10 ONS ZEELAND Korfbal. De korfbalsport neemt in het Zeeuwsche sportleven eene voorname plaats in. Zij behoort tot de openluchtspelen en wordt in tegenstelling b.v. met voetbal zoowel door het vrouwe lijk als door het mannelijk deel der samenleving beoefend. Moge dit reeds eene attractie zijn op zichzelf, toch mag de populari teit van het korfbalspel voor een belangrijk deel worden toege schreven aan het werkelijk-sportieve karakter, dat het draagt. Ruwheden en excessen zijn bij het korfbal zoo goed als uitge sloten en overigens biedt dit spel eene gezonde lichaamsbewe ging en eene uitwisseling van behendigheden, die onder de spe lenden eene gezonde rivaliteit ontwikkelen. De beoefening stelt ook geen zware materieele eischen aan de beoefenaars, want met twee korven, bevestigd aan verticaal-geplaatste palen, voorts een in vakken afgeteekend terrein en een bal, heeft men de attributen bijeen. Een gemengd twaalftal, gewoonlijk be staande uit zes dames en zes heeren, vormt de maximale sterkte van elke partij, zoodat in een normalen wedstrijd twaalf speel sters en twaalf spelers het speelveld stoffeeren. Hoewel van lateren datum dan het voetbalspel, is korfbal reeds geruimen tijd in ons land ingeburgerd. De Nederlandsche Korfbalbond, die 12 onderbonden en 105 vereenigingen omvat, dateert van 2 Juni 1903 en organiseert jaarlijks zijne districts- gewijze te verspelen competitiewedstrijden, kampioenschappen en internationale ontmoetingen. Ten aanzien van deze laatste categorie zij opgemerkt, dat alleen met België een jaarlijksche interlandkamp wordt aangegaan. De Hollandsche Korfbalsport heeft hierin tot nog toe eene onmiskenbare superioriteit aan den dag gelegd, want overwinningen van 70 en 80, zelfs het laatste jaar van 100, voor het Nederlandsche Twaalftal, vorm den de resultaten dezer krachtmetingen, waarin België nog steeds op zijne eerste overwinning wacht. De Zeeuwsche Korfbalbond, waarbij vele Zeeuwsche Korfbal clubs zijn aangesloten en die van uit Goes, waar de secretaris- competitieleider woonachtig is, administratief en competitioneel wordt geleid, is een der z.g. onderbonden van den grooten N. K. B. Dezer dagen vangt de zomercompetitie van den Zeeuwschen Korfbalbond aan. Deze roept weer honderden speelsters en spe lers naar 't groene veld, waar een opgewekt sportleven heerscht en waar het populaire korfbalspel medehelpt, den geest frisch en het lichaam lenig te houden. Wij nemen ons voor, nu en dan ook iets van het wel en wee der Zeeuwsche Korfbalsport aan de vergetelheid te ontrukken en meenen goed te doen, ter oriënteering van den lezer, boven staande inleiding aan het papier toe te vertrouwen. Internationaal Voetbal. Even willen we stilstaan bij den op Zaterdag 30 Maart 1.1. te Vlissingen gespeelden internationalen voetbalwedstrijd „Vlis- singen"— „Parkeston F. C." Het is inderdaad eene goede gedachte geweest van de Stoom vaartmaatschappij Zeeland" te Vlissingen om een zilveren wis selbeker beschikbaar te stellen voor de wederzijdsche ontmoe tingen tusschen „Vlissingen" en „Parkeston F. C." te Parkeston Quay (Engeland). Door deze>óntmoetingen toch worden goede sportieve verhoudingengëkweekt tusschen spelers en aanhang van beide plaatsen,'terwijl in breede kringen de aandacht wordt gevestigd op onze gerenommeerde Flushing-route naar en van Engeland. In September 1927 had de eerste ontmoeting plaats, eveneens te Vlissingen. Zij kon gevoegelijk worden beschouwd als proef neming, want eerst nadien werd de wisselprijs beschikbaar gesteld en bepaald, dat beide genoemde vereenigingen beurte lings te Parkeston Quay en te Vlissingen elkaar zouden ont moeten. Die proefneming mag intusschen uitstekend geslaagd heeten, want zij toonde aan, dat er bijzonder groote belangstel ling onder het voetballievend publiek van Vlissingen en omstre ken voor dit soort wedstrijden bestaat. Men ziet goede sport, men kan wederzijdsche techniek bestudeeren en men is weer eens een wijle uit het competitiegareel, dat veelal weer andere eischen stelt aan spelers en toeschouwers dan de zuiver-spor- tieve sfeer van een internationalen wedstrijd, waarin de spelers elkaar en elkanders spelersmentaliteit niet kennen. Meergenoemde wedstrijd in 1927 leverde, na fraaien, span- nenden strijd, een gelijk spel (3—3) op. Ongeveer een jaar na dien, dus in het najaar van 1928, stak „Vlissingen", vergezeld van de noodige supporters, het kanaal over om, na een goed- gespeelden wedstrijd, met 32 door haar gewonnen, voor de eerste maal beslag te leggen op den fraaien beker. En zoo stonden dan Zaterdag 1.1. de beide elftallen voor de derde maal tegenover elkaar in het veld. „Parkeston F. C." kwam Vrijdags te voren in ons land en werd vergezeld van een zestigtal Parkeston-week-enders, die gaarne van de door de Maatschappij „Zeeland" verleende faciliteiten hadden gebruik gemaakt, om den overtocht te maken. Schitterend weer begunstigde den wedstrijd, die door 2500 a 3000 toeschouwers werd bijgewoond. De heeren Waller en Jhr, Boreel, directeur van de „Zeeland", en de heer Van Bel, official van den Nederlandschen Voetbalbond, bezetten de z.g. eere-plaatsen, die gevormd werden door eene rij stoelen, die de bank-entourage onderbrak, terwijl vanuit Middelburg een belangrijk deel sportliefhebbers aanwezig bleek. Het is een aardige, snelle wedstrijd geworden, waarin staaltjes van hoogstaand spel veelvuldig voorkwamen. Aanvankelijk zag het er voor „Vlissingen" maar somber uit, want de Engelschen demonstreerden een kranig spelletje, waar onze Zeeuwen geen vat op kregen. Hun combinatiespel was zeker goed en hunne balcontrole stak gunstig af tegen die der Vlissingers, die het snelle tempo niet konden volgen. Na 25 minuten spelens was het reeds 20 voor Parkeston. Toen liet „Vlissingen" zien, wat ze waard is, zoodat nog vóór de rust de achterstand was inge- loopen. Gedurende de tweede helft waren de Zeeuwen sterk in de meerderheid zij maakten nog drie fraaie doelpunten, terwijl „Parkeston" geen enkel punt hiertegen kon stellen. „Vlissingen" won alzoo met 52 en bleef bezitster van den beker, die defi nitief haar eigendom wordt als ook de volgende ontmoeting de zege in de Scheldestad doet belanden. De heer Waller reikte het kleinood uit aan aanvoerder Ko kelaar, terwijl de heer Jhr. Boreel aan elk der Engelsche spelers eene zilveren herinneringsmedaille overhandigde. Het was een in alle opzichten geslaagde dag, de Zeeuwsche sport waardig Voetbal op Zondag a.s. Op Zondag 7 April a.s. zullen onze Zeeuwsche N. V. B.-clubs de navolgende wedstrijden spelen 2e klasse A. Te Breda BredaVlissingen, Te Roosendaal AllianceZeelandia. Te Middelburg MiddelburgD.O.S.K.O. 3e klasse A. Te Neuzen TerneuzenHulst. Te Vlissingen Vlissingen IIMiddelburg II. Te Zierikzee ZierikzeeZeelandia II (12 uur). Te Middelburg WalcherenS.I.N.O.T.O. (1 uur). LUCTOR ET EMERGO. Eén, enkele vijand vernielt soms, wat duizend vrienden hebben opgebouwd.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1929 | | pagina 10