oTOOMEN'VERVEfl
DORDRECHT
Machinefabriek „Venco", Utrecht
De Ververij voor Zeeland is
STOOMEN - VERVEN - PLISSEEREN - ST0PPA6E
B. J. BIJLEVELD, Segeerstr. H104, Middelburg
ONS ZEELAND
31
KAREL
LOTTIE
PAUL
KAREL
PAUL
KAREL
PAUL
PAUL
KAREL
Karei, ja. Je maakt mij zóó gelukkig, jongen
Ik houd van je.... Oh, lieveling!
(Zij blijven een oogenblik stil zitten, elkaar kus
send. Buiten klinkt het snorren van een motor.
Karei schrikt op en grijpt haar bij den arm),
(beschermend doch nerveus). Daar komt Paul.
Beloof mij één ding, liefste! Zeg nog niets....
Hij is zoo jaloersch. Ik zelf zal hem vanavond
inlichten.
(vlug opstaand). Goed, jongen, goed. Ik zal alles
doen, wat je het beste vindt.
(Paul komt het vertrek binnen, kijkt een oogen
blik onderzoekend naar de beide anderen),
(mistroostig). Het spijt mij, lui ik moet de proef
uitstellen. Ér was geen lamp meer in voorraad.
Een speciaal model, begrijp jullie Maar mag
ik van de week eens op jullie rekenen (Tot
Karei). Allemachtig, kerel, wat heb je een kleur.
Is het hier zóó warm
(ijverig). Heelemaal niet, heelemaal niet. (Tot
Lottie). We hebben zooveel moeite gehad, om
je handschrift te ontcijferen. Misschien kan je
de tekst eens typen Dat is duidelijker,
(afwezig). Jawel. Gaan jullie nu al weer weg?
(voorzichtig). Als je het niet kwalijk wilt ne
men? Zie je.... Ik moet nog een brief schrij
ven. (Haastig). Lottie zou ik dan even naar een
tante brengen....
(kwasi onverschillig). Oh. Nou, tabé dan
(Hij helpt Lottie met haar manteltje en doet het
tweetal uitgeleide. Daarna sluit hij de deur en
luistert nauwkeurig aan het sleutelgat. Er ligt
een geheimzinnige uitdrukking op zijn gelaat,
wanneer hij langzaam naar de werkbank loopt
en daar enkele seconden blijft staan). (Voor zich
heen, cynisch). Ze zijn verdwenen. Ha, hij brengt
haar naar een tante. Gelukkige kerel. en
ik. ik grijp er naast Ik voel het. zij
mag mij niet. Oh zeker. altijd hartelijk en
zoo.... maar niets diepers.... Misschien mijn
eigen schuld De hemel weet het In ieder
geval heb ik geen fraai spel gespeeld. Behalve
dat ik alles van die uitvinding .gefantaseerd heb,
heb ik mij tot achterbaksche middeltjes laten ver
leiden. Maar mijn hemel. ik wil zekerheid
hebben.... (wanhopig). Zekerheid! Ik heb nu
lang genoeg gewacht (Bukt zich en trekt van
onder de werkbank een soort van grammofoon
te voorschijn. Heel voorzichtig zet hij het toestel,
dat er nog al ingewikkeld uitziet, midden in het
vertrek op den grond. Hij opent het deksel en
neemt een plaat van de schijf. Daarna giet hij
uit een fleschje, ergens tusschen den rommel
weggehaald, een dunne vloeistof, welke op water
gelijkt, op de plaat. Hij strijkt het vocht goed
uit en drukt vervolgens de plaat met den voch-
tigen kant op een, in een gereedstaande ronde
schaal geplaatste schijf (karton of triplexhout)
In deze schijf bevindt zich eveneens een gaatje
en na een paar ceremonieele bewegingen plaatst
hij de schijf snel op de pathéfoon Hij is nu in
spanning, legt zijn pijp weg en windt het toestel
op. Plotseling in de stilte van het vertrek klinken
niet al te harde, doch duidelijke stemmen, (N.B.
Deze stemmen zijn van Lottie en Karei, welke
goed verborgen achter de coulissen hun samen
spraak herhalen). Doch onmiddellijk voordat zij
beginnen zegt Paul, zeer onder den indruk)
Mijn hemel. Hij werkt. Het toestel heeft hun
woorden keurig opgenomen. tijdens mijn ge
fingeerde lampkooperijSsst.
Hm, ook een toeval van die lamp
mm
BILLIJKE PRIJZEN
VRAAQT PRIJSCOURANT
ZENDINGEN VRACHTVRIJ
Nieuwe Kade 24-25-26
Hoofdvert. voor Zeeland
LOTTIE Wat bedoel je
KAREL Nou ja, dat we nou even alleen zijn.Geen
mensch. enz.
Zij herhalen met korte tusschenpoozen hun ge-
heele gesprek, tot en met de woorden van Lottie
Goed, jongen, goed. Ik zal alles doen, wat je
het beste vindt
Onderwijl luistert Paul scherp en alle emotie's
welke hij ondervindt zijn op zijn gezicht af te
lezen. Beginnende met nieuwsgierigheid, worden
zij achtereenvolgens ongerustheid, verwondering,
schrik, vrees, angst, smart en wanhoop. Wanneer
de stemmen zwijgen, wankelt hij als versuft naar
een stoel, (wanhopend).
