PU ROL
Doorziiien
bij
Wielrijden
en
rZonnebrand
verzacht en
geneest door
KON. DRUKKERIJ
G. W. DEN BOER
Lange St Pieterstr. F 33
MIDDELBURG
Levert alle soorten
DRUKWERK
in keurige uitvoering
tegen billijken prijs
ONS ZEELAND
18
de kamer. Het waren alle overblijfselen van het oude
Egypteeen steenen kruik, oude bijlen, sierlijke potte,
bakkerswerk en boven hun hoofd hing een vervaarlijke
krokodil. Een afzichtelijk afgodsbeeld keek hun kwaad
aardig aan en tenslotte viel hun oog op datgene, waar
voor ze gekomen waren. In zijn nis zagen ze de vage
omlijning van de sarcopbaag, die het omhulsel van
Antef moest bevatten en ze liepen er vlug heen.
Dr. Hobbs was de eerste, die de stilte verbrak.
Zie je nu wel, hier heb je onzen vriend, den
priester!
Zonder een woord te zeggen staarden ze naar
vezelige, zwarte gedaante. De dokter keek met een
bewonderenden blik naar de gestalte; naar de prach
tig gewelfde borst en de zware gewrichten van wat
eens een krachtig gebouwd man moest zijn geweest.
Zelfs nu, na twee duizend jaar, kon men nog de agres
sieve kin, de vierkanten schouders zien. Ja, dat moest
een prachtkerel zijn geweest en een gevaarlijke vijand.
Met de toppen van zijn vingers betastte de dokter
voorzichtig de benedenarm van den priester en plot
seling slaakte hij een kreet van verbazing.
Ze hebben wat met hem uitgehaald! riep hij
adem'oos. Kijk, een van zijn vingers is er af!
Hij had gelijk, Trefusis zag dat de wijsvinger van
de rechterhand er afgetrokken was, tot het tweede lid
en het leek wel alsof een zware sigaar midden door-
gebroken^ dat beteekenen? hijgde de dokter.
Vanmiddag moet hij nog gaaf geweest zijn, anders had
Kolonel Palmer er wel wat van gezegd. Wie kan er
aan zijn geweest?
jk weet niet, misschien die man, die jij daar
binnen zag gaan.
Héb ik eigenlijk wel iemand gezien? Me dunkt,
dan zouden we hem wel gehoord hebben.
Wel, als het een oppasser, maar niet als Pet
een dief was!
Ze doorzochten het heele museum, maar vonden niets.
Ze wandelden naar huis; Trefusis' geweten begon
te knagen dat hij zijn vrouw alleen gelaten had, nu
het zoo laat geworden was.
De dokter gaf hem een kleine uitbrander dathij een
zenuwachtige vrouw onder zulke omstandigheden zoo
lang alleen gelaten had. Maar ze zal waarschijnlijk
heel getroost piano zitten spelen of in bed liggen, voegde
hij er geruststellend aan toe.
Toen ze bij Tefusis' huis kwamen, zagen ze dat in
alle kamers en gangen licht brandde.
Waarom heeft ze dat gedaan? zei Trefusis.
Misschien was ze zoo bang dat ze overal licht gemaakt
heeft het arme kind. Ik vind het toch eigenlijk gemeen
van mezelf, dokter. Ze is natuurlijk nog op; ga mee
een sigaartje rooken en een whisky-and-soda drinken.
Toen Trefusis het hekje open maakte, riep hij op
gewekt:
Mabel! Mabel!
Maar er kwam geen antwoord. Nóg eens riep hij
haar naam, maar weer vergeefs.
Toen kwam plotseling diezelfde waanzinnige angst,
die hij in het museum gevoeld had. Hij duwde den
dokter haast opzij en rende het huis binnen, steeds
maar haar naam roepend.
Plotseling klonk een gruwelijke kreet door den stil
len zomeravond de kreet van een man die met
ontzetting geslagen wordt. Arnold Trefusis stond ra de
hall met glazig-starende oogen doodsbleek en handen
die in wilde zenuwachtigheid om den arm van den
dokter grepen.
Zonder iets te zeggen trok hij zijn vriend mee in de
zitkamer en toen zag de dokter.
Half hangend in een stoel, half op den grond, lag
het lichaam van een vrouw Trefusis vrouw; aan het
uiterlijk van de doode zag de dokter onmiddellijk dat
zij van schrik gestorven moest zijn! Hij deelde dit den
man mee.
Een oogenblik was het doodstil m de kamer.
En toen deed Trefusis iets luguber-vreemds. Hij zat
op de sofa en stiet een afschuwelijken lach uit, terwijl
hij met zijn vinger naar de roerlooze gedaante wees.
Dr Hobbs keek in de richting waarin de vinger wees
en liep toen ijlings op het lichaam toe. En wat hij vond
In haar hand geklemd zoo stevig dat hij het slechts
met inspanning kon verwijderen was iets droogs en
donkers: de vinger van een mummie.
Mrs, Trefusis schudde haar man heftig bij den schou
der heen en weer.
Wat heb je Arnold? Je kreunt en zucht in den
slaap dat je een doode zoudt opwekken!
En in het eerste oogenblik dacht Arnold Trefusis dat
hij dat ook werkelijk gedaan had.
Maar na een oogenblik kon hij zich zijn omgeving
weer realiseeren. -p.
Naast hem stond zijn vrouw, in de deuropening Ur.
Hobbs, die een avondpraatje kwam maken en in
zijn eigen vingers zag hij iets langs en donkers ge
klemdzijn zware sigaar, die uitgegaan was.
Doos 30 Tube 80 ct. Bij Apoth.en Drogisten
DE MISLUKTE INBRAAK
door
J. P. B a 1 j
Tot nu toe had Daan Geurs zich alleen met „licht
werk" beziggehouden, de zwaardere karweitjes aan zijn
meer ervaren collega's overlatend. Verder dan het rollen
van een horloge bij een argeloos renteniertje, het gap
pen van een handtaschje van een winkelende juffrouw,
het leeghalen van een winkellade had hij het nog niet
gebracht. Maar begeesterd door de verhalen welke
ervaren collega's hem ophingen van welgeslaagde „kra
ken", had hij beJoten, zich toch ook eens aan meer
„ernstig" werk te wijden, en de zakkenrollerij als een
niet te versmaden bijverdienste te beschouwen.
Zoo was zijn oog gevallen op de villa van een nog
jeugdig beursman, die, naar hij bij informatie vernomen
had, een rijk huwelijk had gesloten en daardoor dik m
de duiten zat.De villa was gunstig gelegen, tenminste
van het standpunt van Daan Geurs beschouwd; zij lag
namelijk in een deftige, stille buitenwijk, wat zijn plan
nen zonder eenigen twijfel zeer ten goede kwam.
Gedachtig aan de goede raadgevingen van zijn door
de wol geverfde kameraden, verkende hij eerst eemge
dagen met het geduld van een kat het terrein. Lang
zamerhand leerde hij de gewoonten van de bewoners
kennen en wist hij, dat ze 's avonds geheel alleen thuis.
