.VAN DEC. HAVE KAPELLE bij goes 60 HA BOOM-EN VQUCOTENKWEEKEQJEN SVEBHALEN V00J3 ..DE JEUGD. ONS ZEELAND NOODIGT U TOT EEN BEZOEK UIT Wat jammer dat je voor de week-end al afgespro ken hebt, anders HENNY door M. B. (Vervolg). HOOFDSTUK III. Het was op een prachtigen zomerdag, dat Henny heel voorzichtig, aan den arm van zijn moeder en ondersteund door Roosjes moeder, de trap af ging van z'n kleine ka mertje en geholpen door beiden het smalle steegje door wandelde tot aan de plek waar de tuinpoort was, die naar den grooten tuin van Roosje leidde. De poort stond al open, en als een kleine toovernimf stond daar Roosje, in haar schoone witte kleedje, een krans bloemen om haar blonde lokken, een groen takje in haar handen, alsof ze met een tooverstaf een heerlijk paradijsje te voorschijn zou too- veren. Stralend van vreugde, met een hartje trillend van verlan gen en geluk, ging Henny de poort door, een nieuwe wereld in vol vrijheid, zonneschijn en vreugde. Noch Henny, noch zijn moeder zouden ooit dien geluk- man leende dat geld op voorwaarde dat ze den volgenden keer dat ze in de stad was, met hèm zou gaan eten. Ze kon den reusachtig goed met elkaar opschieten, zie je, maar toen hij zijn kaartje gaf voor zijn adres, begrijp je, want ze zou hem schrijven wanneer ze kwam, merkte ze dat ze den heelen man niet kende Ter verhooging van de dramatische spanning wachtte Flin ders even. Het was een afschuwelijke ontdekking voor haar, ging hij na een paar seconden voort, of die jongen was te be leefd om haar te laten merken dat ze zich vergist had, of hij dacht werkelijk dat hij haar vroeger al eens ontmoet had en wilde haar niet beleedigen door te zeggen dat hij haar naam vergeten had. En het toeval wilde dat hij ook Bobby heette, want op zijn kaartje stond Robert als zijn voornaam. Ik geloof, dat ze hem wat graag wéér wilde ontmoeten, want ze vond hem erg aardig. Ze is nogal origineel, maar toen ze ontdekt had dat het een wild-vreemde was, vond ze het toch wel een beetje te kras om hem te schrijven. Moppig hé Bobby tri1 de van opwinding. Hij leunde over de tafel. Zeg, Flinders, stootte hij uit, wat wil je drinken Kom.laten we maar aan de champagne gaan. Het is. ik ben vandaag jarig, weet je. Eh. waar zei je ook weer dat je woonde In Bournemouth Welk gedeelte Al afgesproken gilde Bobby haast. Wanneer heb ik dat gezegd Den volgenden dag kwam Bobby op de club nog maar twee dagen en dan was het Zaterdag. Toen hij de hall bin nenkwam liep hij Lees-Makepiece tegen het lijf. Zeg kerel, je treft het niet zei Lees-Makepiece. Flinders is er Bobby bleef staan en antwoordde grimmig Zoo En wat zou dat Flinders is een heel geschik te vent Een woord te rechter plaats is een daad. !?NDEfc-JT£üND Voölk. MOEOGR kigen dag vergeten, want dat was het begin van hulp en hoop geweest, dat moment, waarop Henny met glinsterende oogen en lachenden mond zich neerzette in den ligstoel, voor hem klaargezet, juist toen het leven hun zoo zwaar viel en de toekomst zoo donker leek. Roosjes Vader, een vriendelijke heer, die dolveel van zijn dochtertje hield, bleef op eenigen afstand het schouw spel gadeslaan. Mevrouw druk pratend met Henny's moeder, die er ver moeid uitzag, terwijl Roosje haar vriendje van alles zat te vertellen, Nog vóór dat ze er erg in hadden sloeg de klok twaalf uur, dus tijd om te eten, en Henny's moeder stond al op om naar haar huisje terug te keeren ,,0, neen, daar wil ik niets over hooren", zeide mevrouw, ,,u bent vandaag mijn gast, u blijft hier eten". Eerst wilde de arme vrouw het niet, maar ten slotte liet ze zich overhalen, dank zij het vriendelijke verzoek van mevrouw.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1929 | | pagina 18