14 Te Waarde is door Mevr. Hondelink uit Krabben- dijke een cursus gegeven in eerste hulp bij onge lukken. Onze fotograaf vond de leidster en deel neemsters bereid even te poseeren. „Als ze toch die gok niet had Hoeveel keeren had ik 't nu al hooren zeggen, als Maddy haar entrée bij me maakte en er jongelui wa ren, die haar voor de eerste maal zagen. Die zielige, groote, kromme neus van Maddy, door jonge mannen zoo oneerbiedig met „gok" betiteld 't Was waar, deze voorgevel ontsierde wel heel erg het huis Maddy is donker, heeft mooie uit de natuur gol vende lokken. Haar huid is als die van een Ooster- sche vrouw, kers-rood is het kleine mondje, de donkere oogen fonkelen en bijna blauw is het wit van die oogen. Ze is klein en vol gratie, handjes en voetjes zijn on berispelijk, maar, o, hemel, die gok We hielden allen ons hart vast, toen Maddy besloot d'r mooie, lange haren te laten kortwieken. Dat moest op een échec uitloopen En het deed het Uit het golvende jongenskopje stak feller nog dan tevoren de groteske neus. Maddy zelf kon onbarmhartig spotten met haar „Cyrano". Dat achter dien spot verdriet zat, vermoedden we wel, maar zeker wisten we het niet, want door geen enkel woord gaf Maddy zich bloot. Als vrouw voel je echter, dat zóó groot een ontsiering van je aan schijn, leed moet brenger. Op een morgen zat ik ijverig te pennen, toen mijn gedienstige Maddy aankondigde. Eenigszins verbaasd èn wrevelig mepte ik m'n vulpen neer. Ze weten het immers, de goede kennissen, hoe ik alleen op het thee-uur, of 's avonds voor ze te vinden ben. Een klop Maddy. ONS ZEELAND „Ben je woest „Wel 'n pitsie „Lak aan 't Was dringend Ze zet zich neer op den divan, kijkt me pal in m'n facie. „Hemel Maddy kreet ik. „Het effect, dat ik er van verwachtte," zei ze kalm. ,,'t Is. 't is. fabuleus stotterde ik. Ik wilde jou de primeur gunnen, vandaar m'n vroege visite." Ik was nog steeds tè verbaasd om veel te kunnen zeggen, want Maddy's gok, haar veel besproken, kromme Cyrano, was omgetooverd in een fijn recht neusje. „Hoe hebben ze 't gedaan gekregen stotterde ik. „Om den dooien dood niet gemakkelijk zei ze met een zucht. „Heb je veel pijn uitgestaan „Niet zuinig „Hebben ze het niet gevoelloos gedaan „O, buitengewoon lachte ze. „Eerst kreeg ik eenige felle naaldprikken in m'n ex-Cyrano. Nou, daar kun je je pret van op. En dan gaan ze zoo ge- noegelijk aan het werk, of ze een robe aan het ver maken zijn En al voel je den pijn niet zóó hevig, je hóórt de helsche machines hun werk doen. Zagen schaven snijden. hu ik moet er niet meer aan denken En dan dat gevoel of ze je heele neus kra ken Ontzettend gewoon. Al doet het dan geen pijn, 't werkt toch heel erg op je zenuwen „Maar het resultaat is dan ook schitterend," troostte ik. „Maddy, je bent een beauty geworden." „Zeg, schei uit Maar, 't heeft me wel opgeknapt, dat zie ik zelf. Je hebt er geen idee van, hoe ik ge leden heb door dien ellendigen neus. 't Benam me m'n nachtrust." „Hoe zoo snurkte je erg en was je benauwd „Och, wel neen, gansje Een vrouw met 'n fat- soendelijk reuk-orgaan kan zich niet voorstellen hoe erg het is om met zoo'n onmogelijken gok door hel leven te wandelen. Maar eer je zoover komt om tot zoo'n operatie over te gaan „Ja, dat kan ik me voorstellen. Je zult zeker maan den lang gewikt en gewogen hebben." „Maanden Jaren lang En weet je wat den door slag gaf „Een hij natuurlijk Ze lachte spottend. „Ja, een hij Maar een van tien jaar, met een paar ondeugende spot-oogen. Ik kwam n.l. bij een kennis, die ik in jaren niet gezien had. Ze heeft twee heer lijke bengels van acht en tien, die in de kamer aan het lezen waren. Ze zaten juist over den spiegel, waar ik toevallig in keek en ik zag hoe de rakker van tien op z'n eigen ondeugend wipneusje wees, er een kromme bocht omheen trok en z'n broertje op mij wees. Dat gaf den doorslag Niemand had me er toch ooit open lijk om bespot „Dan mag je dien kleinen rakker dankbaar zijn." „Ben ik ook Maar het heeft m'n heele spaarduit opgeslokt en ik verwijt me wel eens, dat ik teveel aan m'n ijdelheid offerde." „Is 't zoo duur „Nou en of Toen ik den neus-arts zijn déclaratie voldeed, kwam ik even in verzoeking hem een mooi devies voor z'n briefpapier aan de hand te doen, en wel ,,'t Geld dat stom is, maakt recht wat krom is Intusschen ben ik blij met m'n „nouveau-nez" en hoop dat jij me m'n matineus bezoek vergeeft." En zoo deed ik, E. B. B.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 14