Vóór het inzeepen
PUROL
KON. DRUKKERIJ
G. W. DEN BOER
Levert alle soorten
DRUKWERK
ONS ZEELAND
if
holle vestibule, een net dienstmeisje liet hem in en even
later stond hij tegenover Mia, drukte haar zwijgend de hand.
Zij was nog in lichten rouw, nu nog, na een jaar.... Zij
bood hem een stoel, informeerde beleefd naar zijn gezond
heid. En hij ook, hij kon niet direct over het ongeluk be
ginnen, praatte over onverschillige onderwerpen, terwijl haar
bezige handen thee inschonken. Hij poogde op haar gelaat
te lezen, of ze verdriet had, of ze nog dacht aan hem, die
duizenden kilometers van het moederland verwijderd onder
de klapperboomen rustte.
Toen, aarzelend eerst, doch langzamerhand vlotter spre
kend, vertelde hij. En ze luisterde kalm toe, geen spoor
verried haar emotie, zwijgend hoorde zij zijn verhaal aan.
Toen hij uitgesproken was, glimlachte ze, en dankte hem
lief, dat hij de moeite had genomen haar te komen bezoe
ken, om haar het einde van Max mede te deelen. Brieven,
och, die zeiden zoo weinig, niet waar, zij was blij, dat zij
de gebeurtenissen ook nog eens uit zijn mond vernomen had.
Als gij U moeilijk scheert omdat
Uw huid gauw stuk gaat en pijn
doet, dan kunt gij dit geheel voor
komen, indien gij vóór het inzeepen
de huid even inwrijft met slechts
een weinig
Lange St Pieterstr.F 33,
MIDDELBURG
Hij was ooggetuige, eenige getuige geweest, en het stelde
haar gerust, dat Max in zijn armen gestorven was
Haar lieve blik, haar hartelijke woorden verwarden hem.
Hij vatte er de beteekenis niet van, wist niet hoe hij ze op
moest vatten. Ook haar uiterlijke kalmte begreep hij niet.
Had ze zoo weinig van haar man gehouden, of was ze zijn
verlies zoo vlug te boven Ofhad zij Max Gruning
misschien getrouwd uit dépit, omdat hij, Bartels, zich vóór
zijn vertrek niet verklaard had Dat zou ook een reden
kunnen zijn voor haar ongevoeligheid, dat zou perspectie
ven voor hem openen Dan zouden zijn oude droomen toch
nog verwezenlijkt kunnen worden
Zij zetten het gesprek voort, spraken nu niet meer over
den doode. En hij meende een warm timbre in haar stem te
bespeuren, dacht een zachten gloed in haar oogen waar te
nemen, als zij hem aanzag. En langzamerhand prepareerde
hij zich voor de groote vraag, de vraag, die hij eigenlijk
zeven jaar geleden al had moeten stellen.
Toen, schril en storend, klonk opnieuw de schel. Het
gesprek stokte, zij hoorden het dienstmeisje met den nieu
wen bezoeker praten, en een oogenblik later trad een lang,
slank heer het vertrek binnen. Met uitgestoken handen wilde
hij op Mia toetreden, doch Bartels merkte, dat een snelle
blik uit haar mooie oogen hem waarschuwde, zoodat zijn
begroeting vormelijk bleef. Mia stelde de heeren aan elkaar
voor meneer Bartels, een vriend van mijn gestorven man,
meneer van den Bogaert. En Bartels merkte op, dat zij
tegenover hem den graad van haar vriendschap met den
heer van den Bogaert pijnlijk verzweeg.
COWW-— PI.B BOK 6. (OPOjHASEN
Adamson's avontuur in de carnavalsdagen
