ONS ZEELAND
DE SCHOONE ONBEKENDE
18
Naar het Engelsch van
A. M. BURRAGE.
De aanwezigheid van Flinders op de Club was voor Bobby
Marquand voldoende aanleiding om de eenzaamheid te
zoeken. Het was vreeselijk zooals die vent bridge speelde
en daarbij had hij een manier van lachen die je het gevoel
gaf of iemand met een natte vinger over een glasruit streek.
Flinders was een zeldzaam vervelend heer in gezelschap;
hij had een onstuimige bewondering voor zijn eigen moppen
en eeuwig zocht hij Bobby's gezelschap voor de vijftiende
maal had deze nu al een uitnoodiging afgeslagen om een
week-end bij Flinders familie in Bournemouth door te bren
gen. Bobby sloeg dus op de vlucht, toen hij Flinders in de
verte zag opdoemen, In de hall ontmoette hij Lees-Makepie-
ce die hem vriendschappelijk begroette.
Niet bridgen vanmiddag vroeg hij.
Neen, antwoordde Bobby laconiek Flinders is er.
Zoo, Flinders En Lees-Makepiece haalde veelbetee-
kenend de schouders op.
Bobby riep een taxi en liet zich naar Hyde Park rijden,
waar hij op een bank ging zitten.
Een troep muzikanten speelde een vroolijk deuntje en
toen een van hen bij Bobby om geld kwam, ontdekte de jonge
man dat hij nog maar een paar shilling aan klein zilvergeld
bezat en verder niets.
Drommels zei hij tegen zichzelf. Had ik nog maar
even wat van de bank gehaald. Maar ik zal wel geen geld
noodig hebben.
Maar voor er twintig minuten voorbij waren gegaan, wist
hij dat deze optimistische veronderstelling niet juist was ge
weest. Een meisje kwam het pad af waaraan hij zat. Hij keek
terloops naar haar zij had waarschijnlijk evenals hij niets
beters te doen. Zijn tweede blik was minder oppervlakkig dan
de eerste hij bewonderde haar japon, die zoo uitstekend
bij haar oogen kleurde. Toen keek ze hem aan, een glimlachje
verhelderde haar gezicht en ze verhaastte haar schreden in
zijn richting.
Neen maar, dat is toevallig riep ze met een donkere,
aangenaam-klinkende stem. Wat voer jij hier uit, Bobby
Oeh. ik geniet van het mooie weer, lachte hij,
toen zij hem haar kleine hand toestak.
Je bent me toch niet vergeten, Bobby vroeg ze kwasi-
ernstig, toen een verwonderde, aarzelende blik in zijn oogen
kwam. Ik ben Joan.
Door de muziek was zijn verlegen lachje gelukkig niet
hoorbaar. Hij was in een moeilijk parket. Hij zou haar waar
schijnlijk wel kennen, hij heette immers Bobby dus vermoe
delijk bedoelde ze hèm Maar op het moment wist hij zich
haar toch absoluut niet te herinneren en met zenuwachtige
haast zocht hij in alle verborgen hoeken van zijn geest.
Al had ik mijn geheugen ook verloren, dan zou het zien
van jou het me weer teruggeven zei hij complimenteus.
O Maar Bobby, je bent er ook op vooruitgegaan, hoor!
Jaren geleden gaf ik je als hopeloos op, toen ik nog een klein
meisje was.
Jaren geleden.een klein meisje Dat was het dus
Een meisje van bijvoorbeeld dertien jaren, is niet meer te
herkennen als ze twee en twintig is, terwijl een jonge man
van een en twintig er op zijn dertigste haast nog net zoo
uitziet. Maar de naam Joan Hoeveel Joans had hij niet
gekend in de laatste jaren Waarom waren die tegenwoor
dige ouders niet vindingrijker'bij het bedenken van namen
voor hun kinderen
Nu, ik ben blij dat je mij herkend hebt, ging het
meisje voort, ik zou me geen raad geweten hebben als
je per slot van rekening Bobby niet geweest was
Dan zou ik gedaan hebben alsof, antwoordde hij
stoutmoedig. Maar ik ben zeker niet zoo veranderd als jij
Hoe lang hebben we elkaar nu niet gezien
Nu, dat is zeven of acht jaar geleden, denk ik. Herin
ner je je dat werkelijk niet meer Zeg, je kon me best
vragen om met je te gaan eten, na onze hernieuwde ken
nismaking.
Je neemt me de woorden uit den mond, zei Bobby
opgewekt waar zullen we elkaar straks ontmoeten,
Joan Ik moet me eerst gaan verkleeden.
Wat 'n onzin Ik ben maar voor een dagje hier, dus
ik ga ook zooals ik ben. Ik hoop dat het je niet kan sche
len als we vroeg eten, want ik moet met den trein van half
negen weer weg.
Hij glimlachte om het avontuurlijke van het geval.
Maar ik moet eerst even hier of daar een chèque
verzilveren. Om je de waarheid te zeggen heb ik nog geen
fooi voor den kellner bij me.
Arme stakker Maar dat hindert niet Ik ben op
het oogenblik zoo rijk dat ik niet weet wat ik met al mijn
geld moet doen. Ik inviteer je. Ze zag hem aan en zag
dat hij de wenkbrauwen fronste
Wat is er vroeg ze. Je bent toch niet zoo hope
loos ouderwetsch dat je het vervelend vindt om mijn gast
te zijn
-Och eigenlijk gezegd wel een klein beetje, zie je, be
kende hij aarzelend. Zie je, na zooveel jaren. als
we elkaar nu dikwijls ontmoet hadden den laatsten tijd.
Ze liet een prettig lachje hooren. Malle jongen Luis
ter, ik heb een idee, dan hoef je je ook niet bezwaard te
voelen. Jij noodigt me als contraprestatie dan uit voor een
volgenden keer
En ze was zoo onweerstaanbaar, dat Bobby niet anders
kon dan toegeven, al streed het hevig tegen zijn principes
om van een vrouw geld te leenen. Ze wandelden samen
naar Marble Arch en Bobby begon onnoozele vragen te doen.
Waar woon je nu vroeg hij.
O, altijd nog in hetzelfde huis, antwoordde ze luchtig.
Van ergernis klakte hij met zijn tong tegen het verhe-
pelte en hij hoopte dat zij het maar niet gehoord had. Waar
om kon zij verdorie niet zeggen Brighton of Leighton of
zooiets
- Nog iets bijzonders gebeurd in dien tijd
Neen. Vader en moeder zijn nog net als altijd. Je
zoudt ze niets veranderd vinden,
En Roy, vervolgde ze. Je herinnert je Roy toch
nog
Even was hij niet op zijn qui vive. Roy, wie flapte
hij er uit.
Mijn broer Roy
O, ja, ja, ja, natuurlijk, Roy. Ja
O, niets. Ik wilde je alleen maar zeggen dat hij als
een vervelende zeurkous is opgegroeid. Ik weet soms niet
hoe ik hem veranderen moet. Jij moest het maar eens pro-
beeren. Je woont natuurlijk in de stad Ik kom hier vrij
geregeld boodschappen doen. Als ik weer eens kom, zal ik
je schrijven.
Graag, antwoordde hij oprecht met een blik vol be
wondering op het mooie meisje, Maar je weet mijn adres
niet. Ik zal je straks mijn kaartje geven.
Bobby riep een taxi aan en terwijl ze door Oxford Street
reden, haalde Joan uit een dikke beurs een rolletje bank
biljetten, die ze op Bobby's knie legde.
