ONS ZEELAND
20
De Kraanstraat te Veere
de vraag op, zoodat de lamp valt (Onthutst).
Groote hemel.... daar gaat mijn lamp! (Ver
slagen). Nou kan er niets van komen, lui. (Wre
velig). Kijk dan ook uit je doppen, ezel
KAREL (de beide papieren oprapend). Ik heb hen al
Kerel, het spijt mij geweldig. Maar ik wil wel
even een nieuwe lamp halen
PAUL (listig). Ah.... daar zeg je zoo wat. Maar doe
geen moeite. Ik spring op mijn motor en ga
zelf even. (Tot Lottie). Als jullie mij tenminste
even excuseeren willen
KAREL (langs zijn neus weg). Natuurlijk. maar wil
ik even gaan
LOTTIE Of ik
PAUL (gemoedelijk). Nee, nee, ik ga wel, maar beloof
jullie mij, dat jullie niets aanraakt, hè
KAREL en LOTTIE. Natuurlijk niet. We wachten hier
en leeren onze rol alvast van buiten.
PAUL (opgeruimd). All right Dan smeer ik hem
(Af).
Korte pauze, waarin Karei behoedzaam naar de
deur loopt en aan het sleutelgat luistert. Lottie
bekijkt de rommel om zich heen opnieuw en
schudt het hoofd.
KAREL (opgeruimd en handen wrijvend). Hm, ook een
toeval, van die lamp
LOTTIE (gaat naast hem staan). Wat bedoel je
KAREL (verliefd). Nou ja, dat we nou even alleen zijn.
Geen mensch die ons bespiedt. Ik hoorde zijn
motor wegrijden.... (Legt zijn handen op haar
schouders). Lottie....
LOTTIE (koket glijdt onder zijn handen uit). Ik ga zit
ten, Kareltje, het kan wel een half uur duren.
(Kijkt naar het filmtoestel op het tafeltje). Toch
wel een reuze uitvinding, hè
KAREL (zet twee stoelen heel dicht naast elkaar wre
velig). Ach wat, daar deugt natuurlijk niets van.
Heeft Paul ooit een echte uitvinding gedaan
Dat gepruts met dien rommel
LOTTIE Hij is nog jong Ik geloof vast, dat hij niet over
dreven heeft
KAREL (acteerend). Dat is waar ook. We moeten onze
rol nog leeren. Pardon, dat schrift kan ik niet
lezen. (Werpt de beide vellen papier weg). We
zullen zelf een samenspraak bedenken. Wat zou
je denken van Romeo en Julia
LOTTIE (blozend). Jij met je Romeo en Julia Weet
je niets anders
KAREL (omarmt haar plotseling en kijkt haar diep in de
oogen. Zij wil zich verzetten, doch laat hem spoe
dig begaan. Verlegen). Wat bedoel je, Karei
KAREL (lachend). Zullen we een.... hm.... liefdes
scène spelen Ik heb een idee In vier talen
LOTTIE (lachend). Waarom niet in het Chineesch
KAREL Goed, begin jij dan Ik zal antwoorden Toe
dan
LOTTIE Je moet denken, dat we meteen gefilmd worden.
Je dasje zit scheef
KAREL (herstelt deze kleedingfout, neemt haar handje
acteerend). Drukt er een vluchtige kus op). Ah,
ich küsse Ihre Hand, Madam....
LOTTIE (meteen in haar rol). Then I'll be so happy
KAREL Je zou in het Chineesch antwoorden
LOTTIE Who?
KAREL (herinnerend)Who Who stole my heart
away
LOTTIE (droomerig). Who makes me dream all day
KAREL Dreams, I know, can never by true
LOTTIE (vroolijk). Is het werkelijk waar?
KAREL No, no, Nanette
LOTTIE (vertellend). Oude mop, zeg, van Nanette.
KAREL (negeerend). Vous-êtes la reine de mon coeur
LOTTIE Wat ben je poëtisch vandaag Verliefd
KAREL (hartstochtelijk). It's only for you, that I dream
as I do.
LOTTIE When ever youre far away!
KAREL (smachtend). It's only for you, that I'm lonely
and blue.
LOTTIE (vroolijk). Ach kom
KAREL But that will come right one day
LOTTIE (koket). Denk je
KAREL (lachend, drukt haar tegen zich aan). Because,
I love you
LOTTIE Ich liebe dich
KAREL (plotseling). Meen je dat
LOTTIE Oh, we waren toch aan het akteeren
KAREL Dat was ik al weer vergeten. Lottie, kijk me
eens eerlijk aan. Lieveling. Ik heb je lief,
ik houd van je.
LOTTIE (wijfelend). Ik begrijp niet.... Meen je nu wat
je zegt.... of speel je comedie. (plotseling
smartelijk). Denk aan verleden jaar, Karei....
toen waren je woorden wèl comedie
KAREL (ernstig en hartstochtelijk). Dat was dom van
mij, van toen, lieveling; maar ik zweer je....
ik meen het -nu. Al weken lang heb ik op een
gelegenheid gewacht. Je hebt het wel ge
merkt, ik zie het aan je oogen. Ik heb je zóó
lief, kleintje.... Vergeef mij die fout van toen
en fluister mij eens in het oor. Wil je mijn
vrouwtje worden
LOTTIE (onder den indruk en in-gelukkig drukt zich
tegen hem aan en fluistert hem in het oor) Ja,