IDEAfNAAIMACHINES
ZIJN ONOVERTREFBAAR
FIRMA GEBR. KAAN - MIDDELBURG
Bij aankoop vrage men beslist dit merk
Sedert jaren bij vele families in gebruik
EENIGE IMPORTEURS:
Verkrijgbaar bij eiken soliden handelaar
8
ONS ZEELAND
23 Januari. Kon vandaag weinig schrijven, 'n Splin
ternieuwe splinter onder mijn duim opgeloopen.
24 Januari, 'n Propagandist van de Padvinders op
bezoek gekregen om leden te werven. Gevraagd wat
de zaak eigenlijk inhield. Begon me de Padvinders-
wet voor te lezen. „Een padvinder is trouw. Zijn
woord eerlijk. Een padvinder is verdraagzaam. Een
padvinder is een broeder voor zijn collega's. Een pad
vinder is ridderlijk. Een padvinder is een dieren
vriend, Een padvinder is gehoorzaam. Een padvinder
is blijmoedig. Een padvinder is spaarzaam."
Gezegd dat dit heel wat was, maar dat ik zeer be
treurde, het ontbreken van een artikel over het vin
den van paden. ,,Die zijn allemaal al gevonden", be
weerde de man.
Hem aangeraden dan alle pogingen in 't werk te
stellen, die vereeniging zoo vlug mogelijk op te doeken.
Hij vloekte met de deur. Een padvinder is niet
vriendelijk dat staat ook niet in zijn wet
Twaalf jaar geleden ben ik geschilderd. Door een
van de toen modernen.
Hij is getrouwd met een kostschoolvriendin van me
en uit hoofde van die vriendschap werd ik uitgenoo-
digd zijn atelier-werk te komen bezichtigen, op z'n
atelier.
't Was in den tijd toen er hoeden werden gedragen
als gebouwen.
Ik had er een van goud-bruin fluweel met een rand
van goud-galon en een toef strijdlustige haneveeren
opzij, vastgehouden door een geval van schildpad en
goud.
Toen ik met deze glorie op m'n bol 's mans atelier
binnentrad, gebood-ie me stil te staan, een bevel waar
ik eenigszins verbaasd gehoor aan gaf.
Hij kneep z'n oogen tot spleetjes, tuurde van m'n
gebouw naar m'n gelaat en fluisterde
„Mooi is dat, echt Oostersch Ik zou u graag zoo
schilderen."
Nu zou ik geen vrouw geweest moeten zijn, om daar
niet door geflatteerd te zijn
Noortje, m'n oude kostschoolvriendin, was 't heele-
maal met hem eens en met z'n beiden zagen ze het
heele Oriënt in me,
„Gaat u daar eens even zitten noodde hij.
Ik liet me neervallen in een antieken stoel, draaide
op bevel van den schilder m'n toet naar alle kanten.
„Mooi zei hij weer. „Wanneer kunt u poseeren
Ik zat er in en kon niet meer terugkrabbelen.
„Maar met uw hoed op."
De week daarop zat ik mèt het zware gebouw op
raast een fel brandende vulkachel, terwijl de schilder
bezig was m'n achtergrond te verzorgen.
Alle mogelijke zijden lappen werden achter m'n
onschuldig krullebolletje gedrapeerd.
„Niet fel genoeg Te zoet Te wreed waren de
uitroepen, die zijn lippen ontvloden.
Eindelijk vond een donker-groen-zijden lap genade
in z'n oogen en begon hij de schets op te zetten.
Goeie hemel, wat werkte hij ijverig door
En het gebouw drukte me zoo zwaar en de kachel
brandde m'n koonen hei-rood.
Kleiner en kleiner werden m'n oogen. Ik vocht
tegen den slaap
Hij als een tijger die z'n prooi beloert blikte
van mij naar het doek, zette met vaste hand z n lijnen,
om na anderhalf uur zware marteling van mijn kant
vreugdevol uit te roepen
„Dat staat
Veertien middagen heb ik zoo geposeerd, al die lij-
densdagen het gebouw op m'n hoofd getorst.
Toen het klaar was, kon ik niet meer zien of het
wel of niet leek, maar Noortje en haar schilder waren
verrukt. Ik was een Oostersche prinses en 't was fel,
het ding. Er kwamen collega's, die het een fameus
ding vonden en ze keken van het doek naar mij en
er was er een, die dacht dat m n neus op het doek
korter was, dan m'n voorgevel in werkelijkheid was.
Strijd om een neus
Ze gingen de maat nemen, hadden we in werkelijk
heid bij m'n neus.
Ik kreeg het schilderij ten geschenke, op die voor
waarde, dat het af en toe geëxposeerd mocht worden.
Het werd naar huis gestuurd, 't Was heusch een
gedenkwaardig moment De heele familie stond er
om heen. De meeningen waren verdeeld. De een vond
het schitterend, de ander affreus. Maar het gebouw
vonden ze eenparig buitengewoon goed getroffen.
De schilderij heeft lange jaren aan den wand ge
hangen, tot die ouderwetsch geworden hoed me zóó
verveelde, dat ik het doek uit de huiskamer verbande
en opborg op zolder.
Eenige weken geleden we hadden elkaar al dien
tijd niet meer gezien loop ik Noortje en haar man
tegen het lijf.
„Daar heb je m'n Oostersche prinses zegt hij blij.
,,U is niets veranderd
Noortje belooft me, eens gauw bij ons te komen
ze spreekt zelfs een dag af.
Ik kom in wanhoop thuis, vertel de historie.
„Portret weer ophangen raadt mijn husband aan.
Noortje en haar man verschijnen op den afgespro
ken avond. Ze zitten juist over het portret, kijken
er telkens met genoegen naar.
Even later komt een jeugdige neef binnen. Gaat óók
over het portret zitten.
Plotseling valt z'n blik er op,
„Goeie hemel schatert hij. „Heb je „Opoe met
den hoed" weer van den zolder gehaald
Tableau
EBB
