HK ONS ZEELAND UIT EEN JEUGD Herinneringen aan Zeeland 6 door JAN R. Th. CAMPERT. XXVI. Vlissingen. II. Het was een oud, hoog en affreus gebouw, de school in Vlissingen, waar ik eenige jaren sleet en mij trachtte te be kwamen in alles wat er zooal op een behoorlijke school gedoceerd wordt. Zij stond ergens op den hoek van twee straten en mijn teederste herinneringen aan de onmiddellijke omgeving van het eerbied-afdwingende gebouw liggen toch aan de kade, er achter gelegen, waar men af en toe een groote boot zag, die van de een of andere averij werd her steld en vérder. in een kleine herberg, als ik mij niet vergis De Wynberg genaamd, waar wij af en toe de ver moeide hersens trachtten op te frisschen met een prikkelend en hart-verheugend vocht. Maar, overigens ik wil van deze school geen kwaad hooren, want de twee daar doorgebrachte jaren waren niets meer of minder dan zéér genoeglijk. achteraf be zien dan altijd. Op dit oogenblik verheugt Vlissingen zich in een grooter en moderner schoolgebouw. Het staat ergens bij den Bad huisweg in de buurt en van uit de breede, hooge ramen heeft men er een wijd uitzicht. Het is een gebouw gelijk dat heet -naar de eischen des tijds ingericht ruim, frisch en aantrekkelijk en toen ik, al weer een tijdje geleden, mijn ouden directeur nog eens opzocht, liet hij het mij zien van onder tot boven met gepaste trots. Inderdaad het verschil was aanmerkelijk, maar, mon Dieu, waar was het aardige, smalle en hooge bruggetje, dat de twee oude ge bouwen verbond en van waar af mijn vrienden en ik zoo menigmaal de korfballende meisjes deden zij ooit iets anders vriendelijk-bedoelde raadgevingen toeriepen En waar was het gezellige, donkere scheikunde-lokaal, waar je ternauwernood kon zien wat je eigen handen uitvoerden En waar was de klasse, waar wij lachten en zwoegden Nee, ik vond die nieuwe school héél aardig, maar het was niet wat ik zocht Maar de boulevards waren tenminste onveranderd geble ven en kom, ga mee, we plakken daar ergens neer. De tocht was lang genoeg en de vermoeide beenen behoeven rust, de droge keel een goéd glas. Het is góed om hier weer te zitten. Aan den Schelde-mond. Wij zien Breskens liggen aan den overkant en verder-weg in dit heldere middag-licht een Belgische badplaats. Groote schepen varen af en aan, terwijl de visschersvloot over het water uitzwermt. Dit is tenminste nog als vroeger, en zóó zijn ook de Vlissingsche meisjes, die ik een genegen hart toedraag. Een Middelburgsch meisje en een Vlissingsch meisje. dat scheelt dag en nacht. Meisjes zijn meisjes, zegt u Maar ik geef u de verzekering, dat u zich ditmaal deerlijk vergist In het algemeen gesproken de Middelburgsche meisjes gaan gehuld in een waas van onaantastbaarheid, in zich-zelf besloten, op een afstand, correct en ingetogen. Ongenaak baar. Versta mij wel ik zou liever den brandstapel willen be stijgen dan te beweren dat de Vlissingsche schoonen niet correct en niet ingetogen zouden zijn, maar, ziet u er zijn gradueele verschillen. Ze zijn wat vroolijker en nonchalan ter, wat minder zwaar op de hand en eerder tot toegeeflijk heid gezind. Een zoen in Vlissingen is een flirtation, een zoen in Middelburg.een bruiloft. Voelt ge nü wat ik bedoel. Die scherpe kantjes zullen er langzamerhand wel afgesleten zijn, maar dit zijn herinneringen, niet waar En och, het valt ook wel te begrijpen, want ligt dit verschil ook al niet in het karakter dier twee steden Middelburg, het preutsche Vlissingen. het lichtere. in alle eer en deugd. Middelburg, vast gebonden binnen de beperking van sin gels en bolwerken Vlissingen, uitziende over zee en onder hevig aan de van buiten komende invloeden. Middelburg, een statige provincie-stad, waar de staten gevestigd zijn Vlissingen, haven-stad, met zijn verkeer van passagierende matrozen en verblijvende reizigers. En is het dan vréémd, dat dit alles zijn stempel drukte op de bewoners Integendeel Zijt ge uitgerust, goéd, dan wandelen we nog even den boulevard af en merkt gij nü hoe goéd het is om hier te flaneeren? Heb ik het u niet voorspeld en wilt ge na onze lange doolage door de Walchersche binnen-landen een waar lijk mondain genoegen Ik weet hier een gelegenheid waar men danst. een puike Jazz, jazeker, en wat er zoo meer bij hoort. Vermoei u echter niet al te zeer, want morgen is er weer een dag en onze zwerftocht heeft het einde nog niet gevonden.... Hallo, hallo Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender Vindt u het interessant, te hooren dat de Kantonrechter te Goes de verordening, waarin de Goesche gemeenteraad den winkeliers verbiedt arti kelen op stoepen te étaleeren, niet bindend verklaarde. Het Goesche open warenhuis blijft dus bestaan. dat op den onbewaakten overweg bij Rilland-Bath de vorige week bijna een boerenknecht mitsgaders paard en kar door een trein gegrepen werden. Door krachtig rem men wist de machinist van de locomotief op het nippertje een ongeiuk te voorkomen. dat de P.Z.E.M. het aanbod van de gemeente Retran- chement inzake de electrificatie aanvaardde. Spoedig zullen er dus de electrische lampjes gloeien. dat de St. Jacobskerk te Vlissingen 1 October a.s. van een centrale verwarming voorzien zal zijn. dat de restauratie van de Groote Kerk te Goes goeden voortgang heeft. Aan het einde van het jaar zal de kerk, die door uitbreking van den scheidingsmuur veel grooter geworden is, weer aan de gemeente dienstbaar gemaakt zijn. dat in den oven van een Vlissingsche bakkerij een buis sprong. Een jongen werd daardoor gewond de ruiten in de bakkerij scheurden van den schrik. dat het Sopla-Pandervliegtuig, waarin de Sopla-roo- kers de lucht in gaan, dezer dagen in Wilhelminadorp een noodlanding maakte. Later kon het naar Vlissingen op stijgen. dat te Axel de 20ste jaardag van prinses Juliana feestelijk gevierd zal worden. Een collecte bij de ingeze tenen bracht 700.op Menige grootere Zeeuwsche plaats mag zich, wat dit Juliana-feest betreft, aan Axel spiegelen. dat men van 15 Mei af des avonds om half tien Noord-Beveland nog zal kunnen verlaten en dat de laatste boot van Wolphaartsdijk naar Kortgene te 10 uur zal va ren. Voor de Noord-Bevelanders is deze late reisgelegen heid een ware uitkomst.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1929 | | pagina 6