iêm
DE SCHELDE-ZENDER
ONZE FOTO-PRIJSVRAAG.
-
ONS ZEELAND
5
Het waren allen mannen van 40 jaar en ouder,
vaders van gezinnen, die daar maar opeens uit hun
genoeglijk en rustig bestaan waren gehaald, aange
kleed in een al of niet zittend pakkie, een ransel op
den rug, een geweer op den schouder en weg, wèg van
huis. Waarheen Wie wist het in die dagen En wie
vreesde niet dat morgen ook ons land in den chaos be
trokken zou worden
In die dagen beteekende een vaarwel misschien een
afscheid voor goed. Er was niets anders dan onzeker
heid.
En dat voelden wij, bewust of onbewust en we deden
wat we konden.
Ik zie ons nog loopen met een zwaar geweer of een
volledig geladen ransel op den rug. Trotsch als pau
wen dat we zoo toch meehielpen. Alleen, en dat was
wel even 'n leelijke streep door onze rekening, even
voor het dorp werd halt gehouden, De kapitein mon
sterde den troep, een korte poos moesten zij zich
nog goed houden en dan zou de wei-verdiende rust
komen eten, drinken, en vóór alles slapen, slapen,
slapen.
Ik moest m'n geweer weer teruggeven. Gemèèn Ik
had mijzelf al zien marcheeren door de dorpsstraat,
en misschien, misschien. ach, zie je, ik droeg
Wantje nog altijd wel een genegen hart toe. Ik was
toen wel in het stadium, dat een jongen met een ze
kere minachting zou zeggen ,,'t Is maar een meis
je....", maar aan de quintessens van de zaak ver
anderde dat niet veel.
Een jaar lang was ik weg geweest uit mijn dorp en
Wantje en ik waren elkaar heusch 'n beetje kwijt ge
raakt. Dat gaat zoo, niet waar? Uit het oog U be
grijpt mij wel. Maar de eerste keer dat ik haar weer terug
zag, vond ik haar toch dadelijk weer het aardigste
meisje, dat ik kende. Een beetje schutterig, onhandig
stonden we tegenover elkaar.Zoo maar op een middag
was ik er pardoes tegen 't lijf geloopen op den dijk.
We keken elkaar eens aan en we lachten eens en
ten slotte zei ze
„Elaêle, bè je wi veromme
Hetgeen ik bezwaarlijk kon ontkennen.
,,Kom je noe wi bi ons oo schöle
Met misplaatste trots legde ik haar uit dat ik na de
vacantie naar de H. B. S. zou gaan en met een greintje
sadistisch (excusez le mot voor zoo'n kwajongen
constateerde ik, dat ze daar niet veel op had te zeg-
gen.
,,'Ier", zei ik en uit m'n zak kwam een stuk kleve
rige chocolade te voorschijn. Dat moet haar ongetwij
feld verteederd hebben, want langzamerhand geraakte
ze weer in haar gewonen doen en ook ik vond de
oude genegenheid terug. Lang duurde het dan ook niet,
of we zaten druk te praten. Zij van wat er allemaal
gebeurd was in ons dorp en ik vertelde van de Gel-
dersche bosschen, van de groote heiden, van nieuw-
verworven vrienden en vriendinnen.
,,Ons bè je dan wê zoo'n bitje vergete',
,,Bê-neent, en dien ansicht dan
Een kinderhand is gauw gevuld, het bleek ook toen,
En zie je, ik had het toch eigenlijk wel héél leuk
gevonden als Wantje me gezien zou hebben, met dat
groote geweer en al die soldaten om me heen. Om mij
heen Precies, zóó voelde ik me.
Het feest ging niet door, de soldaten droegen hun
eigen geweren en ik sjokte met m'n kameraden achter
den troep aan. Triest was het, héél triest
Een vergelijking is venals een raadgeving, zij wordt
vervelend wanneer zij te lang wordt voortgezet.
Deze week werd bekroond bovenstaande opname van de beroemde
Kaasmarkt te Alkmaar, ingezonden door Corry Bijlo,
Varnebroek 1, Alkmaar.
Hallo, hallo
Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-
Zender
Vindt u het interessant, te hooren
dat dé Belgische politie in Ostende de hand
legde op v. d. W., die 9 October j.l. te Sluis een meisje
vermoordde en moordaanslagen pleegde op de vrouw
met wie hij leefde en op haar zoon.
dat een landbouwer uit Schore door de ge-
heele Zeeuwsche pers ,,ging", omdat hij zijn 100 kip
pen tegen diphtheritis liet inenten. We hebben zelden
iemand zóó ten koste van anderen beroemd zien wor
den. Het interesseert ons intusschen waarom de haan
aan het spuitje van den veearts ontkwam.
dat de kerkvoogdij van de Ned. Herv. gem. te
's Heer Arendskerke ƒ500 in het Zuiderzeefonds
stortte.
dat de jongste storm in Sas van Gent kans zag
een knaapje van den weg in een sloot te deponeeren.
Het vluchtige jongmensch werd niet gewond.
dat te Veere op 55-jarigen leeftijd overleden is
de heer W. van den Hamme, die gedurende tal van
jaren daar ter plaatse gemeentegeneesheer was.
dat in 1930 met veel luister het 750-jarig bestaan
van Hulst als stad gevierd zal worden. Een comité
daartoe zag reeds het levenslicht. O. a. zullen een
historische optocht, een openluchtspel en een tentoon
stelling op oudheidkundig gebied georganiseerd wor
den. Ook wil men trachten een fonds bijeen te brengen
waaruit het stadhuis kan worden gerestaureerd.
EM8ER-WATER
Het sedert eeuwen bekende en onovertroffen
middel tegen HOEST, VERKOUDHEID en
alle aandoeningen der slijmvliezen.
Prijs per kruik of flesch 65 cent.
