Sproeten komen vroeg in
Sprutol. Bij alle Drogisten
Adverteeren
doet
verkoopen
ONS ZEELAND
Toe' zei Jaonus Weet je nog da' 'k j' es wa' vertéld
van die drie stollepen in 't leêge land, die dae' zo netjes
bie m'nkaore laege, 'n dartig jaer eleë, wae' m'n noöm
Merien woonde in Arjaon in de Wee van Jewannes Noe
dan, dien Arjaon, dat was 'n goeie vint, mar ie kon somties
wel es 'n bitje raor doe. Ie was 'n bitje vrimd, wi k
zégge
Vrimd
Ja, zekerIe ao 't nie' in z'n bovekaemer, dat
nie' ie was nè' zo slim as ikke in jie. mar ie was n
bitje aores as 'n aore.... Begriep je mien noe?
Gae' ma' deu'
Dien Arjaon, dat was zon echten, ouwen boer. k
Gloó, dat 'n in z'n 'eêle leven mar eên pak aod eit.
zwart bommezien. 'n broek mi' n klappe.... n rok
tot an z'n nikke toe toe'eknoópt. 's Zomers in s winters
ao 'n 'n dikke brune bostrok an in zo'n 'oóge zieë pette
op z'n oöt. Z'n pette stieng aoltied scheef in z'n bomme-
ziene broek blonk van de vettigheid.
Ie kwam bienae nooit van z'n ostie of. Ie gieng nie
dikkels nae 't durrep in nie' dikkels nae' de kêrreke in
ie gieng nie' nae' stad as 'n 't lappe kon. As n d r nae
toe most, dan ree'n in zo'n 'oöge riewaegen.
'k E j' a' vertéld, dat 'n rieke was Da kwam netuurluk
omdat 'n aoltoós mit eige vollek wêrrekte. J ao aol die
jongers in meissen motte zié In dn ouwen ao dr de
wind onder
Z'n stollepe was zo oud as de wegt nae' Perdamme. De
mendeuren konne mar amper meê' dicht dae' waere
vunsters, die mar an eên 'ange 'onge. Ma de koolteer zat
'n duum dikke op 't 'out.
As je binne kwam, dan 'ienge de binten scheêf in de puien
van de tassen stienge op 't instuken. Ma' de mênschen in
de beesten, in t eten da' ze krege, dat was zo as t weze
most's Ochens ao je d' eêle kroo an taefel motte
zie zitte Z' aete in de keuken netuurluk, an zo'n lange
taefel mit zeildoek d'r op. In de stikken zo mar op taefel,
'oor horretjes dae' deë ze nie' an J' ao ze motte zié
zitte Arjaon mi' z'n vroüwe an weêskante van de taefel
bie 't raem. In dan vuuf meissen an d' eêne kant in zes
jongers an d' aore kant. Zukke 'uusouwens je noe nie
meê'
In vor ieder lag 'n 'oöp stikken mit 'n stik gebakke spek
di op of woste. De butter die gieng Donderdags nae de
buttermart in de stad.
In de schure wat 't nè' zo de tassen puuld' uut, ma' 't
'ooi dat er in was, war goed, da' ka' je gloöve.... De
stallen ao scheêve kribben in kapotte rennen, ma' de paeren
in de koeien, die di in stienge, waere van 't goeie soort.
In bij 't kachelen of kaoleven gieng nooit niks verkeerd
't waere aomae iesderstêrreke beêsten.
Noe ka' je zeker wé' begriepe, dat Arjaon op z'n veêe
wel 'n bitje pertaol was....
Op z'n zeunen in z'n meissen dan nie
Ook wé', ma' da' 's wat aores. Uust noe ma', dan
kan 'k je net aoles nog vertêlle vo' m'n op d'n blok bin.
Alia, Marrie. wat vo' d'n 'ier in ginter, bè je gek 'oore
(Marrie die was uut de baene 'egae in ao zo ma' n mondvol
riêt 'ofesnokt, dat 'n noe liêp op te knaüwen). Noe dan,
d'n ouwen Arjaon ao gekke diengen.... Ie was zot op
ribbetjes van 't vêrreke in daer at 'n 't vleisch in 't vet,
mar ook de beênen van op- In in de zak van z'n bommeziene
rok zaete somties nog 'n eêlen 'oöp beentjes, die t'n dan
overdag nog op liêp te knauwen. Die vint ao tanden as
'n paerd In dan ao 'n nog wat. ie was merjuus groös
op z'n vette beêsten 's winters In derdes ao 'n nog wat.
ie was gauw in de warre as ter es wat nie' goe' gieng.
in dan liep 'n mi' z'n 'anden an z'n oöt. in dan riêp 'n ma'
Vertesonde m'n Vertesonde m'n Dat was zo'n soort
van vloek, die t'n zêllef 'emaekt ao Begriep jie dat noe
Dien riêken, stêrreken Arjaon, dien oüwen boer, dae' z'n
jongers in z'n meissen vo' vloge As ter 'n kaolef 'n stik
mangel in z'n kele ao, dat 'n dr mi t ênde van de zweepe
nie' gauw genogt deu' kon kriege, of as ter n paerd over
z'n boom stieng, of as 'n 't vêrreke nie' in kot kon kriege
of d' oenders nie' uut 't 'of kon 'oüwe, dan liêp n d r van
deu.... In dan zeie de jongers in de meissen tegen me-
kaore Wat zouw d'r weê' weze' In Arjaon gieng dan
nae' binne, nae' z'n vroüwe, die most 'n dan weê zon bitje
op dreve 'êllepe. Begriep jie noe zon vint
Da's makkeluk genogt. Arjaon was van bute wè'
stêrrek, ma' nie' van binne
Da' za' dan wè' zo weze.... Ma' noe bimmen op
d'n blok. Strakjes vertêlle 'k varder.... Eêst wêrreke,
dan praete.
Jaonus most anrieë dien dag. Z'n eêne zeune was op
't land, om te laeien mi' de knecht z'n aore zeune was
op d'ostee om te lossen mi' 't vollek. In noe ree n zêllef
'een in weer.
Mi' 't volle vqêr rieë m'n trug.
Alla, wae' bluuf je noe mit je vertêlsel over Arjaon
Je mo' nog 'n stuitje geduld a' m'n op de grint-
wegt bin
Noe bimmen op de grintwegt.
Alla noe
Jaonus kiek m'n es an.... in ie lacht.... in 'k lache
mee, zo ma', omda' 't zuk mooi wêrrem weer is, omda' 't
riepe koren zo lekker ruukt, omdat de Schouwsche locht
zo blaeuw is.
Noe, dan komt 't. Arjaon was ommers zo groös
op z'n vette beêsten, 's winters, 't Vèstal most aoltie goed
dicht weze de beêsten mochte gin koüwe In ie voêrde
het voorjaar, koop tijdig oen pot
