SNEEUW IN DE STAD
Een oude stad als Middelburg is wonderlijk zoet op een zoelen zomeravond. De stilte hoort men dan tusschen de bladeren der
boomen ritselen. Poëzie weeft zich evenwel niet alleen op zulke gewijde zomeravonden tusschen de huizen, ook op een winter
morgen, als de versche sneeuw alle scherpe vormen verdoezelt heeft en alle luidruchtigheid deed verstommen, waart er een
sproke door Middelburg.
Vooral in de oude gedeelten der stad schildert de sneeuw machtige zwart-witte effecten. Een oude pomp, hooge boomen,
worden in een puur-blanke omlijsting tot bezielde wezens, men zou het verlangen in zich voelen naar hun verhalen uit een
grijs verleden te luisteren.
