Machinefabriek „Venco", Utrecht JXm<£oLmv obufM 9°^ B. J. BI JLEVELD, Segeerstr. H104, Middelburg 18 ONS ZEELAND Het oude Schuttershofpoortje aan de Molenberg te Middelburg. sitie en tot die nieuwe auto te geraken, om toch niet even zoo iets als afgunst te voelen. Neen ziek zijn kon ze niet meer. Nu had mejuffrouw Schutte nog een ongeluk ze woonde op kamers. Als je twee en veertig jaar ben, ongetrouwd door je leven gaat en op kamers woont, dan ben je een ongetrouwde juffrouw op kamers. Onverbiddelijke lo gica dit. Je kunt blij en blijmoedig door je leven gaan een Beatrijs zonder den ridder je kunt genieten, als vroeger, van alles wat er te genieten valt je kunt je- zelve zoo gewichtig vinden als je maar wilt, door werk kring of belangstelling, het geeft allemaal niets. Voor de wereld ben je een oude vrijster, die niet meetelt, die afgedaan heeft. Het kan je best overkomen, dat iemand, bij het zien van een lotgenoote van je, under your very nose be weert Waar leeft zoo'n mensch nu eigenlijk voor. Maar mejuffrouw Schutte dan, woonde op kamers. Als je huismoeder ben (of huisvader en je vul kachel geeft kolendamp, dan is het heel natuurlijk, dat je dat feit ruikt, zegt en te verhelpen tracht. Maar woon je op kamers en gebeurt je hetzelfde, dan staat het dadelijk voor iedereen vast, dat er geen kolendamp is, dat er niets mankeert aan dien kachel en dat je zeurt. Nu was het, tot overmaat van ramp, in het geval van mejuffrouw Schutte niet alleen kolendamp wat ze rook, maar ook nog gas. Ltpw Ifflhal iV<L/nl£A hwU 'rdcjt' JuÜlrvM tdtOrré^rv Ditmaal kon het haar toch eens niet schelen. Nu zou ze toch iemand laten komen om naar het een en het ander te zien. Ze zou maar met den kachel beginnen, die was vrij nieuw, het kwaad dus, vrij zeker, gemakkelijk te ver helpen. De smid kwam. Het was mejufrouw Schutte of ze zijn stap hoorde loom worden, toen ze merkte, dat de juffrouw beneden hem vertelde dat niet zij, maar de dame boven, hem noodig had. Boven gekomen tikte hij kwam binnen bleef bij de deur staan. Goeden dag, is u daar Ik heb u, je, laten roepen, omdat mijn kachel zoo ruikt. De smid bleef onbeweeglijk staan sloeg een vluch- tigen blik naar den kachel. Ja zou je nu eens even willen zien. Hij brandt op het oogenblik dus er aan doen kan je niets nu, dat be grijp ik wel, maar ruik eens even. Nieuwe Kade 24-25-26 Hoofdvert. voor Zeeland

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 18