u
f
ONS ZEELAND
14
Het Middelburgsche elftal dat de vorige week Zondag Vlissingen
met 3—2 klop gaf. Onder „Sport-impressies" in ons vorig num
mer, heeft men van dezen spannenden wedstrijd meer kunnen lezen.
De geslagen Vlissingers. Gelukkig behoeven we niet te schrijven.
„De ingemaakten", want voor de eer was behoorlijk gezorgd.
VOETBAL.
Zeeland aan de spits.
Er is een tijd geweest, dat onze goede provincie eene
eerste-klasse-voetbalvereeniging telde, die met de sterkste
elftallen van het Zuiden kon wedijveren. Die tijd ligt nog
niet zoo ver achter ons, want hij betreft de jaren 1916
1921, in welke periode de vereeniging „Middelburg", ont
staan uit fusie tusschen de vereenigingen M.V.V.O. en
Zeelandia, met hoofd en schouders uitstak boven de zus
terverenigingen in Zeeland en zelfs boven clubs van naam
in Brabant en Limburg. Na eenige seizoenen met afwisse
lend geluk te hebben gespeeld, bleek de strijd om het be
staan tegenover de partijen, die onder gunstiger omstan
digheden leefden, te zwaar en „Middelburg daalde af naar
de 2e klasse, waarin zij tot op den huidigen dag een goed
figuur slaat en vanwaar zij nog een kans heeft gekregen
opnieuw in het voetbal-eldorado te worden opgenomen.
Dat dit niet geschied is, achten wij hoe vreemd het moge
klinken een belang voor de vereeniging, omdat de finan-
cieele en moreele bezwaren, verbonden aan de reizen naar
Maastricht, Roermond, 's-Hertogenbosch e.d. voor „Mid
delburg" te groot zouden zijn gebleken.
„Beter een goede 2e klasser dan een halfbakken le klas-
ser redeneerde men en deze getuigenis is nog steeds be
waarheid geworden. Voor onze Zeeuwsche toonaangevende
vereenigingen, n.l. „Middelburg „Vlissingen en „Zeelan
dia", die althans dichter bij een eventueel eerste-klasse-
schap staan dan b.v. „Goes", „Walcheren „Terneuzen
en „Hulst", is het spelen in de Zuidelijke eerste klasse
schier ondoenlijk. Een nurks zal ons misschien antwoorden,
dat de druiven zuur zijn, maar dan moeten wij hem afvallen,
omdat eerstens onze Zeeuwsche clubs er eene even groote
eer in zien promotie te maken als hare competitiegenoo-
ten elders en zij vrij zijn, al dan niet van eventueele pro
motie gebruik te maken. Doch we moeten niet vergeten,
dat de Zeeuwsche clubs op zich zelf zijn aangewezen, wat
kweeking van spelers betreft. Toevoer van buiten in den
vorm van jongelui, die zich, uit hoofde van hun beroep,
in Zeeland vestigen, is zoo goed als uitgesloten en het
amateuristisch karakter der Zeeuwsche voetbalclubs ver
zet zich tegen de helaas toenemende gebruiken elders, om
spelers van andere vereenigingen af te troggelen. Het ge
volg van dit betrekkelijk isolement is noodzakelijk een
slecht of matig figuur in den langen competitiestrijd. En
waar 't nu eenmaal een waarheid is als een rasechte
Zeeuwsche koe, dat de publieke belangstelling gelijken
tred houdt met het figuur, dat deze of gene club in de
competitie slaat, doet diezelfde koe weer opgeld als wij
beweren, dat de Zeeuwsche tweede klassers met goede
prestaties in de tweede klasse hun publiek meer boeien
en tot zich trekken dan met verrichtingen, die Zondag op
Zondag nieuwe teleurstellingen verwekken, zooals dat in
de eerste klasse het geval moet zijn.
Dit neemt intusschen niet weg, dat de prikkel om zich
hooger te klasseeren, de spelers moet bezielen bij hun
pogen om het hoogste te bereiken. Nu zijn we, waar we
wezen wilden, want hoewel nog nauwelijks een derde
gedeelte van het competitieprogramma is afgewerkt, doet
het prettig aan te mogen constateeren, dat de voorbije
glorietijd van het Zeeuwsche voetbal is teruggekeerd.
We hebben vorige week reeds gewezen op de enorme
belangstelling bij den wedstrijd MiddelburgVlissingen,
eene belangstelling van duizenden, ja, eene belangstelling,
waar tal van eerste-klasse-clubs jaloersch op zijn.
En ditmaal kunnen we het vreugdelied opnieuw aan
heffen, want in de afdeeling, waarin de drie Walchersche
vereenigingen elkaar en andere elftallen hebben te be
strijden, wordt het Leidend peloton gevormd door de ver
eenigingen „Vlissingen" en „Zeelandia", die elkaar nauw
op de hielen zitten en die acht sterke combinaties achter
zich laten. Weliswaar neemt momenteel „Middelburg"
niet eene der hoogste plaatsen in onder dit achttal, maar
wat niet is kan komen.
Zondag 1.1. trapten „Vlissingen" en „Zeelandia" samen
tien doelpunten bij elkaar, waartegenover respectievelijk
„R.B.C." (Roosendaal) en „D.O.S.K.O." (Bergen op Zoom)
geen enkel „goaltje" vermochten te stellen. De leiding is
thans stevig in handen van Zeeland en dat heugelijke feit
dient vastgelegd te worden in „Ons Zeeland" en moet elk
recht-geaard Zeeuw prikkelen tot medeleven met en
sympathie voor ons Zeeuwsche voetbal en de kranige
wijze, waarop het thans naar buiten wordt gerepresen
teerd.
Uit onderstaande blijkt duidelijk de positie der Zeeuw-
