f Kant Vaders en k INDEREN WOLLEN KOUSEN WORDEN 'S WINTERS GEREGELD GEDRAGEN EN GEWASSCHEN. ZORG DAT ZIJ NIET STUG EN HARD WORDEN EN WASCH ZE STEEDS IN fü"éoedpl GROOT-ROTTERDAM 1147 Waschfalle Kant is zoowel ter garneering als ter vervaardiging van avondjaponnen op 't oogenblik zeer gewild. Is de japon geheel van kant vervaardigd, dan wordt deze meestal over een zijden onderjurk in dezelfde of bijpassende tint gedragen. Bij een japon van zwart kant, welke wij onlangs zagen dragen, was de onderjurk van jade groen satijn. De draagster had hierbij een langen ketting aan van jade, welke eenige malen om den hals was gelegd. Een groote groene bloem versierde de ceintuur. Onze teekening brengt een tweetal diner-japonnen in beeld, welke gedeeltelijk van kant zijn vervaardigd. 211. Is een smaakvol model van lavendelkleurige crêpe ginette. Het schuin overslaand corsage heeft een front en lange mouwen van kant in dezelfde tint en bloust een weinig over een gedrapeerde ceintuur. Het rokdeel is versierd met een schuin oploopende kanten volant. Een aardig corsage bouquet masqueert de sluiting der ceintuur. 212. Japon van aniandelgroen satijn. Het blousende corsage is in een diepen V vorm geknipt en gegarneerd met vest en wijde mouwen van zilverkant. Het aangerimpelde rokje is evenals het iets langere pand van onderen met kant gegarneerd. De ceintuur is gedrapeerd en boven het losse pand versierd met een strasz-motief. MARGUERITE. Kameelhaar is wel sterk in de mode de laatste seizoenen, en de kleuren, die men in deze stof bereiken kan, zijn bijzonder mooi. Ook voor jongensjasjes blijkt ze aardig te voldoen. Van alle modellen zijn, bij nauwkeurige opgave der maten, knippatronen verkrijgbaar bij ons Patronenkantoor", Postbus 1, Haarlem. Bij bestelling resp. f 1.in postzegels bijvoegen voor dame:kleeding, voor kinderkleeding f 0.75. Ook dit kereltje draagt niet trots zijn kameel haren jasje en dat de stof soepel en prettig kleedt, laat de foto wel duidelijk zien. 2.11. 2.Ï2.. MARGUERITE Gelukkig, de tijd dat de kinderen alteen op de moeder waren aangewezen, dat de opvoeding ge heel aan haar werd overgelaten, is voorbij. Meer en meer wordt ingezien, dat de kinderen recht hebben zoowei op moeder als op vader, en dat de kunst van opvoeden zoo belangrijk is, dat beiden er zich ten volle aan moeten geven. Moeten Wie ondervonden heeft, of nog dagelijks ondervindt als vader, wat een onzegbaar genoegen het is, werkelijk vader van zijn kinderen te zijn, hun vriend en hun vertrouwde, die kan niet gelooven, dat het vader schap eertijds alleen medebracht het fourneeren van geld voor het huisgezin. En die spreekt niet meer van zich „moeten" geven aan de opvoeding van ziin kinderen, maar vraagt het als een geluk. Vroeger beschouwden de -vaders hun kinderen dikwijls meer als last. „Ze kunnen ook geen oogen blik stil zijn," zei vader als hij, thuisgekomen, rus tig de krant wilde lezen en zich liefst maar nergens verder mede bemoeide. Wat hebben die vaders toch veel gemist En wat zouden die kinderen rustig zijn geweest, als vader er zich nu eens wel mede had bemoeid Want een feit is het toch, dat kinderen niet lastig zijn, om lastig te zijn, maar dat slechts hun geheele wezen vraagt naar ontwikkeling en arbeid, dat in kinderen een haast on- J ytqs. hulpzaain Avi geen lastige ft. kinderen, m Hë maar dank- bare.gehoor- m^KÊBÊ$K*'- zame kinde ren, omdat vader heb- een échte vader te zijn geweest voor je kinderen. Wan neer men zich zoo bezig houdt met zijn kinderen, zal men zeggen, blijft er zoo weinig tijd over voor je zelf, en dat is zeker. Maar daarvoor wordt in de plaats verkregen iets zooveel heerlijkers, dat men graag zijn ontwikkelingsmogelijkheid daarvoor cadeau geeft. En dan de vaders, die niet handig zijn, die wel kunnen denken en met hun hoofd bezig zijn, maar die tegenover den vooral door kinderen zoo gelief den handenarbeid en knutselen vreemd staan, zult ge zeggen? Och kom, dat valt nog wel mee. Met oefening wordt de kunst verkregen en het is merk waardig, dat dikwijls kinderen intuïtief aanvoelen, hoe het een of ander gemaakt moet worden. „Vader, kom maar hier, ik zal het je wei leeren," hoe heerlijk klinkt dat uit den mond van een zes jarige, die op school heeft leeren papiervouwen en ziet, dat vad< r wel gezellig met hem bezig wil zijn, maar toevallig het vouwen niet kent. En als vader nu het werkelijk wil leeren, krijgt hij onderricht van zijn zoon of anders gaat vader 's-avonds maar eens zitten vouwen, in plaats van de krant lezen, om den volgenden dag zijn kind iets geheel nieuws te kunnen leeren. En timmeren, welke vader zou niet een honden hokje of poppenkarretje met zijn kinderen kunnen maken AI wordt het niet zoo mooi als de echte die ge in een winkel koopt, de vreugde, iets met je kinderen te hebben gewrocht en hun blijde gezicht jes en de heerlijkeuur tjes, samen gesleten, maken, dat je het er niet voor zoudt willen ruilen. En de op- voedingdan? Opvoeden is in waarheid liefhebben, alles deelen, de vertrouw de van je kind zijn en dan komt de rest van zelf. C. JACOBS. LS09-27 VRAAGT GRATIS CAMERA PROSPECTUS'

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 15