ONS ZEELAND 7 Op de plaats waar thans de loodsen zijn van de houthandel „De Volharding", firma den Bouwmeester, Borsius van der Leijé te Middelburg (volgend jaar bestaat de firma al 75 jaren) zullen binnen afzienbare tijd woningen verrijzen. Op een oppervlakte van 4000 M2 zullen successievelijk 22 huizen worden gebouwd. en zes kinderen," trompetterde hij daarop in m'n oor. Notitieboekje laten rusten. Op terugweg slingerde Jossie s voorwiel in de „step" van mijn achterwiel. Tegen alle Nederlandsche spreekwoordwijsheid in, kon hij niet verder, voor aleer iemand hem eenige spaken in het wiel gestoken had. 9 Aug. Wederom uit vacantie-verveling 'n fiets tocht gemaakt. Nu naar Goes. Hoogtepunt van den dag het bezichtigen van den moerbeiboom die Jacoba van Beieren achter het slot Ostende geplant heet te hebben. Krimp van Duimen had ons bezworen, dat het gevalletje den toegangsprijs a tien cent niet waard was maar Krimp is er zeker niet geweest, toen de moerbeien rijp waren. Het bezoek aan 't Oorlogsmu seum moest onderbroken worden, daar Jossie andere voorstellingen van oorlog had en dit jongmensch zijn teleurstellingen niet gewoon is om onder stoelen of banken te steken. Enfin, entree-prijs was er niet mee verloren 10 Aug. Te veel wind om met de jeugd te fietsen. Weer eens een gezellig Singeltje omgewandeld met Krimp van Duimen en Breeduitstra en in taveerne „Stortebecker" op unieke wijze den dorst verslagen. Eensgezind het gemeentelijk bestuur veroordeeld wat zou het toch saai worden, indien de magistraten hun werk zonder fout verrichtten. Breeduitstra roerde een pijnlijk onderwerp aan, toen hij over de Olympiade begon. Geloofde niet dat zij bevorderlijk was voor de internationale verdraagzaamheid. Nogal glad. Je moet maar eens voor het forum van de geheele wereld uitgejouwd worden om je nederlaag, of je portemon- naie moet je maar eens ontrold worden door 'n buiten lander Ik weet er alles van. 11 Aug. Wat kan je toch weinig zeggen eigen lijk hoe voorzichtig moet je wezen met je critiek. Dat bleek me weer eens uit hetgeen ik hoorde bij den barbier. Vanmorgen zette die juist het mes op mijn keel, toen ik een vliegende niesbui voelde opkomen. Tijd om te spreken was er niet. De dood had ik reeds voor oogen toen er bliksemsnel een redmiddel door mijn geest schoot. Ik tilde mijn voeten wat op, schopte den kapper van me af en nieste. Het was de tegen woordigheid van geest, die mij uit het graf en hem uit de gevangenis hield. Hij dankte me en vertelde me tevens 'n ander staaltje van nuchterhoofdige koel bloedigheid. Vorige week bedreef de gemeente-secre taris met zijn vrouw alpentourisme. Plotseling verloor zij haar evenwicht en stortte in den afgrond maar haar eerste woorden vormden geen hulpkreet, doch de mededeeling dat zij den gids al betaald had. Ze bracht het leven er echter af, doordat ze aan den zoom van haar rok bleef hangen. Echte Tilburgsche stof. En dan moet je weten, dat haar man onlangs een vinnig stukje over de inferieuriteit van onze textielfabrikaten schreef. „Dat zal hij nu wel niet meer doen," meende de barbier, „O zoo zei ik. 12 Aug. Liesbeth kwam vanmorgen niet beneden. Sientje op verkenning uitgezonden. Die kwam spoedig terug met de tijding, dat mevrouw niet lekker was. Terstond ontwaakte mijn ridderlijkheid. „Hoor eens hier, Sientje," zei ik streng, „mijn vrouw is geen ver snapering." Sientje schrok. Tucht moet er zijn. Des middags den dokter ontboden 't was een assistent. Toen die van boven kwam, zei hij „meneer Zijde wind, uw vrouw heeft een leelijke tong." Voor de tweede maal ontwaakte mijn ridderlijkheid en hem in vertrouwen nemende, zeide ik hem gemoedelijk „Och dokter, u is nog jong, neem van mij een goede raad aan, geloof niet dadelijk wat de menschen van een ander zeggen." Hij was me dankbaar. 14 Aug. Op de soos bleek griffier Dorias iets ont stemd. Hem voorzichtig uitgehoord. Na eenig aarze len, stortte hij zijn hart uit. Vandaag had hij voor de eerste maal als kantonrechter mogen optreden en bij het eerste het beste verhoor, was hij vreeselijk ge brutaliseerd door een jong boefje. Op zijn minzame vraag „Wanneer ben je geboren zweeg de jeug dige snoodaard. „Waarom zeg je niets riep Dorias hem toe. „Omdat u me toch geen cadeautje geeft zei het galgenaas. Treurig zulke vrijmoedigheid.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 7