UIT EEN JEUGD
Herinneringen aan Zeeland
Wi rrterhanden
Wi ntervo<eten
Schrale Lippen
R u we Huid
4
ONS ZEELAND
gemeenten en particulieren ook ieder een derde deel beta
len. Dit systeem voldoet goed.
Ik heb iets gehoord over kerkelijke wantoestanden in Re-
nesse. Wilt u mij daar soms iets van meedeelen
Zeker, er is geen enkele reden om de publicatie te ver
hinderen van datgene wat reeds lang in geheel Schouwen
bekend is. Zooals u zu't weten, zijn de Schouwenaars over
het algemeen niet zeer kerksch meer. Er heerscht hier onder
de verschillende gezindten een groote verdraagzaamheid.
Alleen in Renesse en Noordwelle is den laatsten tijd veel
beroering gewekt door de komst en het optreden van een
nieuwen predikant. Het gevolg was, dat verschillende ker
kelijke partijen zeer scherp tegenover elkaar kwamen te
staan. Ik zou er u veel meer van kunnen vertellen, maar wil
voorloopig volstaan met op te merken, dat de strijd in vele
opzichten niet met eerlijke wapens wordt gevoerd. Dit valt
zeer te betreuren, en het trekt vooral de aandacht omdat
over het algemeen de verhoudingen in Schouwen niets te
wenschen overlaten.
Hiermeer was ons vraaggesprek geëindigd. Wat ik in
Schouwen gezien heb, heeft de opvattingen van burgemees
ter Schooff ongeveer geheel bevestigd.
AD INT.
door
JAN R. Th. CAMPERT.
XII.
Ja, zomers was het best te doen, maar in den winter.
Een diepe duisternis lag nog over het land, en somtijds
was er in den voorbijen nacht het wonder der sneeuw bij
gekomen. Grauwig-wit lag dan de dorpsstraat voor je, als
je het veilig, warm, lamp-verlichte huis verliet. En buiten
het dorp, even voorbij den vuurtoren, sneed een scherpe
wind recht in je gezicht. Kaal en mistroostig rustte het land
onder een even mistroostige lucht en ternauwernood kon je
de duinen ontwaren, die Walcheren's tuin beschutten tegen
het geweld der zee. Op je gemak voelde je je eerst pas als
je in de kleine stations-wachtkamer wachtte op de tram die
je naar Middelburg zou brengen. Twee jaren heb ik dezen
tocht, heen en terug, dagelijks gemaakt.
Maar als het lente werd was het één verrukking. En
zomers
Dan bloeide om je heen een dauw-ontloken wereld. De
weiden stonden gioen, van een rijp, malsch en jeugdig gras
en op de akkers schoot het zaad sterk uit den vruchtbaren
grond. In Mei bloeiden er de Meidoorns en hun geur ver
vulde de lucht bedwelmend en welriekend.
Dan ging er iets open in je jonge hart, je bloed stroomde
sneller en krachtiger, diep haalde je de krachtige, zilte lucht
in. En, in de tram gezeten, sprongen, links en rechts van je,
telkens nieuwe vreugden naar voren een boomgaard, die in
bloei stond, een huisje in den wingerd
Hetgeen alles zeer fraai voor het oog, maar overigens
was het somtijds een omvangrijke strop, Want was je den
avond te voren nog niet een wandeling gaan maken, terwijl
je Fransche grammaire verlaten en zielig in je kastje stond?
Dat kon je prachtig in de tram doen. Een uur tijd had
je Meer dan genoeg.
Wat moest er echter van de Passé défini enz. terecht
komen als onder Biggekerke de perelaren uitzinnig stonden
te prijken, als de beesten, verdwaasd en uitgelaten door de
wei robbedoesden, als.... ja, wat al niet.
Met een terècbt bezwaard gemoed wachtte je het Fran
sche les-uur af. Zoo ging het maar al te dikwijls.
En hoevele malen gebeurde het niet, dat als je 's morgens
door de dorpsstraat liep, je bij je-zelf bedacht dat het on
getwijfeld veel aangenamer moest zijn op een dag aan zee
en in de duinen door te brengen dan. op school. We
slaagden er ettelijke ma'en in een niet onverdienstelijke list
te bedenken om de tram te missen. Met de volgende gaan
was niet meer de moeite waard En je had je vrije dag
Ten koste van een ernstig standje, dat spoedig vergeten
was.
Die tram overigens borg een veel-belovend gezelschap.
Daar had je b.v, mijn vriend, de man werd vliegenier en
zal thans ons voormalig voertuig wel met een niet onge
negen overigens minachting beschouwen, en daar had je
een al wat oudere jongen, donker en slank, die thans tot
een der beste jongere Nederlandsche dichters wordt gere
kend. Nog niet al te lang geleden kreeg ik een brief van
hem, waarin hij het vehikel sentimenteel herdacht. Daar
waren verder twee meisjes uit Domburg, de een zit in Ame
rika en de ander. de hemel moge het weten. maar
als ik mij niet vergis koestert zij een onuitsprekelijk heim
wee naar Ad.yar. Vervolgens een broer van boven-onder-
geteekende, wiens diepste genoegen was het in-elkaar-zetten
van min of meer roekelooze kwajongensstreken. En dan
had je er nog die eene, die als hij lastig werd, in het bagage
net gedeponeerd werd en die ander, die altijd met z'n blo
zend jongensgezicht in een hoekje zat te grinniken. Ik sprak
hem dezen zomer in Brussel. We worden oud. Wie lacht
daar? Ik méén het. Als je aan die onbezorgde dagen denkt,
dan weet je dat je oud geworden bent, want er is een
grooter onderscheid tusschen een jongen van 14 en een
jongeman van 26 jaar, dan tusschen den laatste en een
grijsaard.
Toén kon nog alles gebeuren en te'kens nam een nieuwe
verwondering je hart en denken in beslag. Thans kan nóg
alles gebeuren, maar de verwondering zal vreemd van je
blijven. Oud-worden, ach, het zit 'm waarachtig niet in het
klimmen der jaren, maar in het verdwijnen der verwonde
ring, die prachtige eigerschap der jeugd
In die tram dan werden vele wereldschokkende plannen
beraamd. Eén er van was natuurlijk het oplichten
van een blaadje. Verder hadden twee onzer een bestel
dienst georganiseerd. Tegen een kleine vergoeding, minder
dan de gewone vrachtrijders-prijzen of tram-tarieven, brach
ten ze van alles uit ,,de stad" mee. Ze hadden zelfs een
kapitaaltje gevormd en keerden rente op de aandpelen uit.
Een van hen zit nu wérkelijk op een groote Mij. in.
Calcutta. Het bloed kruipt. niet waar?.
Schaken was verder een geliefkoosde afleiding. Wat zeg
ik? Een epidemie, een obsessie en tusschen de moeilijkste
stellingen in vonden wij toch nog altijd wel even gelegen
heid om onder Biggekerke uit de tram te hangen en, en
passant, een goed-voorziene appelboom te plunderen. Later
snoeiden zij de takken, jammer
Hoeveel wereld-raadselen hebben wij er niet getracht te
doorgronden. De gevolgen Enkelen hangen nög de theoso-
phise leer aan.
En de tram, die reed maar, tusschen Domburg en Mid
delburg, heen en weer, heen en weer.
30-60-90ct Tube 80ct Bij Apoth.en Drogisten.
GENEZING
LKE PLEK J?'
HUID
