DAG
WIND
CN
8
SCHOUWSCHE VERZEN
Ochen op de stolpe.
I f
ONS ZEELAND
dat de onderhandelingen over de grensscheiding
tusschen Sas van Gent en Westdorpe op aandringen
van Ged. Staten weer hervat zijn.
dat te 's-Heerenhoek een jongetje naar de Zi
geuners stond te kijken. Het knaapje werd door een
vrachtauto gegrepen en onder de oogen van den vader
dood gereden.
dat het meer dan miserabele fietspad tusschen
Breskens en Eede het volgend jaar geheel geasfalteerd
zal worden. Wéér een goede weg voor Zeeuwsch-Vlaan-
deren (hm).
dat het water in de gracht te Kerkwerve, dat vol
gens een raadslid daar ter plaatse door mensch en dier
wordt gebruikt, sterk verontreinigd is door eenden.
Frisch.
dat in Ierseke bij het ploegen op het land een
portemonnaie met 30.gevonden is, die 8 jaar ge
leden door iemand verloren werd.
dat in dezelfde plaats de verzending van mosse
len naar Duitschland een aanvang heeft genomen.
dat in Vlissingen in het afgeloopen seizoen 52.124
zeebaden zijn gebruikt. Het grootste aantal op 1 dag
bedroeg 1200.
dat voor den nieuwen cursus der landbouwhuis-
houdschool te Zierikzee 36 leerlingen zijn ingeschreven.
Het jaar te voren 23.
dat de gemeenteraad van Goes besloten heeft
tot de invoering van een vloekverbod. Toch wordt er
in het Zuid-Bevelandsche stadje niet overdreven met
krachttermen gewerkt.
dat benoemd is tot burgemeester der gemeente
Nieuw- en St. Joosland de heer G. W. E. D. baron
thoe Schwarzenberg en Hohenlansberg te Middelburg.
dat Zondag, ter hoogte van Vlissingen, het Bel
gische stoomschip ,,Yser", tengevolge van een ontplof
fing in de lading chrysoliet, in brand geraakte. Het
schip werd naar Vlissingen gesleept, en daar gelukte
het de vlammen te dooven.
dat de laatste Kermisdag te Middelburg goed
weer had en veel bezoekers, vooral van buiten, trok.
Het aloude vermaak is nog niet zoo dicht bij den dood
als sommigen wel meenen.
Wij sluiten nu tot volgende week Vrijdag
Adieu
In 't laege land
Dae' lêgge nog stolpen,
Mit d'r riête dekken,
As ruge beesten achter d'r 'ekkens.
't Woon'uus lei oök onder 't dek van de schure
Mênschen in dieren as goeie buren!
Achter tweê raempjes
Lei d'eêne groöte kaemer.
Eêne lange taefel mit zeildoek,
In stoelen d'r lengst in op 't ende den Boek.
Strak, bie 't eten, lees Kees of Jewan of Merien
'n Psallemtje van Daovid vo' den Opperzangmeêster
misschien!
Om acht ure s'ochens
Komme z'aomae 'ete,
De jongers in de meisen,
In boezeroen in baeleschorten.
Zo van d'r werrek komme ze langsaem binne
Den ouwen die zeit: As julder stille bin, ku'm'n beginne!
Ie 'oüw z'n pette vo' z'n oógen
In z'n bidden dreunt deu' de kaemer:
„Mênschliêvenden God,
Uwen naêm zij geloofd,
Da' G'ons mit deze liefdegaeven wil voede,
Voed ook onze zielen...."
As 'n „aam" ei 'ezeid, vaole j'an op de stikken
In stilletjes zitte z'aomaele te bikken....
Za knauwe d'r eten gauw:
Brood mi' butter, mi' spek of mi' woste.
Wan ze motte weer an 't wêrrek:
De meisen an 't kaernen, de jongens mit de paeren!
Zomer of winter, gin tied ze toch.
D'n ouwen ei duiten, ma' nog nie genog!
Nae 't eten bluuf de vrouwe
Nog even zitte bie de schouwe,
Mit d'r 'anden in d'r schorte.
Ze dienkt an 't woord van den Boek:
Beter êrremoe in 'uus dan de vloek
Van den twist. In die is ter wè' nooit!
Ma' van leut, dienk ze bie d'r eige, is ter oök nooit gin
spraeke,
Aolles gae wè goed, ma' 't binne aoltied ma' zaeken....
In zuchtend stae z'op: d'aerpels vo' twaolef ure,
Die mo' ze noe gae schelle, in 't kot bie de schure.
I APRIL,.
26 Sept. „Schraaltjes," zei de melkboer vanmor
gen tegen mij. „Zoo, zoo antwoordde ik verstrooid,
met de macht der gewoonte scherp op zijn metende
handen lettend.
„Neen," ik bedoel 't weer," verduidelijkte hij.
Ja, buitengewone dagen, beginnen altijd vreemd.
Daar las ik me vanmorgen in mijn avondblad, dat de
Koningin tijdens een audiëntie aan ds. Kersten gevraagd
heeft, hoe hij de Nenijto te Rotterdam vond.
't Was of ik door den grond zonk.
Een koningin van Nederland, die een grapje maakt
over een grappig onderwerp O, pijn voelde ik tot in
de diepten van mijn diepste innerlijk.
Nu moet de monarchie wel wankelen in de harten
van de getrouwe landgenooten.
Een oolijk woord in een vorstelijken mond
Het is verschrikkelijk.
Als een schim ben ik vandaag door mijn huis en
langs de straten geloopen, telkens iets erg, iets vreese-
lijks verwachtende.
En nog, nu 't avond is en ik mij neergezet heb om
te schrijven, is het mij zoo vreemd te moede.
Zal blij zijn wanneer de nacht om is.
27 Sept. Er is toch niets bijzonders gebeurd van
nacht. Vandaag haal ik wat vrijer adem. Voor 't eerst
heete groc gedronken in „het varken met 't fluitje".
Van Breeduitstra vernomen dat de Volkenbondsverga-
Vervolg op bladz. 13
