Dames- en Heeren-Kapsalon van JOH. VAN EYSDEN Parfums, Toiletartikelen, enz. HET LANDJE VAN KADZAND Prijs Ingen. f 1.25 - Geb. f 1.75 Beleefd wordt U uitgenoodigd tot een bezoek aan de GANZENPOORTSTRAAT 3 - GOES Ruime sorteering I B BI I I Iedere Zeeuw behoort in het bezit te zijn van LIEF EN LEED UIT HET KADZANDSCHE VOLKSLEVEN door L BOOTSGEZEL II VRAAGT BIJ UWEN BOEKHANDELAAR OF BIJ DEN UITGEVER J. G. LE BLEU, BRESKENS II i i li I i Centraal Kleeding Magazijn H. HOLLESTELLE GOES - Magdalenastraat 7 Telefoon 247 Chique kleuren en modellen KERSTNUMMER ,0 N S ZEELAND' DECEMBER 1928 GEDIPLOMEERD KAPPER TELEFOON 322 vanaf f 13.—zoowel voor gelegenheid als voor geregeld gebruik ,,We waren aan 'L visschen, sahib, en onLdekLen u ploLseling enkele meLers voor ons. U zwom in onze richLing, en was uiLgepul van vermoeidheid. Mijn broer Lrok u op de caLimaron en Loen wachLLen wij, LoLdaL u weer wakker zou worden." Misschien waren hel mijn zenuwen, doch vaag ver moedde ik, dal hij onwaarheid sprak, en maar een verzinseilje verleide. Dil laalsle werd dan ook spoe dig bewaarheid. „Hoe lang ben ik bewusleloos geweesl ver volgde ik. „Niel lang sahib Ik slool vermoeid mijn oogen, om ze echler dadelijk weer Le openen. Hel werd mij zonderling Le moede, en duidelijker begon ik Le begrijpen, dal ik geen kans meer zou hebben, mijn juisl begonnen Lhuisreis dade lijk voorl Le zeilen. Ik wisl niel wal er van hel sloom- schip was geworden, wisl niels van Austin af. Mijn koffers en kleeren was ik kwijt, en een verschrikke lijke angst overviel mij. Wanneer ik nog langer in Colombo zou moeten toeven, zou ik gek worden en sterven, hier was ik reeds weken en weken van over tuigd, toen ik wist wanneer ik eindelijk zou kunnen terugkeeren. De jonge schipper mompelde enkele onverstaanbare woorden tegen den ander, en deze kwam vervolgens naar mij toe. „Moeten wij u naar land brengen, sahib Deze woorden gaven den doorslag, en ineens be greep ik, misschien vertelde het instinct mij het, dat ik ontvoerd moest zijn, hoe onwaarschijnlijk dit ook zou klinken. Krampachtig richtte ik mij op, wierp de netten van mij af, doch toen ik wilde opstaan, viel ik met een kreet van pijn weer terug. Mijn been scheen gebroken, want ik kon er onmogelijk op steunen. Op dat oogenblik werd mijn volle aandacht door de derde gestalte in beslag genomen, en ondanks de neiging die zich opnieuw van mij meester maakte, om rust te zoeken in een diepen slaap, werd ik gedwongen mijn oogen wijd te openen om het onverwachte gebeuren te aanschouwen. De gestalte, in wie ik een vrouw had herkend, was geluidloos naar mij toe gezweefd, en bukte zich nu over mijn gezicht. „Sahib Westbrook. klonk het fluisterend in mijn ooren, en de ietwat teemerige, doch klankvolle stem deed het bloed in mijn aderen verstijven. „Wanda. hijgde ik stom verbaasd, en een ont zettende vrees begon zich in mijn hart vast te zetten. Bij het heldere maanlicht kon ik de lenige, donkere gestalte volkomen zien. De jonge vrouw lag op de netten geknield en haar donkere, levende oogen waren strak op de mijne gevestigd. Haar lang, raafzwart haar hing los langs haar hoofd en gleed langs haar ronde, bloote schouders over haar rug en borst. De bloote, met enkele ringen versierde armen steunden haar met gebloemde doeken omwikkeld gratieus lichaam en een enkel snoer matwitte kralen hing om den slanken hals. Eerst dacht ik dat ik aan zinsbechoogeling leed, doch toen ik den typischen, bedwelmenden reuk van haar bronzen huid en haar rook, was ik overtuigd van de waarheid. Een verschrikkelijke waarheid. „Sahib is toch weer beter Wanda zal de sahib naar land brengen Wanda heeft de sahib toch gezegd, dat zij hem niet wil missen Een golf nieuwe angst doezelde door mijn lichaam, ik wilde mij weer oprichten, schreeuwen, desnoods weer in zee springen, hoewel het hier, op enkele mijlen van de kust, wemelde van haaien. doch ik kon niets doen. Ik voelde nog even de kleine, donkere 50

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1928 | | pagina 58