok een langen ulster aan. Hij opende het
venster, waarvan de geoliede scharnieren geluidloos
draaiden, wipte over de vensterbank den donkeren
Vervolg op bladz. 18
Opoevöit
Pomerol St.
