SCHOUWSCHE SCHETSEN.
In noöm vroeg dan, of m'n a' têrreve 'edosse ao in
moeie of m'n moeder vee' butter kaerende. In de meis
sen die 'ieuwe d'r mond die zaete a' te brêien onder
de petrolielampe, wan 't was a' donker a' 'k ankwam
netuurluk. Om zes ure gienge m'n dan koffie drienke
in as da klaer was kwam de sukelaodemellek. Dat was
aoltoös zo op Zaeterdagaevend'k Ziê de kanne
in de kommetjes nog. de kanne die was van geëma-
leerd, in ik ao 'n kommetje mit 'n rood biêsje d'r
rond. In dan zaete m'n zo ma' 'n bitje tte praeten
om de kachel 'eëne. Op de schouwe stieng d'r 'n soort
van glas mit 'n zuivere poot. Dat ao noöm es 'ekrege
In d'r stienge segaoren in, van die donkerbrune, van
onder even dikke as van bove in gin bandjes van de
belasting d'r an, da' ka' je begriepe In zo'n segaore,
dae' dee je 'n 'eêlen aeven over, in onder 't praeten
gieng 'n nog a' es uut. Zo zaete m'n dan te prae
ten, over van aoles Soms vroege de meissen es wat,
in soms zei moeie es wat, in soms zeie m'n gin van
aole wat. Dan ko' j'alleênig ma' de wind 'oore jule
op de schoüwe, in de wekker tikte nog 'arder as an
ders. In zo noe en dan jankte Bello, dat was d'n 'ond,
die an kot stieng. In somties trapte d'r 'n paerd tegen
z'n schot of 'oorde j' 'n koeie schreeuwe. Zo zaete m'n
danMar as de wekker op negen ure stong, dan zei
noem Merien 't Is tied om op te gae voeren. Gae
jie mee, Jaonus Dan kunne de meissen binne bluve.
Dan gieng ik mee netuurluk. Deu' de groöte kaemer
gienge m'n nae' 't kaeskot. Dae' stong de tuterlampe.
As die an was dan gienge m'n de deure uut in dan
stienge m'n in eêns in 't kaoleverkot. Je most oppasse
mit je lampe vo' 't stroöschellef, da' begriep je
20
III.
DE DRIE STOLLEPEN.
Wa' za' 'k je zégge, zei Jaonus, toe' m'n wir es
op d'n trap stienge, s'ochens vo' negene a', d'n meder-
renen tied ei wè' wa' goes 'ebrocht. Je mo' mar es om
j'ééne kieke, dit 'ééne in gint 'ééne. Die roókplume,
dae' dichte bie 't durrep, da' 's d'n tram in vroeger
was j'alleênig op j'eige spullen an'eweze, of 't noe je
paeren of je beênen waere Aol die witte linters, die
'ier nae'toe loöpe, da' binne grintwegen in vroeger
ree je mit je waegen deu' d'n derrie 'ééne, dat je
wielen d'r tot an de bosten in wegzakkede Vroeger
was 't 'n 'eêle kerwei om Donderdags nae' stad te
gaen Aloewel, 'k toch wel es 'n klepper 'aod, die
d'r in 'n ure nae' toe liêp Ma' dan vloog 't schuum
deu' de Koölwegt, ouweneer In noe stap j 'op 't durrep
in d'n tram, in as je mie' aol te benauwd bin, ka' j'oök
nog mit de busse gae. Die riê noe elleken dag nae'
stad, viezeverza Ikke Ik komme d'r nie' in, da' be-
griep je 'n Eêle 'oöp boeren uut de contrije oüwe d'r
al 'n auto op nae, mar ik mot er nog niks van Je
zit zo op'eslote in zo'n dienk Ik liever 'n liene in
m'n 'anden, in paeren, die 'n bitje taoi in d'r bek bin
Afijn, je weet nooit wat er nog es beure kan.Dien
Bels 'ier, je weet wè, die d'r tweê auto's op nae' 'out,
die riê mit da' kleine dienk van z'n wel es over 't strao!
In dan zitte 'k boven op de kappe Ma' da' ëae leutig
Jie bin nog zo oüwerwesch nie as je d'r uut ziét,
Jaonus
Da' kan Ma' 'k bluve 'r bie, d'n ouwen tied was
nog zo kwaed nie
'n Bitje minder makkeluk, zouw 'k dienke
Minder makkeMk Noe ja, ma' je wist ommers
nie' beter In j'ao temissen nie' da' bUksorensche gejak
van noe. 'k Za joe er wa' vertêlle. 'k Bin 'ier
'ebore, dat weet je. Noe, toe' 'k nog zo'n snotjongen
was van 'n jaer of twaoleve, dan gieng 'k winte.rneve bie
'n nöom va' m'n, die in 't lêege land woonde, êrregens
tusschen Brouws'aeven, Duvendieke in Schutje. Meer
'oef jie d'r nie' van te weten, begriep je mien Noe
dan, dan gienr? ik winterneve in 't leêge land. 's Is
noe wel 'n dertig jaer 'eléje, ma' 'k wete 't nog zo goed
as d'n dag van gistere. Dae' laege, in 't leêge land drie
stollepen, flak bie mekaore. Op d'n eênen woonde m'n
noöm Merien- In as je deu' de dreeve liep, dan kwam
je bie de stollepe van Arjaon. In as je dan nog 'n wek
ken deu' liep dan kwam je bie d'ostie van dë Wee van
Jewannes. Arjaon was de zwaeger van m'n noóm
Merien, zie je, in Jewannes dat was 'n neef van z'n
'ewist, ma' die was jonk 'esturreve in z'n vrouwe ao
ma' mi' groöte moeite op de stollepe kunne bMve. Z'ao
'n zeune in 'n meisse. Die zeune is a' dood. Die 'eêtte
Kernelis. Arjaon ao 'n kot mi' kinders, groöte jon-
gers in groöte meissen a', die a vreeje. Dae' kwam ik
oök wè', ma nie' zo dikkels. Bie noöm Merien in moeie
Marea, daer ao z'alleênig ma' drie meissen, in da' vonne
ze broerd, in daerom kwam ik er nog al es, begriep je?
Ma' die drie ouwe stollepen laege dae' toch zo aorig
bie mekaore 't Waere netuurluk gin spullen, zo as
't miene, da' je dae' ziê lêgge. Zo'n schure as mienen
ONS ZEELAND
kost alleênig wè 'n duzend gullen of twaoleve Mar
a' zaege ze d'r 'n bitje êrremoeig uut, 't was toch mooi
Die groöte riête schuren mit 'n punt mae' bove. An de
voorkant lag t woon uus en an tweê kanten op zieë
in van achtere laege de tassen in de stallen. Bie noöm
Merien was 't 'uus temissen nog goed afe'slote van'
de schure, ma' bie Arjaon liêp je van de keuken zo ma'
de schure in, in bie de Wee van Jewannes was de
kaemer 'n stik van d'n dosvloer In de dekken van
die stollepen ienge zo leêge da' de drie meissen van
noöm Merien, dat waere kaerels zonder mekaore
'n beêntje te geven tot boven op de veeste klauterde
In de jongers van Arjaon déje toeren an de goote,
in dat op'eschote meisse van de Wee van Jewannes
kon in d'n tied van 't schoönmaeken 'eêl de gevel van
't voor'uus afboendere zonder op 'n ladder te staen.
't Za' d'r wel 'n bitje vochtig 'eweest
'k E 't nooit 'emorreke. Ma' wa' 'k zégge
wouw, rieke waere ze dust nie Ma' ze waere baes
op d'r eige gedoe In dat wil wa' zégge In ze konne
't aomae goed mit mekaore vinde, as ze temissen gin
ruzie ao. Da' gebeurde nog al es, in 't duurde jaeren,
ma dae zwiege k liever over. Mar om op m'n
apperpoo trug te kommen, dan gieng 'k winterneve.
's Zaeterdagsmiddags dee 'k m'n Zondagsche pak an,
in dan gieng 'k op stap Docht je soms da' Vaoder
vo' m'n in'espanne zouw Ka' je dienke, de paeren
moste vee' 't ard wêrreke 't Was wel 'n 'aolef schoft
loópen, in as 't 'eregend ao, dan was je d'r nie goed an
oe. Dan mos j' aoltied perbeere op 't goskantje van de
wegt te bluven in somties was t'r eêmae gin kant
je.... Mar afijn, je kwam d'r toch.
Dag noöm, dag moeie
Dag, neve 'Oe gaet 't mit julder Zo'n
gangetje In 'oe is 't 'tuus Da' gae' oök wè
Ma' je noöm was toch wè' verassereerd
Ka' je dienke! As ter je iês van Bove toe'ezonde
wier, zeit 'n aoltoös, dan mo' je van te vore nie per
beere om j' eige d'r of te maeken.Mar, alla noöm
