ér!
TOCh STMfl Z.n.B.BIEREM BOVENAAN
VICTOR IA-W
mm UIT EEN JEUGD
Herinneringen aan Zeeland
door
KERSTNUMMER
„ONS ZEELAND"
DECEMBER 1928
U C-,W. pëh8QER
Als we 1928 in zijn geheel overzien, kan de con
clusie luiden Voor Zeeland was het een goed jaar.
Groote rampen kwamen niet voor. In het begin van
1928 was er hier en daar een hooge waterstand, aan
het einde richtte de storm op sommige plaatsen ma-
terieele schade aan, doch dit slechte valt bij het vele
goede dat ons gewerd in het niet.
1929 moge aan den grijzen voorganger een voor
beeld nemen.
Met belangstelling zien we wederom naar het ko
mende jaar uit.
JAN R. TH. CAMPERT.
X.
Kerstmis.
Er is een Kerstliedje van den onvergetelijken dichter
J. H. Leopold, dat begint
In de donkere dagen van Kersttijd
is een kind van licht gekomen,
de maan stond helder over den dijk
en ijzel hing aan de boomen.
en deze regels schieten mij telkens weer te binnen als
ik denk aan de Kerstdagen die mij op Walcheren
zagen.
Dezelfde heldere, simpele sfeer die hier in deze wei
nige woorden besloten ligt, heerschte somtijds over
ons eiland.
Kerstfeest het had voor ons kinderen toch wel
een heel bijzondere aantrekkingskracht. Het was niet
alleen in de woorden en verhalen die in zulke dagen
tot je gericht werden, dat je voelde hoe er een ander,
magischer leven aan de wereld openbaar werd ge
maakt-
Op „Kosmisse" werd de stilte soms zoo puur en
klaar als kristal, de hooge, heldere vrieslucht welfde
strak over de wintersche landen, de enkele geluiden
die de stilte verbraken, klonken dubbel duidelijk.
Met nog plechtiger ernst gingen de mannen in hun
donkere kleeren met de gouden knoopen over de straat
naar de kerk en aan den langzamen tred der vrouwen
en meisjes in hun fleurige Zondags-kleedij bespeur-e
men een ootmoed die een gansch ongewoon karakter
droeg.
De dorpsstraat lag dan op zoo n Kerstmiddag reent
en verlaten onder het strakke, witte licht. De huizen
stonden stom en gesloten daar langs geschaard en het
eenige geluid dat ik hoorde was het gezang bijwijlen
uit de kerk donker, monotoon en plechtig.
Vrede lag over ons dorp, een vrede en een rust
zoo intens en diep-beleefd als een mensch maar zelden
vergund is te beleven.
Van de verre hofsteden af kwamen de boeren en
boerinnen met hun kinderen aangereden in hun veere-
wagens om dezen dag te vieren. En zij kwamen, vei-
vuld van den ernst der taak die hen wachtte. Want
Walcheren's volk is vroom, het is het van nature. Het
geloof wortelt hecht en standvastig in deze zielen. Die
standvastigheid en ernst welke tot het beste deel be-
hooren van den Hollandschen aard zwaar en onver
zettelijk. In die dagen herkent men in hen de nazaten
der strijders die eens een oorlog voerden, welke tach
tig jaren moest duren. En eens te meer beseft men,
dat het wellicht geen toeval is dat zich op Walcheren
de geboorteplaats bevindt van Marnix van St. Alde-
gonde, die het krachtigste en merkwaardigste lied
schreef dat onze taal kent en wiens Psalmen te weinig
geëerd worden. Marnix die in het Wilhelmus o. m.
schreef deze regels, brandend van geloof, verzaad van
berusting
Soo bet den wil des Heeren
op die tijdt had gheweest,
had ick gheern willen keeren
van u dit swaer tempeest
maer de Heer van hier boven
die alle dinck regeert,
die men altijt moet loven,
en heeftet niet begheert.
Heeft gunstigen invloed
op de spijsvertering
-
