pCt. OBLIGATIEN NEDERLANDSCHE GRONDBRIEFBANK (GRONDBRIEVEN) ONS ZEELAND De Bank stelt beschikbaar: 5 spijt, dat ze deze jongens voor een half jaar terugge nomen hadden. Eer hun proeftijd verloopen was, ver trokken ze in stilte, namen te Vlissingen weer dienst als matroos, verteerden in het „Vermakelijke Speel hof" op Schoorsteenvegerssingel te Middelburg 24. op naam van heeren regenten, en lieten de rekening ter voldoening aan het Weeshuis bezorgen. Natuurlijk werd ze niet betaald. De zorg voor de financiën drukte steeds zwaar op regenten voortdurend werd het inkomen minder en de lasten waren hoog, omdat de bevolking in het Wees huis steeds toenam er waren 108 kinderen die ver zorgd moesten worden. Men wist geen raad de pachten verminderden ook de collecten, bij de bur gerij gehouden, verminderden. Bij den Raad werd hulp gevraagd, maar de bodem der stadskas was voort durend zichtbaar. In iedere Raadsvergadering werd gehandeld over hulpverleening aan het Weeshuis, tot men eindelijk besloot de vaceerende plaatsen voor ver huurders der trouwmantels (een stedelijke belasting) aan het Weeshuis te geven, en een nieuwe belasting ten voordeele van het Weeshuis in het leven te roepen, namelijk een hondenbelasting. De vader moest nagaan wie een hond hield, en ieder bezitter van zoo'n vier voeter werd in de belasting aangeslagen. Ook de Staten der provincie waren de Weeshuizen gedachtig bij onderscheidene resoluties. Zoo werd vriistelling verleend van de betaling der imposten. Ook de stadsschoolmeester moest bijdragen tot in standhouding van het Weeshuis. Toen in 1763 deze plaats vacant was, werd besloten dat de te benoemen onderwijzer 50.jaarlijks moest afstaan, zoolang hij leefde, voor het Weeshuis. Ook regenten werden door den Raad nogmaals her innerd aan het 5de artikel der resolutie op het Wees huis, dat het volgende inhield „De Heeren buiten Regenten van dezen huize wor den door H. Ed. Achtbr. bij dezen gerecommandeerd en geauthoriseerd om door twee uit haar, benevens twee uit de broederen Diakenen van de Nederduit- sche Gemeente alhier, ten gemeenen koste van de Diaconie, en van dezen huize, eenmaal in 't jaar gelijk in vorige tijden pleegt te geschieden, doch uit ver keerde menagie schijnt nagelaten te wezen, te trac- teeren en met een matig onthaal te regaleeren, alle de alhier resideerende en praktiseerende Notarissen en bij die gelegenheid dezelve te verzoeken, herinneren en aan te manen bij het schrijven van testamenten of andere dispositiën de respectieve testateuren den nood der armen, en van dezen Huize voor te stellen, ten einde om eenige favorabele dispositie hoe gering ook, 't zelve moge zijn, in derzelver uiterste willen, ten voordeele van dezelve te mogen inserveeren en bij schrijven". De tijdsomstandigheden hadden het intusschen noo- dig gemaakt, dat Zuid-Beveland van militairen moest voorzien worden. Goes als hoofdplaats kreeg een groote bezetting. Dat was een ware ramp voor de burgerij, waarin ook het Weeshuis deelde. U moet hier niet denken aan militairen van den tegenwoor- digen tijd. De troepen die hier kwamen waren huur lingen, meest Duitschers, Zwitsers en Franschen. Deze soldaten waren het schuim der landen. Zij, die niet wilden werken of hun geld gewoonlijk aan Bacchus offerden, namen dienst bij deze huurtroepen. Spoedig kwamen ook de weesjongens met deze sol daten in aanraking. De gevolgen van dezen omgang bleven niet uit. De jongens vroegen regenten ver gunning in dienst te mogen gaan bij de troepen. Na tuurlijk werden deze verzoeken afgewezen, maar dit hielp niet, want de jongens liepen stil weg en gingen, AMSTERDAM HEERENGRACHT 495 OPGERICHT 1906 Directie: L. P. DE STOPPELAAR en H. A. J. BAANDERS IN STUKKEN VAN F 2500,- FIOOO,- F500,- en FIOO.» Voor ZEELAND verkrijgbaar ten kantore van H.H. J. A. TAK Co., te MIDDELBURG P. J. SIEGERS ZOON te VLISSINGEN - VAN HEEL Co. te GOES - R. KOOLE ZN'S BANK te ZIERIKZEE en SANDERSE Co. te OOSTBURG op advies der soldaten, te Sas van Gent of Steenbergen in dienst onder een valschen naam. Het opsporen kostte het Weeshuis veel geld en den regenten veel moeite. En hoe kreeg caen de jongens vaak terug Niet meer geschikt om te werken, ,,ln dienst als militair, dan hebben we c/ern Tvi;x)1 leven, was het wachtwoord van vele weesjongens. Nog erger was het voor regenten, dat ook de weesmeisjes kennis maakten met de soldaten. De oude relaties tusschen het Weeshuis en het z.g.n. huis der zwervelingen (Man huis) herstelden zich, tot schrik van regenten. In het manhuis kwamen de soldaten hun vrijen tijd doorbrengen bij oude kameraden en deze vroegen meisjes op de koffie, waaronder ook weesmeisjes. Zwaar waren de straffen tegen dezen onderlingen om gang, maar hoe zwaarder men strafte, hoe minder re sultaat het opleverde. Men liet zelfs een gevangen kamer timmeren, maar niets scheen te helpen. Er werd verteld, dat weesmeisjes gingen dansen in het man huis, in de zevenkaten en in den klompendans en ten slotte werd het al te erg, toen een der meisjes dronken te huis gekomen was. Met dit kind was er geen huis te houden. Ze had driemaal in de gevangenis gezeten voor een week, zes maanden huisarrest gehad, en nu voor het eerst weer uitgegaan, was ze dronken te huis gekomen. Alles scheen tevergeefs. Na nog eens door den voorzitter op haar onbehoorlijk gedrag gewezen te zijn, heeft men haar op voorbeeldige wijze gestraft op de volgende wijze Den eerstvolgenden Zondagmorgen moest ze alleen voor den troep naar de keik gaan (men ging altijd twee aan twee ter kerk), zonder boezelaar, opdat elk zou zien welk brutaal kind ze was. Ten slotte heeft men, daar niets hielp, haar moeten ontslaan. Droeve dagen beleefde het Weeshuis in den Fran schen tijd. Inkomen had het bijna niet en de lasten waren buitengewoon hoog. Het aantal kinderen was tot 120 gestegen en men wist ze niet te voeden of te kleeden. Ook het arm bestuur had geen middelen. De landerijen brachten zóó weinig pacht op, dat men niet behoorlijk de armen kon verzorgen. De Burgemeester vroeg middelen te beramen tot leniging van den nood. De weezen hadden gebrek aan kleeding, deksel, schoeisel, kousen, enz. Ook kregen ze geen onderwijs meer. Besloten werd

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 5