Grand Hotel - Middelburg met ieder modern comfort P. VAANE - Wijnhandel - ZIERIKZEE -Ja Ie RANG Directie F. KLUIVINGH levert U de Prima Wijnen van Firma G. OUD Co., Purmerend Zie onze prachtige reclame en lage prijzen ONS ZEELAND 19 waren en dat er na achten nooit dienstpersoneel aan wezig was. Hij wachtte nu op een goede gelegenheid om zijn slag1 te slaan. lederen avond, zoo gauw het donker was, surveilleerde Daan het villatje, gewapend met zijn voor het vak vereischte attributen: een stel valsche sleutels, een zaklantaarn en een acetyleenlamp. En zijn geduld werd beloond, nadat hij ©enige avonden tevergeefs had loopen bibberen in de kou. Want op een goeden avond, tegen een uur of acht, reed er een keurige, gesloten limousine voor. Daan's listige kraaloogjes gluurden met intense belangstelling naar den mooien wagen en weinige oogenblikken later zag hij den heer en mevrouw van Donck, meneer in evening-dress, mevrouw blootshoofds en in een keurig toiletje, bedekt door een kostbaren avondmantel, in de auto stappen. De beteekenis hiervan was duidelijk. Zij zouden öf een soirée bezoeken, öf zij waren van plan naar een schouwburg te gaan, In ieder geval zou hij de eerstvolgende uren het rijk alleen hebben. Juist voldoende om het akkevietje op te knappen! Daan wachtte nog een half uur, gedurende welken tijd geen sterveling in de uitgestorven straat te zien was geweest. Toen toog hij aan het werk. Even trilden toch zijn handen van emotie, toen hij één voor één zijn sleutels probeerde, maar het feit, dat reeds de vierde sleutel het slot deed openspringen, deed zijn zelfvertrouwen in niet geringe mate groeien. Katachtig vlug schoot hij de gang in en geruischloos ging de deur achter hem dicht. Het was stikdonker en tastend volgde hij de gladde wan den van den corridoor, totdat hij bij een deur kwam. Dat was natuurlijk de deur van de voorkamer. Zijn mformatie's hadden hem gezegd, dat hij hierdoor het vertrek kon bereiken, waar de begeerde buit in de brand kast bewaard werd Juist wilde hij behoedzaam den knop van de deur omdraaien, toen hij zijn hand bliksemsnel terugtrok, als ware zij met een electrischen stroom van duizenden volts in aanraking gekomen. Zijn knieën kinkten even en zijn hart bonsde hem in de keel! In de kamer hoorde hij een luide mannenstem! Daan leunde even tegen den wand om zijn emotie meester te worden. Er waren dus toch nog menschen in huis! De stem in het vertrek was nu niet meer te hooren, maar een ander geluid tooverde een trek van verwondering op Daan's tronie. Het oorverdoovend lawaai van een jazzban l klonk hem in de oorenü! En er krulde een slim glimlachje om zijn mond. Natuurlijk, idioot die hij was! Die lui hadden natuur lijk vergeten de radio af te zetten, en dat had hem een doodschrik bezorgd. Zachtjes grinnikte hij en op nieuw zocht zijn hand den deurknop. Doch ten tweeden male liet hij dien bliksemsnel los. Want weer deed een stem hem verstijven van schrik, zoodat hij stond te rillen als een juffershondje, dat pas een bad heeft gehad! En ditmaal was hij er van overtuigd, dat deze stem niet door den loudspeaker werd weergegeven. Het was een woedende, nijdige stem: „Verrrrd. Daan had nog nooit gehoord dat er in de radio gevloekt werd alweer Daventryü Ik kan maar niet anders dan dat vervloekte station krij gen. Ik trap het lamme ding nog eens in mekaar!" En weer rolde een vloek door het vertrek, die klonk als een donderslag! Bleek als een doode holde Daan door de gang, de straat op, en hij bekwam pas, toen hij in het hem wel bekende kroegje aan het andere einde van de stad een paar „klaartjes" verschalkt had. Bij zichzelf zwoer hij, dat hij het zakkenrollersgilde tot aan zijn dood toe trouw zou blijven! Toen meneer en mevrouw van Donck om half twaalf thuis kwamen, waren zij zeer verwonderd, de voordeur open te vinden. En meneer keek nog meer schuld bewust, toen jazzbandkreten tot hen doordrongen. Stem toch, dat ie altijd zoo vergeetachtig was. Maar toen zij in de kamer kwamen en met een har- tigen vloek verwelkomd werden, keek mevrouw hem zeer bestraffend aan, en zei op gedeciteerden toon: ,,Die papagaai moet weg, Henri! Sinds die radio in huis is, leert het beest niets dan vulgaire uitdruk kingen van jou. Ik zou me doodschamen, als hier iemand kwam, die die taal mede zou aanhooren." tetiËéI Krent, onze kruidenier wil eens weten hoeveel voorwerpen zich in dit hoekje van z'n winkel bevinden, maar steeds raakt hij in de war, het is net of hij niet kan tellen. Kunnen jullie het? Hoeveel voorwerpen zie je dan geheel of gedeeltelijk (onderdeelen niet mederekenen, evenmin de planken waarop de boel staat). Oplossing de volgende week. TELEFOON 150 GIRONUMMER 59835 Aanbevelend, P. VAANE

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 19