REErER5 EN POEDELS
DAG
WIND
CN
p§ j# p
16
ONS ZEELAND
~T':
PASCHEN.
„Wenn der weisse Flieder
wieder blüht".
De Paaschtijd is een mooie tijd
omdat we dan ontdooien,
dan gaat de eerste bloemeknop
zich zachtjesaan ontplooien.
Met Paschen komt er zonneschijn,
met Paschen moet men vroolijk zijn.
De Paaschtijd is een mooie tijd
voor de verliefde paren,
omdat ze dan meest trouwen gaan
en stoppen met dat sparen.
Na Paschen is er nimmer nood
aan zoetekoek en wittebrood.
De Paaschtijd is een mooie tijd
om schoonmaak te bedrijven,
men gaat dan door je heele huis
aan 't schuren, plassen, wrijven.
Dan ligt je kamer overhoop.
Dan ga je razend op den loop.
De Paaschtijd is een mooie tijd
voor versche pluksalade,
dan krijg je eieren cadeau
van fijne chocolade.
Soms met een lieven zoen erbij,
dat vind je goed, dan ben je blij.
De Paaschtijd is een mooie tijd
dan kan je weer naar buiten,
dan raak je je verkoudheid kwijt
na zeven maanden snuiten.
't Behoorlijk weer komt dan terug
tesamen met de eerste mug.
De Paaschtijd is een mooie tijd
en vol van lieve dingen.
Daarbuiten in het vrije veld
daar loop je zacht te zingen.
Dan kan je nóg zoo eenzaam zijn,
maar in je hart is zonneschijn.
WILLEM TELL II.
I APHII,
20 Maart Aanvankelijk kille mist, maar later geluk
kig opklarend. De zon schijnt stralend, koestert aarde en
aardbewoners en Sientje zag ik met een emmer zeepsop
naar de bovenverdieping gaan. Voorjaarsstemming gene
rale repetitie van de lente, die morgen zal beginnen. Kon
er helaas niet in natura van genieten, daar mijn door-de-
weeksche schoenen reparatie-waarts moesten en Liesbeth
beter vond dat ik mijn Zondagsche stappers spaarde en
zoo lang in pantoffels dienst deed. Nu zegt Breeduitstra wel,
dat die mij meer dan uitstekend kleeden, doch ik vertoon
me er toch liever niet mee op straat. Heb daarom mijn dag
besteed om op papier een zeer vernuftig idee uit te werken.
Heb reeds lang er over nagedacht of de draadlooze berich
tendienst niet uitgebreid kan worden tot een draadloozen
vrachtgoederendienst. Dit zou een omwenteling in de ge-
heele verkeerseconomie teweeg brengen. Heb vandaag ge
vonden dat het moet kunnen, want vroeger bestelde de pos
terijen ook alleen brieven en nu bezorgen ze zonder bezwaar
allerlei pakketten. Dit in een gedegen artikel geboekstaafd
en opgezonden naar een wetenschappelijk tijdschrift. De
naam Zijdewind zal op aller lippen komen.
21 Maart. De lente is precies op tijd. Daar mijn schoe
nen terug kwamen, kon ik mijn dagelijksche wandeling doen.
Met volle teugen de heerlijke voorjaarslucht ingeademd,
maar vingers in mijn reukorganen gestopt toen ik de stads-
vijver passeerde. Verschrikkelijk, verschrikkelijk. Ik begin
nu te begrijpen, waarom zwanen geen neus mee gekregen
hebben. Gelukkig daagt er uitkomst. De werkende leden van
de vereeniging 'tot bevordering van vreemdelingenverkeer
zullen per roeibootje en gasmasker eenige flesschen Boldoot
uitsprenkelen. Van de vrienden gehoord dat maarschalk
Foch het tijdige met het eeuwige verwisseld heeft. Niet m
de wieg gesmoord. Het is wonderlijk Oorlog of vrede,
vechten of gezellig samenzijn, maar generaals worden alle
maal tachtig jaar
22 Maart. Nog immer lente. Ik ben vandaag net als
de kachel zonder winterjas uitgegaan. De vogels floten als
sleepbooten. De dooi zal nu wel aanhouden. Naar Krimp van
Duimen gegaan om hem te vertellen, dat de bekende expe
ditie onder leiding van onzen bekenden provincie-genoot in
West-Indië eindelijk drinkbaar water heeft gevonden. Krimp
was heelemaal niet enthousiast. Als je daar nu heelemaal
voor naar Suriname moest, dan wist hij t niet. Wanneer
Krimp drie stappen geeft is hij bij z n tapkraan.
Tante Pos moeten ze van de week hebben. In Amsterdam
kaapt een buitenstaander de spaarduitjes uit haar oude
kous en in dat bekende Geldersche kippenstadje is een
vertrouweling haar te vlug af. Dat laatste is al n heele
teleurstelling. Wie zou nu ooit denken dat 'n Barneveldsch
zaakje je windeieren legt
23 Maart. Gisteren leelijk in de war geweest met mijn
dagboek. Niet in Barneveld maar in Barendrecht lieten ze
tante Pos aan de lamp likken. De menschen zijn daar altijd
reeds onbetrouwbaar geweest. Ik zal nooit vergeten hoe mijn
oom Barend daar de dupe van geworden is. De goede man
moest naar Lage Zwaluwe en tante Imelda had den conduc
teur 'n sigaar gegeven voor zijn belofte om oom Barend zoo n
beetje te begidsen. Dat kwam faliekant uit door de meer
genoemde onbetrouwbaarheid van de bevolking in het reeds
vermelde plaatsje, want op het perron deed de stations
chef niets anders dan schreeuwen „Barend Recht uitstap
pen waaraan mijn oom natuurlijk gevolg gaf en eerst te
laat besefte, dat hij het slachtoffer van een akelige moed
willigheid geworden was.
24 Maart. Gezellig avondje bij den postdirecteur ter
gelegenheid van zijn 12i-jarig ambtsfeest. De directeur-ma
joor der posterijen was er ook. Die vermaakte het gezel
schap alleraardigst. Wat kon die goochelen Maar met de
proeve van zijn dierengeluiden-nabootsing liep het spaak.
Hij vroeg mij een willekeurig beest op te noemen. Dat viel
mij zoo plotse'ing op 't lijf, dat ik verbijsterd zweeg. „Noem
U Uw lievelingsdier dan maar", zei-ie. „Gerookte paling
sloeg ik er met overtuiging uit. Dat werd 'n fiasco voor dien
opsnijder. Ik had veel succes
