ONS ZEELAND
UIT EEN JEUGD
Herinneringen aan Zeeland
door
5
vang worden gemaakt. Door tal van omstandigheden
echter heeft het tot 1928 geduurd, eer het werk tot een
goed einde kon worden gebracht. Den zesden Decem
ber, op den naamdag van den Heilige, die met de
Moedermaagd als patroon der Abdij werd vereerd,
werd voor de vierde maal het stoffelijk overschot van
den Roomsch-koning ter aarde besteld. Het moge dit
maal voor het laatst zijn U.
Men heeft in de fragmenten van den dekzerk
het schamel restant van bovengenoemde graftombe van
1546 meenen te zien, doch volkomen ten onrechte. Dit
monument was uiteraard in renaissance-stijl gemaakt
de nog bewaarde fragmenten en de afbeelding van
1817 veitoonen een bij uitstek Gothisch karakter. Of
de zerk reeds bij de eerste overbrenging van het stoffe
lijk overschot van Willem II, dus in 1282, is aange
bracht, kan evenwel niet met stelligheid worden be
antwoord.
JAN R. TH. CAMPERT.
IX
Het dorp veranderde, ik wist niet dat een plaats
zóó Snel en afdoende van asnect kon veranderen. Het
leek alsof 'het uit een rust.igen en diepen slaan plotse
ling tot het leven ontwaakte. Men voelde er den pols
slag van den tijd duidelijk en nerveus kloppen. Het
verloor, met dat al, iets van zijn charme.
Want het lag er inderdaad gevaarlijk. Aan den
Schelde-mond. Met helder weer zat? je 's avonds de
verlichte boulevards van Knocke, Heyst en Blanken-
berghe. Als werkelijk de Enge'schen langs de Schelde
naar Antwerpen wilden gaan en a's werkelijk de Duit-
schers ten minste één oever der Schelde hadden willen
bezetten
Het duurde dan oèk niet lang of de compagnie land-
stormers werd vervangen door een grooter contingent
jeugdiger soldaten. En zie zoo hadden wij jongens
het ons gedacht, dat waren de frissche, opgewekte
kerels die wij benijdden. Daar was ook de muziek, de
vroolijke muziek.
In lange rijen trokken zij het dorp binnen, alle
boerinnetjes stonden aan de deuren dat was tenmin
ste wat anders dan dat stelletje stoffige huisvaders.
Zoo'n aanblik was voldoende om ons in geestdrift te
brengen en tot méér. Want ik kan het nu wel ver
klappen m'n vriend en ik hadden een uitvoerig plan
klaar, kant en klaar, dat als einze landsgrenzen ge
schonden mochten worden, wij ons onmiddellijk naar
de bedreigde punten zouden begeven. Hij zou de revol
ver van z'n vader requireeren en ik zou ook wel aan
zoo'n voorwerp komen.
's Nachts, natuurlijk 's nachts, zouden wij op onze
fietsen er van door gaan den vijand tegemoet, die -
het spreekt immers vanzelf bij onze aankomst zich
onmiddellijk zou terugtrekken. Neen, ze hadden ons op
zoo'n oogenblik daar bepaald hard noodig.
Maar blijf er als jongen eens koud onder als je in
je eigen kleine dorp niets anders meer ziet dan uni
formen, uniformen en nog eens uniformen. Als ze je
duinen afzetten en er levensgroote batterijen neerplan-
ONZE FOTO-PRIJSVRAAG.
De opname van dezen jeugdigen harmonicaspeler werd ons
toegezonden door den heer Adr. A. de Vos, St. Adriaanstr,
Goes, die deze week voor een prijs in aanmerking komt.
Hiermede is tevens onze foto-prijsvraag ten einde. Dank aan
al de inzenders, die ons hun opnamen deden toekomen.
ten met het zwaarste geschut dat ons aardig legertje
rijk was, als eiken avond de zoeklichten, die aan het
einde van den dijk stonden opgesteld, zwaaien en zwie
ren docr de duisternis speurende, speurende
En later, toen de Duitschers aan de Belgische kust
stonden, kon je de granaten in den donkeren avond
zien springen, zag je soms plotseling een vlammend
voorwerp snel en dwarrelend vallen, dan wist je dat er
weer een vliegtuig was aangeschoten, dat er weer twee
gestorven waren.waarom waarom 1
Den ganschen dag duurde de monotone donder van
het verre geschut. Ten slotte hoorde je 't niet meer.
Het viel alleen op wanineer er even rust intrad en dat
gebeurde niet al te dikwijls.
Ik zal ook niet spoedig vergeten den dag dat er blijk
baar in de politieke sfeer tusschen Engeland en ons iets
aan het broeien was. De wachten waren verscherpt.
Ik wist dat de batterijen gevechtsklaar stonden. De
officieren liepen met ernstige gezichten èn ginds, even
buiten de territoriale wateren, duidelijk met het oog te
onderscheiden, lagen een aantal Engelsche oorlogsbo
dems. Als zij ook maar even onze grens zouden schen
den, dan. dan was het mis. Een angstige spanning
heerschte in Westkappel. Men kende de gevechtscapa
citeiten der Engelsche vloot. Als zij even ons eiland
onder vuur namen, dan. het gebeurde niet. Den
volgenden ochtend waren zij verdwenen.
En hoe zou ik ook ooit vergeten het uur dat 36 Duit-
sche vliegtuigen, terugkomende van een raid boven
Londen over ons gebied vlogen en wat trouwens
meer gebeurde door onze kanonnen en mitrailleurs
onder vuur werden genomen. zonder resultaat. Ge
lukkig.
