DE ONTSNAPPING
KON. DRUKKERIJ
G. W. DEN BOER
Lange St Pieterstr. F 33
MIDDELBURG
Levert alle soorten
DRUKWERK
inkeurige uitvoering
tegen billijken prijs
Uw Haar
1ft
ONS ZEELAND
het fanfare-korps? Wie dat nu geestige ongepastheid
noemt, is ver heen!
24 Maart. Liesbeth wilde morgen met de geheele
familie en mij naar oom Chris in Vlissingen. Ik vond 't
goed en stelde voor om, evenals anders, gedurende
onze afwezigheid den sleutel bij de politie te brengen.
„Weet je dan niet, wat er in Groningen gebeurd is?"
viel Liesbeth uit. „Wanneer je dat zou willen doen,
mocht je eerst wel een inbraakverzekering gaan af
sluiten."
Ben naar een verzekeringsagentuur gegaan en heb
daar de situatie blootgelegd. „Ja hoor eens hier meneer"
zei de kerel, „als u bepaald de sleutel bij de politie
wil brengen, dan passen wij er voor u een polis te
geven. hebt u dat gevalletje in Groningen dan niet
gelezen?"
Aan Liesbeth verslag uitgebracht. „Uilskuiken, dan
gaan we niet riep ze woest. Heb het goedgevonden.
Vervolgens naar het politiebureau gestapt om te
informeeren wat of dat Groningsche gevalletje toch
eigenlijk was. „Scheer je weg", zei 'n inspecteur. Meer
niet. 't Leven is lastig.
25 Maart. Stemming thuis zeer gedrukt. Barometer
gaat echter vooruit.
26 Maart. Ochtendwandeling bestemd om den
aanplant te bewonderen van jonge gemeente-ambte
naren; zoo noemen ze tegenwoordig de stedelijke boo-
men nota bene. n Aardig gezicht, die bezigheid, 't Ble
ken allemaal kastanjes. Die hebben ze genomen, hoorde
ik van den opzichter, omdat de kweeker gegarandeerd
heeft, dat die de iepziekte niet kregen. Gevraagd of
ze de kastanje-ziekte niet op 't lijf konden halen. Daar
had-ie nooit van gehoord; wel eens onpasselijk geweest
van gepofte kastanjes, maar of dat een speciale ziekte
was wist hij niet; toch leek mijn informatie hem te
treffen.
27 Maart. Op soos meende griffier Dorias zich
verdienstelijk te maken met een boom op te zetten
over den tocht van de Schuttevaer. Krimp vroeg waar
ze het laatst gezien waren. „Bij de Braakman", brulde
Breeduitstra. Die was goed!
door
J. MORTON LEWIS.
(Nadruk verboden).
Haar aankomst veroorzaakte groote sensatie in
Landbrook. Ze was een kittig, opgewekt vrouwtje,
uitnemend gekleed en ze had een bijzonder onder
houdende en aantrekkelijke conversatie, in één woord,
het type van een Fran^aise.
Landbrook ontleent zijn bekendheid uitsluitend aan
het feit dat er een van de grootste gevangenissen van
Engeland is, waar gedetineerden die tot langdurige
straffen zijn veroordeeld, gehuisvest zijn. Verder zijn
er een paar groote landgoederen in de buurt, terwijl
het meerendeel der bevolking in zijn onderhoud voor
ziet door landarbeid.
Een van die groote landhuizen had Mrs. Monsane
gemeubeld gehuurd en in een paar weken was ze de
favoriet van het stadje geworden. Zelfs kolonel Lake
side, de commandant van de gevangenis, een erkend
vrouwenhater, sprak over haar als een van de char
mantste dames die hij ooit ontmoet had.
De „groote wereld" van Landbrook beschouwde de
idylle die zich zienderoogen tusschen den gestrengen
kolonel en het aardige mevrouwtje aan het ontwikkelen
was, met geamuseerde blikken, maar tegelijk met
groote spanning omtrent "den afloop.
Mevrouw Monsane maakte haar dagelijkschen wan
delrit op haar kastanjebruine merrie en niet ver van
haar huis haalde zij den kolonel in.
Goeden middag, kolonel riep zij opgewekt.
De hoofdofficier draaide zich halverwege in het zadel
om en zei op een toon van aangename verrassing:
Ah, madame
In gedachten verzonken ging ze vroolijk voort.
Zeker aan het peinzen over uw zware beroepsplich
ten.
Ze keek naar de grijze muren van de gevangenis,
die zich een eind verder somber verhieven.
Maar denkt u er wel aan, ko'onel, dat u mij be
loofd hebt, mij de inrichting eens te laten zien? Het
interesseert me buitengewoon!
Er was een vreemde glans in haar oogen, toen ze
dit zei, maar die ontging haren bewonderaar ten eenen-
male,
Het zal me een bijzonder genoegen zijn om u
rond te leiden, madame. Zegt u maar wanneer het u
het beste schikt.
Kunt u morgenmiddag vroeg mrs. Monsane.
Uitstekend. Rijdt u dan maar tot de poort; dan
zal ik u daar opwachten.
Mevrouw Monsane scheen zich op het bezoek aan
de gevangenis te verheugen, alsof ze daar het joligste
blijspel ter wereld zou zien
En dan gaat u na afloop met mij naar huis een
kopje thee drinken, kolonel zei ze lief.
Dat zal me bijzonder aangenaam zijn, ant
woordde de Cerberus op veelbeteekenenden toon.
Den volgenden middag voerde de kolonel zijn uit
verkorene langs sombere witgekalkte gangen, waarop
zware deuren met sterke sloten uitkwamen.
Ze liepen de eene gang in, de andere uit het was
als een hellevaart.
Een enkele maal opende hij een deur met een op
elk slot passende looper en gunde haar een vluchtigen
blik in een cel.
Zit er hier geen enkele erg-beruchte misdadiger
vroeg ze opeens in een blijkbaar echt-vrouwelijke nei
ging tot griezelen.
Ja zeker, antwoordde de kolonel gedienstig. We
zijn direct bij zijn cel. Een van de beruchtste en bru
taalste juweelendieven, waar ik ooit van gehoord heb
Antoine Gabrielle heet hij. Hij heeft vijftien jaar ge
kregen voor zijn laatste berooving.
wordt gezond en sterk
het krijgt mooier glans
het wordt vrij van roos
het blijit beter zitten
het valt niet meer uit
indien gij des morgens een
weinig PUROL tusschen de
handen wrijft en dit door de
haren uitstrijkt, 't Voldoet
iedereen.
