18
ONS ZEELAND
HET ADVIES
HERMINE DE BREE.
Ja, werkelijk. Ik kom bij jou omdat je zoo oud bent.
Je neemt me toch niet kwalijk dat ik dat zoo zeg?
Hè, wees niet zoo flauw, zei Freddy, terwijl ze me
aan mijn haar trok. Ik moet heusch een advies van je
hebben en de oudere behoort de jongere te helpen.
Wat er met ze aan de hand is? Wel, gisteravond op
het danspartijtje bij de Elswouds, hebben ze me allebei ten
huwelijk gevraagd.
De Gereformeerde Kerk te Grijpskerke.
post gegaan om assistentie te halen. En ik heb met de heele
geschiedenis niets te maken, ik heb detective de Bruin slechts
geholpen".
,,Ja, dat hebt u en inderdaad kranig ook", merkte de
„echte" de Bruin op. ,,U hebt hem prachtig geholpen om er
met den buit vandoor te gaan Intusschen geloof ik, dat u
meer onnoozel, dan misdadig is, en daarom zie ik van een
arrestatie af. U zult echter wel even mee willen gaan naar
het bureau, ten einde alles even nauwkeurig uit te leggen''.
Met hangende pootjes volgde Jansen het drietal. Den vol
genden avond verscheen hij niet op zijn soos
(Naar een Engelsch gegeven),
door
Lex, zei Freddy, terwijl ze op de leuning van mijn
stoel wipte, ik moet een advies van je hebben.
Heusch?
Ik ben acht-en-twintignog niet eens zes jaar ouder
dan jij.
Nog niet precies oud genoeg om mijn vader te zijn,
zei Freddy pruilend, maar het is toch wel een rijpe
leeftijd,
Wat wil je eigenlijk?, vroeg ik koel.
Als je niet vlug vertelt wat je te vertellen hebt, zei
ik zal ik
Wat?, informeerde Freddy belangstellend.
Niets. Zeg wat je te zeggen hebt en verdwijn. We
zitten hier niet op kantoor om vliegen te vangen.
Wel, kwam ze eindelijk met haar moeilijkheid voor
den dag, terwijl ze op haar gemak ging zitten bet is over
Jan van der Horst.
Zoo?
En over Dick Hollenberg.
Wat is er met ze aan de hand?
Allebei tegelijk?
Neen, natuurlijk niet, domme jongen. De een na den
ander. En nu weet ik niet wie van de twee ik kiezen moet.
Ze zijn allebei verschrikkelijk knap en aardig. Jan heeft het
meeste geld, maar ik geloof dat Dick meer verstand heeft.
Het leven is moeilijk, eindigde Freddy met een zucht.
Maar moet je dan per sé met één van hen tweeën
trouwen?, opperde ik.
Ik moet toch met iemand trouwen, beweerde Freddy,
ik word langzamerhand een dagje ouder.
Ze glipte van de stoelleuning, wandelde naar het beschei
den wandspiegeltje (op zichzelf reeds een bijzondere luxe
voor een heerenkantoor) en begon haar fijn neusje te poe
deren.
Zal ik liever een anderen keer terugkomen?, vroeg ze,
Neen, zei ik grimmig.
Ik dacht, Lex, hernam ze zuchtend, dat jij als advo
caat mij zou kunnen helpen. Toe, doe het alsjeblieft.
Ik kan het niet, antwoordde ik uit m'n humeur.
Waarom niet?
Ik stond op.
Je hebt het recht niet, mij een dergelijke vraag te
doen, Freddy. Als advocaat mag ik je in dezen geen advies
geven. Dat is in strijd met mijn beroepsplicht.
Met je beroepsplicht?
Ik ben een geïnteresseerde partij.
Wat beteekent die geleerdheid?
Dat een advocaat geen advies mag geven aan derden
in een zaak waarin belangen van hem zelf betrokken zijn!
Het was er uit. Maar nu ik eenmaal a gezegd had, zou ik
ook b zeggen. Er was geen terugtocht meer mogelijk.
Maar, ging ik voort, als ik niet als advocaat spreek,
maar om zoo te zeggen als particulier persoon, is er geen
macht ter wereld die me dat beletten kan.
Dank je wel, Lex, zei Freddy zacht.
Als je dus werkelijk prijs stelt op mijn advies in deze
aangelegenheid, kun je het krijgen. Jan van der Horst is
een dwaas en Dick Hollenberg is vrijwel geen haar beter.
Geen van beiden zou een geschikte man voor je zijn. Wat
jij noodig hebt is iemand met een voldoende hoeveelheid
verstand, die. een beetje. de baas zou zijn.
Freddy wendde het hoofd af.
Is dat je advies?, vroeg ze dof.
Ja.
Ik haat je, zei ze. Je bent een varken van een vent.
Je hebt mijn advies gevraagd en ik heb het je gegeven.
Je hebt me niats te verwijten.
Je advies heb ik gevraagd, dat is waar, maar niet je
jaloezie.
