2
EEN VERGETEN DICHTER
JAN DE BRUNE DE JONGE
ONS ZEELAND
hier het besluit met een tegenovergesteld karakter wel
eens in het zonnetje der openbaarheid worden gesteld.
Bravo Middelburg. De electriciteitsklap was 20.000
gulden waard mogen er spoedig meer van zulke
volgen
X
De met groote kennis van zaken gesloten overeen
komst tusschen Middelburg en de Société schijnt een
niet geringe invloed gehad te hebben op de onderhan
delingen die de P.Z.E.M. na de jongste zitting van de
Provinciale Staten heeft aangeknoopt met de Société-
Anonyme over stroomlevering aan de nog steeds naar
electriciteit snakkende middengroep. Volgens geruch
ten zou de P.Z.E.M. zelfs al het plan van een eigen
centrale hebben laten vervallen en een accoord getrof
fen hebben met de société over de overneming van het
geheele bedrijf, de tram inbegrepen. In de eerstvol
gende openbare zitting van de Provinciale Staten zou
het voorstel betreffende de overname zelfs al in be
handeling komen.
Zijn deze geruchten juist, dan vordert waarschijnlijk
ook de naaste en langdurigste puzzle, die der electri-
ficatie, de oplossing. Zou het inderdaad mogelijk zijn
dat de middengroep na een lichtlooze periode van 11
jaren eindelijk van electriciteit voorzien wordt? We
hopen het van harte, maar. er blijft nog altijd een
maar. De P.Z.E.M. heeft de middengroep n.l. al zoo
dikwijls met een dood vogeltje trachten te verblijden,
dat het moeilijk valt in een heusch geschenk uit de
P.Z.E.M.-handen te gelooven.
Intusschen vragen we ons af, wat er zal geschieden
als de P.Z.E.M. (dat is dus de provincie) ook eige
naresse wordt van de electrische tram Middelburg
Vlissingen. Krijgen we dan in dien dienst dezelfde be
perking op Zon- en feestdagen als in de diensten van
de provinciale booten De kans op een beperking is
natuurlijk groot, want onze provinciale overheid helt
sterk naar de Zondagsrust over. Als men bedenkt welk
een rol de tram evenwel op Zondagen in het verkeer
tusschen Vlissingen en Middelburg speelt, en welke
ontvangsten de tram op die dagen, vooral in den zomer
beurt, dan wordt het duidelijk dat overneming van de
tram door de provincie weer nieuwe moeilijkheden voor
de toekomst op zal leveren. Moreele zoowel als finan-
cieele
X
Het tragische ongeval op den weg Middelburg
Vlissingen, waarbij een meisje na een aanrijding door
een auto het leven verloor, heeft tot heel wat com
mentaar aanleiding gegeven. Bij de begrafenis van het
slachtoffer o.a. is gesproken over de razende snelheid
in onze eeuw, die zooveel slachtoffers eischt en in de
gemeenteraadsvergadering van Koudekerke heeft zelfs
de burgemeester te kennen gegeven dat vele automo
bilisten met menschenlevens spelen. In het gebeurde
vond de burgemeester aanleiding om speciaal op
Zaterdag- en Zondagavond een autoval in werking
te brengen. In de gemeente Koudekerke zal dus met
gestrengheid de snelheid der auto's worden gecontro
leerd.
Dit laatste, zoowel als de meening over de snelheid
van onzen tijd aan het graf verkondigd, is weer eens
een sterke aanduiding van het standpunt dat ten plat-
telande vooral nog jegens het moderne verkeer wordt
ingenomen. Zoodra er een ongeluk gebeurt moet de
auto-bestuurder of de motorwielrijder hangen. de
overige weggebruikers gaan in de publieke beoordeeling
van het geval vrij uit.
Zoover ons bekend is na het droeve gebeuren op den
Vlissingschen weg nog niet door de rechtbank uitge
maakt in hoeverre den bestuurder van de auto schuld
treft. Officieel is nog niet komen vast te staan of^ hij
inderdaad te hard reed, of hij links van den weg hield
(in verband met de meer dan slechte toestand van het
wegdek zeer voor de hand liggend) of op welke andere
wijze hij de regels van het verkeer overtrad.
Niets van dit alles. En toch bij het graf een verwijt
tot het moderne verkeersmiddel, toch in den gemeen
teraad van Koudekerke een repressailemaatregel.
De mensch past zich wel zeer slecht aan de eischen
van onzen tijd aan, voor zoover deze het verkeer be
treffen, Vandaar dat men in de couranten ook nog
altijd leest ,,Een wielrijder door een auto overreden/'
Nooit echter „Een wielrijder rijdt onder een auto."
door
LEO VAN BREEN.
Lezers, help We zullen samen een poging in het
werk stellen om een Zeeuwschen dichter aan de ver
getelheid te ontrukken we zullen het stof der eeuwen
van hem afschudden en hem in zijn oude glorie her
stellen.
Jan de Brune de Jonge (16161649) was een neef
van den meer bekenden dichter Jan de Brune, raad
pensionaris in Zeeland.
Deze jong gestorven dichter en schrijver heeft een
bundel werk nagelaten, dat waard is gememoreerd te
worden het bevat geestige emblemata, ernstige gods
dienstige en zedekundige bespiegelingen en aardige
critische poëzie.
Vergelijken we hem bij Cats, dan is het voor mij
altijd de vraag, hoe het komt dat de Brune's werk
reeds geheel vergeten is. Het is niet onmogelijk dat
Cats' populariteit voor het grootste gedeelte te danken
is aan het feit, dat zijn werk in zoo groote oplaag
werd verspreid. Dat althans verklaart zijn blijvende
populariteit.
Want hoe men de zaak ook bekijkt, er kan gerust
gezegd worden, dat, hoewel de Brune veel werk ge
geven heeft, dat minder geestig is dan dat van Cats,
deze laatste geen enkele regel geschreven heeft, die
het beste van de Brune's werk ook maar eenigszins
nabij komt.
Van Cats heeft Busken Huet gezegd „Al hetgeen
onhebbelijks wezen mag in onzen landaard, is weleer
vleesch geworden in den persoon van Jacob Cats."
Dit mag nu misschien wel wat al te scherp gezegd
zijn, het neemt niet weg, dat de plaats van Cats' werk
naast den Bijbel, nog niet voldoende verklaard is.
Cats een bekrompen Salomo de Brune een ge
matigde Boccaccio.
Bekrompen. Huet doet fout met Cats een veinzer
te noemen. Hij had alleen een bekrompen levens
visie.
Anders is dat met de Brune! Ook hij heeft de lusten
des vleesches bezongen, die in hem, evenals in Cats,
een sterke macht bezaten, maar openlijk en met een
gulle erkenning goed Zeeuwsch, goed rond.
