20
ONS ZEELAND
Het was natuurlijk een inbreuk op de etiquette, om het
haar te vragen, bedacht hij, maar dikwijls waren meis
jes die hun eigen brood verdienen, niet zoo erg conven
tioneel. En zijn tien dollars oordeelkundig besteed,
zouden een uitstekenden maaltijd voor hen beiden mogelijk
maken. Het diner zou natuurlijk ook een prettige afwisseling
zijn in haar monotoon bestaan en de uitingen van haar ge
noegen zouden aanmerkelijk bijdragen tot het zijne.
Ik denk, begon hij ernstig, dat uw voet langer rust
noodig heeft dan u wel denkt. Nu, ik weet een middel dat u
die rust krijgt, terwijl u tegelijkertijd mij een plezier doet.
Ik was juist op weg naar een eenzaam middagmaal. Als u
met mij meegaat, zulen we samen een gezellig diner hebben
en een prettige conversatie. En daarna zal uw enkel wel
weer geschikt zijn om u naar huis te dragen.
Het meisje keek met een snellen blik in Chandler's open,
knap gezicht. Er was een oolijke tinteling in haar oogen,
toen ze antwoordde
Maar we kennen elkaar heelemaal niet, het is niet
zooals het behoort, vindt u niet
Er steekt niets kwaads in. Ik zal mij even aan u voor
stellen mijn naam is Towers Chandler. Na ons diner, dat
ik probeeren zal zoo prettig mogelijk te maken, zal ik af
scheid van u nemen of u netjes aan uw huisdeur afleveren,
net zooals u verkiest,
Maar, protesteerde het meisje met een blik op Chand
ler's onberispelijke kleeding, ik zie er zoo uit met dien
ouden hoed en mantel
Hindert niets stelde Chandler haar opgewekt gerust.
Ik ben overtuigd dat u er in deze kleeren aardiger uitziet
dan welke dame die we zullen aantreffen ook in het kost
baarste avondtoilet.
Mijn enkel doet nog pijn, erkende het meisje, nadat ze
geprobeerd had een stap te doen. Ik geloof, dat ik uw in
vitatie maar moest aannemen, mr. Chandler. Noemt u me
maar miss Marian.
Gaat u dan maar met me mee, miss Marian, u hoeft
niet ver te loopen, Er is een uitstekend restaurant hier een
paar huizen verder. U hoeft alleen maar op mijn arm te
leunen zoo en voetje voor voetje te wandelen. Het is
erg eenzaam om zoo alleen te moeten eten. Ik ben eigenlijk
wel een heel klein beetje blij, dat u over die plas bent uit
gegleden.
Het restaurant was niet van een zóó verfijnde weelde als
dat verderop in Broadway, waar hij anders zijn Luculles-
maaltijden nam, maar het scheelde toch niet veel.
Aan de tafeltjes zat een publiek dat tot dezelfde wereld
behoorde als dat in het andere établissement er was een
goed strijkje dat zacht genoeg speelde om een prettig ge
sprek mogelijk te maken en welks melodieën een verfijnd-
droomerig element in de atmosfeer brachten en keuken en
bediening waren boven allen lof verheven.
Zijn gezellin (ze had haar mantel uitgetrokken en was
nu in een eenvoudige blouse, die wel van opmerkelijk fijn
maaksel was en haar heel goed zat en kleurde, en rok) viel
in geen enkel opzicht uit den toon van deze mondaine om
geving integendeel de aantrekkelijkheid van haar gezicht
en figuur werd nog verhoogd door een aangeboren distinctie.
En ze keek naar Chandler met zijn aangename, maar
zelfbewuste manieren en zijn vriendelijke, schrandere, don
kerblauwe oogen, met iets, dat niet ver was van bewon
dering.
Toen steeg de bravour van het glorieuze toeval hem als
bruisende champagne naar het hoofd. Hij was op Broadway,
hij zag er in zijn rok uit als een welgestelde jonge man, was
omringd door kostbare pracht en er waren twee mooie
meisjesoogen die belangstellend naar hem keken. En al
zijn goede engelen konden hem er niet van terughouden om
de rol van den jongen, rijken dandy te spelen.
Hij vertelde miss Marian van clubs en tea's, van golf en
paardrijden, en mooie honden en cotillions en buitenland-
De Kerk te Wemeldinge.
sche reizen en maakte zelfs toespelingen op een jacht dat
in Larchmont lag. Het was Chandler's groote dag.
Die manier van leven, waarover u het hebt, lijkt me
zoo klein en doelloos, zei het meisje. Hebt u niets geen
werk of iets anders dat u een doel zoudt kunnen geven
Lieve miss Marian, riep hij uit. Werk 's morgens
sport, een half dozijn visite's 's middags, dan je kleeden voor
het diner, 's avonds theater of een partij, wij zoogenaamde
doe-nieten zijn de hardste werkers in het land
Het diner was afgeloopen en de man en het meisje wan
delden naar den hoek, waar hun kennismaking had plaats
gehad. Miss Marian kon al weer een heeleboel beter loopen,
ze hinkte nauwelijks meer.
Ik dank u wel voor het prettige samenzijn, zei ze
hartelijk. Ik moet nu gauw naar huis. Ik vond het diner
heel lekker en gezellig, mr. Chandler.
Hij drukte haar de hand, terwijl hij genoegelijk glimlachte
en zei iets over een spelletje bridge in een club. Hij keek
haar een oogenblik na, terwijl ze zoo snel als haar bezeerde
enkel het toeliet, wegwandelde en riep toen een taxi aan
om zich naar huis te laten rijden.
In zijn kale slaapkamer borg Chandler zijn avondcostuum
weg voor een rust van negen-en-zestig dagen. In gepeins
keek hij ernaar.
- Dat was een allemachtig aardig meisje, zei hij bij zich
zelf. 't Goeie soort Misschien als ik haar de waarheid
verteld had, in plaats van al dien onzin, hadden we....
Maar verduiveld, ik moest mijn pak toch eer aandoen
Het meisje spoedde zich, nadat ze haar cavalier verlaten
