©TKOMiN KLUNEN
5T00MU1A55CHERÜ
Historische crimineele gevallen
en avonturen
iClkliL. AUG.BiER£N5
DORDRECHT VRAAGT T^RiEF
Afhaaldiensten te Goes, Zierikzee,
Middelburg, enz.
Bij het
schrijven op
advertentiën
wordt men
beleefd
verzocht
Ons Zeeland
te vermelden
20
ONS ZEELAND
IV.
Een avontuur onder Lodewijk XIV.
Het kan eensdeels verwonderen, dat in vroeger tij
den, toen het aantal menschen zooveel geringer, de
wereld practisch zooveel kleiner en de te nemen voor
zorgen zooveel gemakkelijker te treffen waren, toch
zoovele avonturiers succes hebben 'gehad met de
pogingen die zij deden om zich te doen doorgaan
voor anderen dan zij waren. Anderzijds dient
men te bedenken, dat afstanden, die nu nau
welijks bestaan dank zij telegraaf, telefoon, auto
mobielen en last not least vliegtuigen, destijds afstan
den van beteekenis waren. Men bedenke eens wat
Frederik van den Paltz, die zich na zijn vlucht uit
Bohemen te s Gravenhage in veiligheid, maar ver van
het Boheemsche land gevoelde, zou hebben gezegd als
men hem had verteld, dat nauwelijks drie eeuwen
later het oogenblik zou komen, waarop men, in Praag
staande, zou kunnen spreken met iemand in 's Graven
hage, en dat deze verstaan zou worden als stond men
naast elkander in dezelfde kamer Het was juist dit
gebrek aan verkeersmiddelen van den tegenwoordigen
tijd, dat de afstanden, die voor ons nauwelijks meer
tellen, lang maakte, hetwelk het ervaren avonturiers
gemakkelijk maakte om te slagen in hun opzet. Zoo een
avonturier was gedurende de lange regeering van Lo
dewijk XIV, den Zonnekoning, een zekere graaf de
Bucquoy. Hij was geboren te Champagne zijn slecht
verzorgde opvoeding deed geen enkele der in geboren
gebreken verdwijnen. Hij verwisselde met hetzelfde
gemak van beroep als van kleedingstukken, ook dan,
wanneer de eischen, aan deze beroepen te stellen,
diametraal tegenover elkander stonden. Zelfs poogde
hij met een schijnheilig gezicht op een goeden dag
in Parijs een geestelijke orde te vestigen, maar hij
mocht nog zoo slim zijn, dit gelukte hem niet. Zelfs
bracht deze onderneming, want iets anders viel er bij
hem niet in te zien, de politie op zijn spoor. Aanvanke
lijk diende het geluk hem, want men hield hem voor
een ander men hield hem voor den chef van rebellen
uit een district in de Provence, en toen hij aangaande
deze opstootjes z n onschuld kon bewijzen, moest men
hem wel vrijlaten.. Maar al spoedig liep hij opnieuw in
den val hij werd opgesloten in For-l'Eveque, de be
kende gevangenis van de Rue St. Germain l'Auxerrois
te Parijs. Hij werd er niet lang gevangen gehouden,
want in hetzelfde jaar, dat men hem insloot, in 1704,
ontvluchtte hij.
Dat ging vrij gemakkelijk in zijn werk. Een der sol
daten, met zijn bewaking belast, had hem gezegd,
dat een ander gevangene was ontsnapt door het venster
T)Iv||v| jK.' 1742 OPGERICHT
van den naburigen graanzolder, dat uitzag op de zgn.
Vallée de Misère, maar dat hij zijn dood had gevonden,
doordat hij angstig werd, ziende de hoogte, die den
graanzolder van den beganen grond scheidde. Het eer
ste werk van de Bucquoy was nu om zich ten aanzien
van de kamer, waarin hij vertoefde, te oriënteeren. Al
spoedig ontdekte hij, dat de graanzolder vlak nabij
zijn kleine cel was, en dat daar tevens de meubels van
het huis waren opgeslagen. Op een dag wendde hij
voor ongesteld te zijn hij beweerde, dat slechts fris-
sche lucht hem zou kunnen bijbrengen en bracht er
den gevangenbewaarder toe hem eenigen tijd rond te
voeren in de buitenlucht. Daar zag hij, dat de soldaat
waarheid had gesproken dat inderdaad het venster
van den graanzolder uitkwam op de Vallée de Misère-
Hij moest erkennen, dat de hoogte vrij aanzienlijk was,
en dat al die ijzeren ramen, over geheel den muur
muur verspreid, een afschrikwekkend uiterlijk had
den. Maar hij was een stoutmoedig man hij rekende
op geluk en koelbloedigheid, en hij zette zich aan het
werk.
Tot zijn ongeluk bevond hij, dat de deur, die zijn cel
van den graanzolder scheidde, vrij stevig was, terwijl
hij geen enkel werktuig tot zijn beschikking had. Hij
achtte nu geen ander middel aanwezig dan om deze
deur te verbranden. Hij vroeg den portier om hem
gelegenheid te geven zelf zijn eten te koken daar
voor kreeg hij eieren, kolen en de noodige middelen
om het vuur aan te steken. Het mocht eigenlijk
wel niet, maar hij betaalde rijkelijk, en het geld
heeft ten allen tijde bij de ontsnapping van ge
vangenen een groote rol gespeeld. Hij stak nu
den brand in de zaak hij had niet meer noodig dan
een gat in de deur, dat hem gelegenheid gaf er door
te kruipen. Het water, dat hij bij de hand had, was
voldoende om den brand te blusschen. Slechts bleef
een geweldige rook in de kleine cel hangen, en het
kostte hem eenigen tijd, voordat hij van den invloed
daarvan geheel was bijgekomen. Hij bereikte nu spoe
dig den graanzolder hij had tevoren van zijn matras
stukken gesneden, die hem toestonden zich naar be
neden te laten zakken. Het bleef een gevaarlijke on
derneming vijf of zes verdiepingen hoog moest hij
dalen langs de grillige ijzeren vensters, waarbinnen hij
ongetwijfeld een schaduw moet hebben geworpen,
maar hij kwam gelukkig in de Vallée de Misère neer
werd weliswaar door eenige vroegtijdige kooplieden
opgemerkt, die hem echter met rust lieten. Hij kwam
in Parijs, ging in een café wat gebruiken, maar aange
zien hij hoorde praten over zijn slecht uiterlijk en zijn
slechte kleeding, achtte hij het verstandiger om de
wijk naar elders te nemen. Zoo kwam hij bij een fami
lielid van een zijner domestieken, zocht van daaruit
naar een toevlucht, waar hij zich een negental maan
den verborgen hield. Hij wendde zich tot den koning
met een verzoek om gratie, die hij niet kreeg hij ge
voelde eindelijk uit Frankrijk te moeten verdwijnen,
koos echter zijn tijd slecht en werd te Fère gevangen
genomen en opnieuw naar Parijs gebracht. Ditmaal
sloot men hem in de Bastille op, en algemeen werd
erkend, dat een ontsnapping uit de Bastille tot de
onmogelijkheden behoorde.
De Bucquoy echter viel te rekenen tot die stout
moedige persoonlijkheden, die op dit punt het onmoge
lijke niet kennen. Hij werd gebracht naar een toren
van de Bastille, genaamd de Basinière, aldus geheeten
naar den naam van een vroegeren gevangene. Later
kwam hij in lager gelegen vertrekken, en maakte er
kennis met medegevangenen. Met hen beraamde hij
plannen om gemeenschappelijk te ontsnappen, maar
zij bleken zijn stoutmoedigheid niet te bezitten, en
