F NEEEER5 EN PCEDEL5 6 ONS ZEELAND Josephine Baker en wat daaromtrent was. Het proces van koud conserveeren ter plaatse, neemt echter dit bezwaar weg. Te Aardenburg is opgericht de Fruit- en Conserven- handel Cadsandria, die dit jaar reeds de opbrengst van verscheidene gemeten heeft geconserveerd. De practijk leert echter, dat het ook best mogelijk is, deze producten versch te verschepen naar Engeland. Het feit dat wij zoo gunstig zijn gelegen ten opzichte van Zeebrugge,' waar vandaan één- of tweemaal per dag een Ferryboot vertrekt naar Harwich, meenemend tot 52 wagons, die zonder overlading alle Engelsche stations in 24 uur bereiken, deed mij laatst van een Engelschman hooren ,,Maar mijnheer, u zit op het mooiste punt van Nederland.'' En dat is het zelfde Zeeuwsch-Vlaanderen, waarvan 10 jaar terug werd ge zegd, tuinbouw is er niet mogelijk, het is te veel afge legen. Door het aanleggen van een proefveld op zandgrond, wilde ik aantoonen, dat ook aldaar de intensieve teelt van kleinfruit een bron van inkomsten zou kunnen worden. De proef slaagde uitstekend. Een cursus te Eede gegeven door de Maatschappij deed de rest, en thans zien wij reeds kleine zandboer- tjes langzamerhand hun bedrijfje om zetten. Thans is een ervaren Hollandsche bollenkweeker bezig een bollenbedrijf van 28 H.A. aan te leggen op deze schrale gronden. Welke perspectieven openen zich thans voor deze streek. Ook de Belgische badplaatsen gaan meer en meer groenten betrekken uit ons gewest. Handel vraagt naar geen grenzen. Zeeuwsch-Vlaanderen kan zich ook in deze richting ontplooien. Door het aanleggen van de Ferryboot tusschen Bres- kens en Vlissingen is er al veel verbeterd voor het ver voer van fruit en groenten, ook is de Provincie reeds tegemoet gekomen in de tarieven. Voor Engeland blijft deze weg echter voorloopig nog te duur en omslachtig. Men moet niet vergeten, dat de kweeker of handelaar in Zeebrugge de wagon zelf laadt, die de ontvanger in Engeland zelf opent. Door compensatie in hare tarie ven, en enkel daarin alleen, zal het voor ,,de Zeeland" mogelijk zijn de Zeeuwsch-Vlaamsche producten tot zich te trekken. Zeeuwsch-Vlaanderen voelt Nederlandsch, Zeeuwsch Vlaanderen wil gaarne de blikken naar het Noorden richten, doch waar de strijd om het bestaan moeilijk is, waar de pioniers vele moeilijkheden hebben te over winnen, is het niet te verwonderen, dat men den besten weg zoekt, die in dit geval ook nog den goedkoopsten is, n.l. de export via België. Het is onbillijk de Zeeuwsch Vlamingen hierdoor gebrek aan vaderlandsliefde te verwijten. Jammer is het dat het zoo lang duurt voor de ras echte Cadzandsche boer eenige sympathie gaat voelen voor den landbouw. Wel is er al verbetering waar te nemen, de oorspronkelijke snoeicursussen van Van Oyen zijn veranderd in tuinbouwcursussen, waar ook reeds eenige boerenzoons komen, doch het gaat te lang zaam. Er wordt tegenwoordig in en over Zeeuwsch Vlaan deren gepraat, aan den eenen kant van werkloosheid, en zoekt men middelen voor emigratie, doch aan den anderen kant is er op bepaalde momenten een tekort aan arbeidskrachten. De verdeeling van arbeid deugt dus niet. De tuinbouw zou een machtige factor zijn om het economisch leven in deze streek in gezonde banen te leiden. M. i. ligt hier een terrein braak zoo vol mogelijk heden, dat het wel niet anders kan of in de naaste toe komst zullen meerderen dit terrein betreden. De tuinbouw heeft behoefte aan stoere werkers met hand en hoofd. Ik hoop dat het schrijven van dit ar tikel en de tentoonstelling te Schoondijke vele oogen zal openen tot welzijn van mijn geboortestreek. Overal ruzie, hevige nijd, Holland in herrie, Holland in strijd. Niets wordt verzwegen, niets wordt ontzien voor 't pro en contra van Josephien. Meters kolommen staan in de krant over de zeden, over den trant. Schaamteloos dansen, niet naar gaan zien Reuze-reclame voor Josephien. Moeder en spruiten trekt het wel aan, bedelen Toe Pa, laten we gaan. Néé, zegt-ie koppig, 'k wil zé niet zien.... 's nachts brengt-ie bloemen naar Josephien. Zonnige Zondag, heet aan het strand, duizenden liggen naakt op het zand. 't Is eigenaardig, vijf van de tien hebben een hekel aan Josephien. Eén zaak is teeder, pijnlijk bepaald, dat zijn de duiten die men betaalt. 't Kost een fortuintje om haar te zien 't kon wèl wat minder hoor Josephien. Duizenden komen, duizenden gaan, velen begrijpen en zijn voldaan, 't Is maar een smaakzaak, 'n gave misschien om mee te voelen met Josephien. WILLEM TELL II.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 6