T
ONS ZEELAND 17
Een trek van eindelooze verlichting kwam op het gezicht
van den edelman. Deze truc om de politie op een ver
keerd spoor te brengen, zou misschien de aandacht van
zijn zoon kunnen afleiden, hèm en zijn onbevlekten naam
zou bittere schande worden bespaard. Als Dawson nu maar
uit de buurt van het huis bleef De waarde van de parels
kon worden vergoed, dat was het minste.
God zegene je, Frayne, doe wat je kunt zei Sir
Thomas.
Tien minuten later was het volbracht. Dick rende over
het grasveld, door het bosch, klom over den muur die het
landgoed omgaf en stond op den straatweg.
Over een paar uur zal de politie mij wel op het
spoor zijn als het ze lukt tenminste, zei hij in zichzelf.
Laat in den avond kwam hij de straat in waar zijn kamers
lagen. Ze schenen hem te wachten als een val, maar er
zat niets anders op dan naar binnen te gaan. Hij deed
het, sloot de deur van zijn slaapkamer achter zich en terwijl
hij stil stond in het donker, zei hij tot zichzelf
Als ik gevangen word genomen.
De woorden bestierven hem op de lippen. Iets had zich
meester gemaakt van zijn verbeelding. Vermoeidheid, twij
fel, ze waren eensklaps verdwenen. Er was een andere weg.
Vróeg in den morgen, voor dag en dauw eigenlijk, drukte
Dick Frayne op de electrische bel van de Londensche wo
ning van Dawson Backling. Een bediende kwam te voor
schijn hij was nèt op en nog niet aangekleed.
De man was de eerste die sprak
Meneer Dawson is hier in geen week geweest. Hij
is nog in Surrey,
En met een snelle beweging trachtte de man de deur te
sluiten, Maar Dick deed een stap naar voren twee schou
ders werden tegen elkaar gedrukt en de bediende wankelde
achteruit. Dick liep de corridor door hij hoorde geluiden
van zenuwachtige haast achter een van de deuren, wierp
deze open en zag Dawson Sackling, die bezig was om in
koortsachtige haast allerlei kleedingstukken en toiletgerei
in een koffer te gooien.
Goeden morgen, Dawson, zei Dick kalm.
De ander stond op zijn opgeblazen gezicht geheel
bloedeloos.
Wat moet je hier voor den duivel viel hij woe
dend uit.
Houd je kalm, waarde heer. Je bent in een beroerde
positie en ik kom om je er uit te halen. Geef mij het collier
van Lady Bressman en dank den hemel voor de kans die
ik je bied.
Dick draaide den sleutel in het slot om.
Wil je me het collier geven Je moet er goed van
doordrongen zijn dat ik het hebben moet.
Met die woorden stapte hij in de richting van den open
koffer, maar Dawson ging er haastig vóór staan. Dick
maakte daarop een draai naar rechts en deed een sprong
naar de telefoon.
Het collier of de politie, zei Dick kalm. ue T-u'nt
het krijgen zooals je het hebben wilt
Dawson uitte een gesmoorden vloek.
Teruggeven of vijf jaar de bak in. Je moet het zelf
Adamson op Zaterdagavond