ONS ZEELAND 13 Wat men zooal met een tube vischlijm kan bereiken. dering heden haastig verdaagd is. De debatten over den wereldvrede en de ontwapening werden haastig afgebroken. Er begonnen ook zooveel kruithuizen en arsenalen in de lucht te springen, dat men werkelijk mocht spreken van wanklanken, die de benoodigde har monie wredelijk verstoorden. Thuis lichte onaangenaamheid. Liesbeth deelde mij mee, dat ze een stuk taart vermiste uit de kast nadat ze Jossie even alleen in de kamer had gelaten. Dadelijk den jongen schelm bij mij geroepen en hem ernstig toegevoegd Jossie, er waren straks twee punten taart in de kast en nu is er nog maar één; doe je familie geen oneer aan en vertel me hoe dat komt. „Ik weet 't niet," bekende de zondaar spijtig, „het was zóó donker, dat ik zeker het andere stuk niet heb gezien." Wat moet je daarop nu zeggen? 28 Sept. Ik heb steeds neiging om inplaats van September, October in mijn journaal te schrijven. Ik huiver af en toe. Liesbeth zegt, dat wanneer je werkt, je ook geen hinder hebt van de kou, maar ik heb het nooit op paardenmiddelen begrepen gehad. Vandaag mij verdienstelijk gemaakt, door voor Krimp van Dui men, die met zijn pootje zat, op een vendu een staart klok te koopen. Het ding was echter zoo oud, dat het niet met een handwagen vervoerd kon worden. Ten einde raad liet ik het op mijn rug gespen, wat een flauwe grappenmaker deed zeggen dat ik toch beter een polshorloge had kunnen koopen. Ik heb er niet om gelachen. Wat denken ze wel 29 Sept. Vanmorgen vertelde Sientje tegen me, dat de staking in Vlissingen geëindigd was, „en we hebben 't gewonnen," voegde ze er bij, als werkend lid van den werkenden stand. Ik trok juist m'n schoenen aan om 't aan de vrienden mede te deelen, toen Wybo binnenstapte. Hij wilde uit de korte broek en smeekte om een Charlestonmodel. Heb hem er op gewezen, dat hij te schraal was en te veel van gezelligheid hield om aan de eenzaamheid te wennen in zoo'n enorme laken hal. Al mijn vrienden hebben ze, openbaarde hij. Jon gen, zei ik, de kleeren maken den man niet, durf je zelf te zijn. „Dan kan ik net zoo goed in vodden loo- pen," klonk 't protest. „Jongen," zei ik, „dat gaat niet, want kleeren maken den man." Hij is kwaad wegge- loopen. Wat 'n zorg krijg je, wanneer de kinderen grooter worden. 30 Sept. Fietstochtje gemaakt naar Grijpskerke. Had van Mierick van Peuteren gehoord dat er een spookhuis was. Na eenige informatiën werden we te recht geholpen. De bewoners deelden ons griezelige bijzonderheden mede. Wie 't spook eigenlijk was, kon den ze ons niet vertellen, maar de dorpskastelein was de meening toegedaan dat de vorige bewoner, een rentenier uit den boerenstand, tijdens zijn leven in die woning een kwartje had verloren tusschen de reten van den vloer. Dat leek ons een bevredigende oplos sing. 1 October. Heb heden de rest van mijn personeele belasting betaald. Veertig goede gave en moeizaam be spaarde guldens neergeteld en je krijgt er nog geen Vervolg op blade. 15

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 13