20
ONS ZEELAND
Op het eerste gezicht
Uitstekend.
Gelooft u dat er kans is om hem te pakken te
krijgen
Als alles gaat zooals ik me het voorstel, geloof
ik wel dat ik u morgen uw mannetje zal kunnen le
veren.
Morgen, zegt u maar hoe in vredes
naam 1
Dat kan ik u tot mijn spijt op het oogenblik nog
niet uitleggen Er woelen allerlei combinaties door
mijn brein op het oogenblik, die u waarschijnlijk maar
zouden vervelen. Overigens heb ik buitengewonen trek
in een whisky-soda. Gaat u maar mee dan breng ik
u naar uw hotel.
Naar mijn hotel
Zeker u mag onder geen voorwaarde hier in
huis slapen zoolang deze kerel op vrije voeten is. Daar
entegen kan ik u voor morgennacht met tamelijke ze
kerheid een ongestoorde nachtrust op uw eigen kamer
beloven.
Ik kan dan het beste maar weer naar het Hotel
des Champs Elysées gaan
Dat zou ik niet doen het is beter dat u van
nacht ergens anders gaat. Niet dat ik het zoo buiten
gewoon waarschijnlijk acht dat uw vervolger weet dat
u daar gisteren geweest bent, maar een mensch kan
nooit voorzichtig genoeg zijn. Het is zelfs heel waar
schijnlijk dat uw leven vannacht geen gevaar loopt
het is hun er immers om te doen om Marvelli op vrije
voeten te krijgen, maar een rustige nacht zou onze
vriend of zijn compagnons u waarschijnlijk niet gun
nen, want schrikaanjaging is voor het oogenblik hun
voornaamste strijdmiddel. Gaat u maar met mij mee.
Mijn chauffeur wacht ons aan den achteruitgang.
De auto bracht de beide mannen in een minuut of
twintig naar Hotel Avenida. Tijdens den rit verwissel
de Marc Michel zijn brievenbestellersuniform voor zijn
gewone kleeren. In de comfortabele conversatiezaal
van het kleine, maar zeer goede hotel de detective
had het beter gevonden om niet in de hall te blijven
zitten, dronken de beide heeren nog een paar whis
ky-soda's en nadat ze nog een poosje hadden zitten
praten, nam de detective afscheid.
Gaat u al weg
Tot mij spijt moet ik gaan ik heb nog een en
ander te doen,
In mijn zaak
Ja.... Apropos; op welk nummer kan ik u
persoonli k direct in uw bureau per telefoon bereiken.
Mijn privé-nummer, dat u niet in den gids vindt,
is 31645.
De detective noteerde het.
Kunt u zorgen dat u morgen in staat bent om op
mijn eerste aanvraag direct bij mij te komen
Zeker.
Goeden nacht. En denkt u er om dat u straks
het hotel niet meer verlaat.
Marc Michel verliet het hotel, stapte op zijn auto
toe en vroeg den chauffeur Nog wat bijzonders
gebeurd
Niets, monsieur.
Rijd eerst naar het bureau van de „Figaro", dan
naar de Matin" en dan naar de „Petit Parisien".
Op de administratie van deze drie bladen gaf de
speurder, met de uitdrukkelijke opdracht te zorgen
dat zij nog in het ochtendblad moest worden opgeno
men, de volgende advertentie af
GRATIS BEHANDELING VAN SLECHTE
GEBITTEN.
Een pas gevestigde Amerikaansche tandarts,
behandelt heden gratis lijders aan slechte tan
den en kiezen, om zich bekendheid te verwerven.
Geheel nieuwe methode om beschadigde en ge
havende gebitten weer hun oorspronkelijken vorm
terug te geven. Adres Avenue Wagram nr. 41.
Den volgenden dag om half drie ging in het bureau
van den rechter van instructie de telefoon.
Kunt u direct komen naar Avenue Wagram nr.
41, waar ik een paar kamers in gebruik heb vroeg de
stem van" Marc Michel.
Als het noodig is.
Neemt u een auto en kom alstublief direct.
Toen de rechter voor het opgegeven adres uitstapte,
begreep hij er het eerste oogenblik niets van. Want
er was een groot bord aan de deur, waarop in opzich
tig, kleurige letters het volgende opschrift prijkte
Mr. SYDNEY HARDING,
D.D.S.
AMERIKAANSCH TANDARTS.
Maar voor hij veel gelegenheid tot nadenken had,
werd de deur al van binnen af geopend en stond de
rechter tegenover den chauffeur die hem gisteren ge
reden had.
Komt u maar binnen, monsieur, Monsieur Mi
chel wacht u al.
Toen monsieur Malterre in de kamer gelaten was,
die, zooals de chauffeur gezegd had, zijn meester in
dit huis in gebruik had (het was voor den detective,
wiens particuliere adres in de misdadigerswereld na
tuurlijk al te wel bekend was, een onafwijsbare nood
zakelijkheid om in het groote Parijs verschillende en
telkens wisselende pieds-a-terre te hebben), was hij
opnieuw stom-verwonderd. Hij was hier niet in de
werkkamer van een grootmeester der opsporingskunst
maar in de in de puntjes ingerichte, van de nieuwste
snufjes voorziene spreekkamer van een tandarts. In
het midden stond een groote operatiestoel, waarin een
oude vrouw gezeten was, die den rechter bij zijn bin
nenkomen verschrikt aanstaarde. Het scheen een ern
stig geval te zijn want om de patiente heen stonden
vier assistenten in witte jassen. Twee van die heeren
hielden elk een arm vast en de beide anderen hadden
zich achter haar geposteerd en hadden elk een schou
der vastgegrepen.
Herkent u deze vrouw? vroeg de „Amerikaan
sche tandarts", wiens onbevoegdheid om de tandheel
kunde uit te oefenen, de rechter onmiddellijk kon con-
stcitccrcn.
Deze vrouw Neen, monsieur Michel, die ken
ik niet, zei hij een beetje stroef, verwonderd als hij
was over hetgeen hem een misgreep van den beroem
den speurder leek, want die kon toch niet zijn geheim
zinnige bezoeker zijn.
Eén moment dan. Met één greep rukte de detec
tive de „vrouw" de pruik van het hoofd. Een mannen-
hoofd kwam te voorschijn en de rechter herkende tot
zijn stomme verbazing het gezicht van zijn „spook", dat
vergeefsche pogingen deed om aan den ijzeren greep
van vier sterke handen te ontkomen,
Herkent u dezen man herhaalde Marc Michel,
thans eenigszins gewijzigd, zijn vraag van daarnet.
En of De man van het venster
De detective-tandarts keek zijn patient met een grim
mig lachje aan en zei U bent gearresteerd onder
ernstige verdenking van bedreiging met moord en van
medeplichtigheid aan den roofmoord op den antiquair
Ricotin. Breng onzen vriend maar naar de prefectuur.
Maar houd hem in de gaten, het is een gevaarlijke
patient.
De vier „assistenten" brachten den nu zwaarge-
