ONS ZEELAND
m
Middelburgsche Mij v. Stoomvaart
ROTTERDAM-MIDDELBURG-VLISSINGEN
en tusschengelegen plaatsen
Vervoer v. Passagiers, Goederen en Vee
22
met de snelvarende Salonboot
„KONINGIN WILHELMINA"
Afvaarten worden aangekondigd dagelijks in de
Middelburgsche en Vlisslngsche Courant
Informatign te beksmen
te Rotterdam: N.V. Transport- en Expeditie-Onderneming
v/h Erven O. VOS Telefoon 2708-2018
te Middelburg: B. EENHOORN 153
te VlissingenW. v. OOSTERHOUT 282
te Dordrecht: Qebr. BUITENHEK 101
voorsnijmes aan tafel om het bevel van den vorst op
te volgen, i
Hij bekeek de beesten eens, nam er een af en gaf
die aan den vorst.
„Genadige heer U zelf, uwe vrouw en deze kip, dat
is tezamen drie
Toen gaf hij een kip aan de twee zoons en even
eens een aan de twee dochters.
„Twee zoons en een kip is tesamen drie! Twee doch
ters en een kip is ook tesamen drie, en twee kippen en
een boer is ook tesamen drie." En meteen nam hij de
twee overgebleven kippen zelf beet en stak ze in z'n
zakken.
De vorst en heel het gezin lachte en lachte tot de
tranen in de oogen sprongen.
„Dat is een verstandige boer riep eindelijk de
vorst, „die kan nog eens dee'en zonder zichzelf te
vergeten Zoo'n man moet ik hebben als Mandarijn
van de stad
Zoo gezegd, zoo gedaan. Tsjan-Loe werd weldra
Mandarijn en leefde nog langen tijd in groote wel
vaart temidden van zijn gezin.
En hoe het den ouden vrek verging Nou, dat
vertel ik liever niet.
ÉS
=*-—i »r~
3®^
usaST
wijze vader en zoo'n edele moeder kunnen slechts zo
nen hebben die eenmaal op waardige wijze in de voet
stappen van hun vader zullen treden".
Ten slotte gaf hij de dochters ieder een magere
vleugel.
„Het zal niet lang meer duren, of een jonge prins
zal u komen halen en gij zult dan weldra uitvliegen
Nu had de boer dus alle zes een klein stukje van
de kip gegeven, maar het voornaamste b'eef nog over.
„Och," zeide hij ten slotte, „ik ben maar boertig en
lomp, mij past daarom de romp en meteen nam hij
de kip onder den arm.
Dat had de vorst niet verwacht, en hij moest er
smakelijk om lachen.
Hij liet den slimmen Tsjan een glas wijn brengen,
schonk hem een paar goudstukken en zond hem toen
naar huis.
Het duurde echter niet lang of deze geschiedenis
was in het heele gehucht beker d.
Ook een rijke vrek, die dicht bij Tsjan woonde, hoor
de wat er gebeurd was, werd jaloersch en slachtte
dadelijk vijf kippen, braadde ze en bracht ze bij den
vorst, in de hoop ook zoo'n meevallertje te hebben.
Devorst bedankte den boer allervriendelijkst, maar
verzocht hem tevens de vijf beesten onder hun zessen
eerlijk te verdeelen.
Daar zat de boer mede, hij probeerde en probeerde,
maar het lukte hem niet een oplossing te vinden. Een
oogenblik dacht hij erover om nog maar een kip te
halen, maar daar wilde de vorst niets van weten.
„Neen", sprak hij, „je brengt mij vijf kippen, het
heeft nooit in je bedoeling gelegen er zes te geven,
en ik verlang er ook geen zes, alleen wensch ik die
vijf kippen eerlijk verdeeld te zien".
Toen de boer er na veel pogingen nog niets van
terecht bracht, stuurde de vorst ten einde raad een
boodschapper naar Tsjan-Loe, opdat deze de beesten
zou komen deelen.
Het duurde niet lang of Tsjan stond met een groot
mM WAT lt> nu
iiÜ M/N LUCHTfoALLON
