16
ONS ZEELAND
DE MAN AAN HET VENSTER
door
MARC MICHEL.
Monsieur Marc Michel keek verwonderd op, toen
reeds even na achten de bel van de voordeur overging.
Dat zal zeker voor een dringende zaak zijn, zei
hij halfluid, enfin we zullen zien. Hij liet de be
zoeker in zijn kantoor en noodigde hem met een korte
handbeweging uit om plaats te nemen. Het was een
aristocratisch uitziend man, een weinig bleek en mid
den dertig. De manier waarop hij in de clubfauteuil
plaats nam bewees, dat hij heel moe was.
Waaraan heb ik het genoegen te danken vroeg
Marc Michel.
U zult wel verwonderd zijn dat ik zoo vroeg in
den ochtend al bij u kom, Monsieur Michel.
Ik veronderstel, antwoordde de aangesprokene,
dat u daarom zoo vroeg komt, omdat u wellicht staats
ambtenaar bent en om negen uur op een of ander bu
reau moet zijn.
De bezoeker keek den beroemden detective ver
baasd aan en antwoordde zacht
Inderdaad. Ik kom met een eigenaardige aange
legenheid bij u, Mr. Michel. Er is mij iets heel merk
waardigs overkomen. Iets dat ik niet verklaren kan.
Ik twijfel er niet aan dat iemand als u, die de duister
ste problemen ontward heeft, mij van dienst zal kun
nen zijn.
Dé detective maakte een bescheiden-afwerend hand
gebaar en vroeg
Met wien heb ik het genoegen
Mijn naam is Henry Thiroin en dat ik direct
van mijn huis naar u ben toegekomen, bewijst wel.
Waarom zegt u mij niet de waarheid, viel de de
tective hem in de reden. Als u niet van den aanvang
af in elk opzicht open kaart met mij speelt, spijt het
mij, dat ik u niet van dienst kan zijn.
Niet de waarheid zei de ander en keek den
detective met een stom-verbaasd gezicht aan.
Ja. U heet niet Henry Thiroin en u komt niet
van huis. Integendeel, u hebt vannacht in het Hotel
des Champs Elysées gelogeerd.
De bezoeker sprong uit zijn stoel op en staarde den
detective aan alsof hij een wonderdier zag Maar
dat is fabelachtig riep hij uit.
U bent verwonderd dat ik dat weet Het is toch
heusch heel eenvoudig. Uit de versche krijtcijfers die
ik onder aan de zolen van uw schoenen zie u bent
zoo vriendelijk geweest de beenen over elkaar te
slaan leid ik af, dat u in een hotel gelogeerd hebt.
Waarom dit juist het Hotel des Champs Elysées moet
zijn Wel, op uw schoenen staat no. 446. Het eenige
hotel in Parijs, dat zooveel kamers heeft is het hotel
des Champs Elysées. En wat uw naam betreft Dat
is nog veel eenvoudiger. In den rand van uw hoed, die
u naast u op den grond hebt gelegd, zie ik de initia
len J. M.
U hebt gelijk, Monsieur Michel. Maar uit den
aard van mijn positie was ik een beetje gegeneerd, ik
geef toe dat het kinderachtig is om u mijn naam te
noemen. Ik ben de rechter van instructie bij de twee
de correctioneele rechtbank en mijn naam is Jean
Malterre. En het is een ernstige en raadselachtige
geschiedenis waarvoor ik bij u kom.
Marc Michel stak een van zijn gewone zware regie
sigaretten aan zooals hij altijd deed aU zijn patient
zijn „biecht" aflegde en leunde achterover in zijn
bureaustoel.
Vertelt u alstublieft.
Ik heb op het oogenblik een heel zware straf
zaak onderhanden. Een Apache, die tot een groote
bende behoort en pas een week of drie geleden van
de deportatie in Nieuw-Caledonië is teruggekomen,
heeft een roofmoord gepleegd. En den volgenden dag
hebben we hem al kunnen arresteeren.
U bedoelt Marvelli
Inderdaad ik mag ook wel veronderstellen, dat
u u van de sensationeele strafzaken op de hoogte
houdt.
Het is absoluut niet twijfelachtig of Marvelli
schuldig is. Niet alleen is het horloge van den vermoor
den antiquair op hem gevonden, maar hij was ook in
het bezit van 24.000 francs, over de herkomst waarvan
hij geen behoorlijke inlichtingen kan geven. Bovendien
is hij den bewusten nacht in de buurt van de plaats
van het misdrijf gezien. Maar Marvelli houdt zijn on
schuld vol. Ik mag in alle bescheidenheid zeggen, dat
de keten van aanwijzingen tegen hem door mij om hem
heen toegesnoerd is, want bij een verhoor heb ik hem
in het nauw kunnen drijven, zoodat hij telkens ant
woorden gaf die elkaar tegenspraken. Maar toch is het
mij nog niet gelukt een bewijs te leveren waar abso
luut niet aan te tornen is.
Marc Michel keek den bezoeker onderzoekend-cri-
tisch aan en vroeg Wenscht u mijn advies in deze
kwestie
Neen, Monsieur Michel. Het betreft een per
soonlijke aangelegenheid, die intusschen wel met de
zaak-Marvelli samenhangt.
Ik luister met belangstelling.
Terwijl ik gisteren voor de derde keer Marvelli
een verhoor afnam, kwam er een expresse-brief voor
mij. Het was 's middags ongeveer zes uur. Toen ik de
enveloppe opende vond ik dit briefje.
Marc Michel las het papiertje dat de rechter hem
overreikte
Den rechter van instructie Malterre wordt in
zijn eigen belang dringend aanbevolen te zorgen
dat de onschuldig in hechtenis genomen Jacques
Marvelli onmiddellijk in vrijheid wordt gesteld.
Als de heer Malterre dit bevel niet opvolgt, zal
hij binnen drie dagen gedood worden.
De detective betastte het papier, hield het tegen het
licht en vroeg daarop
Hebt u Marvelli goed in de gaten gehouden,
terwijl u het briefje las
Ja. Hij keek mij rustig aan naar het mij voor
kwam een beetje hoonend.
Kreeg u den indruk dat hij wist of vermoedde
wat in het briefje stond
Ja.
Wat deed u daarop
Ik liet Marvelli in de cel terugbrengen en gaf
last hem scherp in het oog te houden.
Prachtig. En daarna
Daarop ging ik naar huis.
Waar woont u
Avenue de Neuilly, niet ver van het Bois de
Boulogne.
- Bent u ongetrouwd