Jt0W%uid PU ROL KON. DRUKKERIJ G. W. DEN BOER MIDDELBURG Levert alle soorten DRUKWERK ONS ZEELAND 7 Sientje begon luid te lachen en zei frank en vrij, dat burgemeester van der Werf zijn eigen armen ter consumptie had aangeboden. Ik heb haar daarop de kamer uitgestuurd. Mij deerde haar grap wel niet, maar voor de kinderen, die geen ernst van luim kunnen onderscheiden, zouden derge lijke praatjes een funeste uitwerking kunnen hebben op 't terrein van hun historie-kennis, om dan nog te zwij gen over den eerbied voor huns vaders prestige. 4 October. Den Albanischen heerscher gaat het niet naar den vleeze, vertelde mijn barbier. Hij heeft al weer een samenzweering moeten onderdrukken en elf schuldigen ter dood doen brengen. Als hij niet wat zuiniger met zijn onderdanen kan zijn, staat het te vreezen, dat hij er evenals ik, slechts twee over houdt. Dat zou jammer voor den man zijn. Ik mag dien Ach- med Zogoe wel, Voorbeeld van bescheidenheid. In het klein begonnen. Laatst op de soos vertelde ze nog, dat hij, in afwachting van voorspoediger tijden, expres de „d" achter zijn naam vandaan gelaten had. Komt er echter niet heel vlug 'n kentering, dan zal het wel Achmed Zoslecht worden, 5 October. Niets op deze aard van bestendigen aard. Vanmorgen toen ik uit het venster keek, zag ik dat we nachtvorst hadden gehad wat later ontdekte ik in 't park 't eerste winterkoninkje. En na al deze mijn monarchale neiging zoo zeer streelende ervaringen, kom ik Breeduitstra tegen. Hij grijnsde en knipoogde. Ik keek verbaasd. „Ga door, riep-ie tartend, doe nu maar niet, of je van den prins geen kwaad weet. Nicolaas van Roemenië is ook op hol. de laatste Ik ben schreiend naar huis gewankeld. Met bevende handen een pen gegrepen en voor het beproefde Roe- meensche hof een abonnement op ,,de Prins besteld. Die fijngevoeligheid van mij, zal daar wel gewaardeerd worden. 6 October. Ik heb altijd gedacht dat ik lui was of beter, de buitenwereld heeft mij net zoo lang ar- beidsschuwheid verweten, dat ik er in ben gaan geloo- ven en berusten, maar wanneer je eens naar anderen omziet, dan word je zoo waar nog over je zelf te vreden. Daar kom ik vanmorgen den adjunct-commies van het stadhuis tegen. Nu 'is 't altijd verstandig om tegen deze ambtenaren vriendelijk te" zijn, want anders mer ken ze ie zoogenaamd niet op, wanneer je ongelukki gerwijze een boodschap op de secretarie hebt, en daarom dopte ik diep, Dat stemde hem zoo mild, dat hij 'n praatje tegen me maakte. Ook liet hij me een handjevol steenen pijpen zien. Die had hij gehaald voor den gemeente-secretaris. M'n gezicht werd n vraagteeken. „Ziet u," zei hij, „wanneer zulke pijpen uit je mond vallen, dan heb je ze niet op te rapen. Ik heb nu ook steenen pijpen aangeschaft. 7 October. De zomertijd is ten einde. Gelukkig Ik ben 't met den Hekelingschen temmer van den Ne- derlandschen leeuw volkomen eens, dat dit gehans- worst met onze klokken te gecompliceerd wordt voor onze eenvoudige boeren, burgers en buitenlui. De vorige week b.v. maalde het 's morgens voor achten reeds m m'n hoofd. Blikte je uit 't venster, dan zag je witbevro- ren daken en je dacht aan den wintertijd keek je op je horloge, dan ontwaarde je zomertijd en aanschouw de je den kalender, dan bemerkte je herfsttijd. Wat moet je dan eigenlijk gelooven 8 October. Van Puffelen, de oudste inwoner onzer stad, 98 jaar, is van de trap gevallen. De vereeniging voor vreemdelingenverkeer en de consul van „Hendnck Waar „Ons Zeeland" gelezen wordt? In Indië, Duitschland, Frankrijk, England, Australië, Finland, Spanje en in Amerika. Een onzer abonné's uit dollar-land mej. Bep Dronkers, zond ons boven staand bewijs. de Keijser" hebben de leiding bij het ongeval. Met veel moeite heb ik mij toegang weten te verschaffen tot den ouden heer. Wat was die man verdrietig De dokter, die de hoofdwond verbonden had, verzekerde wel dat het ongeval geen noodlottige gevolgen zou hebben, maar van Puffelen vond het verschrikkelijk, dat hij zijn heele leven met een lidteeken moest loopen. 9 October. Op de soos verbaasde ons de gasdirec- teur door eenige verbluffende kunstjes met de kaart, 't Leek wel of hij iemands gedachten kon raden. Grif fier Dorias werd er schuw van. Krimp van Duimen, die onderzoeken wilde of 's mans gaven ook op ander ge bied zoo buitengewoon werkten, reikte zijn sigaren koker uit zijn jaszak en riep „Wanneer je zegt, hoe veel er in zitten, dan krijg je ze allebei." „Twee zei de gasdirecteur en 't was ook zoo. De avond verliep in gedrukte stemming. Dat was ook slim migheid om er bang van te worden. In het kind aanschouwt men reeds den mensch, zoo als men in het morgenrood den dag ziet. Doo» 30-60 90 ct. Tube 80 ct.Bli Apoth 6 Drogisten

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 7