Dames- en Heeren-Kapsalon
van JOH. VAN EYSDEN
Parfums, Toiletartikelen, enz.
Weet Udat
J(et yniformhuié^
Uniformen voor Koopvaardij en Zeevaart
ALLE UITRUSTINGEN
EN UNIFORMPETTEN
Vertegenwoordigers gevraagd
iïf
Beleefd wordt U uitgenoodigd tot
een bezoek aan de
GANZENPOORTSTRAAT 3 - GOES
Ruime sorteering
DE NAAMLOOZE VENNOOTSCHAP
GILTAY Zn.
Electrische Boekbinderij
en Cartonnagefabriek te
Dordrecht, gevestigd
sinds 1842, beschikt
overeen veeljarige erva-
N.V. VA7). GI LTAY&ZN ring, g°ed geoutilleerde
DORDRECHT inrichting en geschoold
TELEF. 165 personeel?
20
ONS ZEELAND
Op aanvrage reizigersbezoek
zonder eenige verplichting
AMSTERDAM
N.Z. VOORBURGWAL 130 - Tel. 43382
GEDIPLOMEERD KAPPER
TELEFOON 322
die kelner bleek te zijn, liep over mij heen en trapte
mij plat.
„Dat is een mooie cocosmat zei een juffrouw.
,,Dat is het antwoordde de kelner. „Maar we had
den hem noodig. Die oude was al na twee maanden
versleten
Zoolang het licht bleef gebeurde er niet veel bij
zonders, maar teen op de straat en in het hotel de
lichten werden ontstoken, begoni ik pas met mijn dank
baar werk. Tientallen vlugge voeten passeerden mij,
terwijl de kelners in de hall stonden te buigen en dik
wijls met hun handen naar hun achterzak in him on
berispelijke pantalon gingen. En ik bleef stilletjes lig
gen en staarde naar de groote zwarte en bruine laar
zen van de mannen en de kleine veelkleurige muiltjes
van elegante vrouwen. Die eerste avond deed ik al
de ervaring op, dat juist die leuke damesschoentjes mij
nauwelijks aanraakten. Zij trippelden met twee of drie
korte stapjes over mij heen en terwijl ik het juist zoo
prettig vond door hen geaaid te worden, schenen zij
zoo'n haast te hebben, dat zij mij niet eens opmerkten.
De mannen met hun dikwijls lompe laarzen veegden
daarentegen zóó hard en zóó pijnlijk over mijn bruine
huid, dat ik soms omkrulde van de pijn. En in plaats
dat de eigenaar van die twee laarzen medelijden met
mij kreeg, hoorde ik hem dan nog bovendien een nijdig
woord naar mijn arm lijf slingeren.
Dan kwam een kleine piccolo, die mij met zijn jon
genslaarzen een schop gaf, zoodat ik weer plat lag.
Het viel mij om de waarheid te zeggen wel wat tegen,
maar het gruwelijkste kwam den volgenden ochtend.
Het was nog donker in de hall, toen twee magere vrou
wen met bloote armen naar mij toekwamen. Zij namen
mij op, terwijl zij een gesprek hielden over de vraag,
hoe duur ik geweest zou zijn. Ik werd naar een sombere
binnenplaats gedragen en toen grepen die wezens een
hard ding, met een steel en zij begonnen mij zoo'n af
rammeling te geven, dat ik hun magere lijven door een
mist zag. Een mist van tranen, die in mijn oogen
opwelden bij zoo'n barbaarsche kastijding. Maar een
van de vrouwen zei, dat de mist door het stof kwam,
en dat er zeker veel menschen den vorigen avond
waren geweest.
Ik vond het zoo gruwelijk, dat ik niet eens merkte,
dat ik weer op mijn marmer rustbed werd gelegd. Ik
werd wakker door een vieze geur, die ontstaan was
door een zeepbad op de marmeren tegels van de hall.
Ik werd er onpasselijk van en ik dacht, hoe slecht mijn
diensten beloond waren. Terwijl ik honderden laarzen
en muiltjes zonder morren had gereinigd, beloonde men
mij met die vreeselijke mattenklopperkastijding. De
menschen zijn heel ondankbaar
Zoo begon mijn hotelleven en tot mijn schrik en spijt
voelde ik reeds na enkele maanden, dat ik oud begon
te worden. Mijn mooie bruine haren waren een beetje
vaal geworden, door al het verdriet, dat de menschen
mij deden en op een morgen merkte ik, dat ze begonnen
uit te vallen. De haren natuurlijk. Nog steeds kreeg ik
iederen ochtend van de werkvrouwen een pak slaag en
heel dikwijls waren de schoenen zóó modderig, dat ik
mij schaamde voor mij zelf. Dani vond ik het wel aange
naam, als ik werd schoongemaakt, hoewel ik dan nóg
harder werd geslagen.
Na vier maanden voelde ik mij zóó oud, dat ik den
moed opgaf en onverschillig werd. Een van de kelners
trok op een middag een handvol haren uit mijn huid,
en ik sprong op van de pijn.
„Hij wordt er niet beter op, Jan zei mijn beul
lachend tegen een collega.
Deze man haalde zijn schouders op en gaf mij een
