iVEQIi ALEN 1VOOC „DEJEUGD .1 ONS ZEELAND 15 Adamsons gepatenteerd afweer-wapen. jongen, iets ouder dan jij, maar die is al een jaar ziek en er is geen geld om hem beter te maken. Hij keek bitter voor zich heen. Geen geld en geen werk ook. Stipan keek hem met groote oogen aan. Over werken PRINS STIPAN door C. v. L. (Vervolg). Stipan drong stilletjes achter de mannen en keek tersluiks rond. Op den achtergrond zag hij een soort kastje, dit was een bedstede en daarin onderscheidde hij een kind dat met zijn magere handen de gordijnen vasthield en hem ook aankeek. Bij de stookplaats zat een vrouw met een klein kind op schoot ze had even stil geknikt en keek toen weer voor zich. Buiten loeide de storm en de regen plaste neer in woeste stroomen. De lakeien Peter en Karei vertelden den man dat ze door 't onweer overvallen waren en vroegen of ze even mochten schuilen, waarop de man toestemmend knikte en even gleed iets dat op een glimlach leek over zijn gezicht toen hij het blonde krullekopje van den kleinen prins gewaar werd. Zoo, zei hij, kom eens hier en geef me een hand. Hij wist natuurlijk niet dat dit een kleine prins was en Peter en Karei zeiden ook maar niets. Hoe heet je Stipan, zei het ventje en keek naar de bedstede. Ja, sprak de man weer, wij hebben ook een en geld verdienen had hij nog geen begrip, maar met zijn warmvoelend hartje begreep hij dat de man ver driet had en ondanks het norsche uiterlijk legde hij zijn handje op zijn mouw. De man keek het kind aan en zei Ja, als de groote menschen ook zoo dachten als jij, dan zou er geen armoede zijn, ga maar eens naar Jimmy tpe en hij wees naar den donkeren hoek waarin alleen het witte

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 15