Zomersproeten ver
dwijnen spoedig door een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten
Adverteeren
doet
verkoopen
6
ONS ZEELAND
verholen en uiteindelijk-verkozen oord. Het is op dat
oogenblik dat men met wiskundige zekerheid vermag vast
te stellen dat bij dit onvergeeflijk voorwerp behooren een
vouwstoeltje, een ezel, alsmede een juffrouw van middel
baren leeftijd of een mannelijk individu, die als symbool
zijner soort een panama, benevens 'n welige baard draagt.
Men doet dan meestal 't beste om onmiddellijk rechtsomkeert
te maken, zonder verder een blik aan dit artistiek tafreel
te wijden. Het zal waarschijnlijk voor uw gemoedsrust
beter zijn, Men slaapt daarna rustiger.
Wanneer gij echter persé tóch wilt zien, welk doel dit
één-mans kampement in zich bergt, dan trek ik verder
mijn handen van u af en heusch, ik verzeker u gij
zult er ook zelf spijt van hebben, want meestal blijft daarna
een groote ergernis uw deel.
Ik heb persoonlijk niets tegen schilders, integendeel, maar
ik heb zéér veel tegen de namelooze kudde, die de mooiste
plaatsen onzer gebenedijde aarde onveilig maakt met de
uitstalling hunner vermeende talenten.
Met Zoutelande echter heeft dit niets te maken. Want
zij die hier verblijven of verbleven, hebben de wereld veel
schoonheid rijker gemaakt. Ik denk' b.v. aan den nu reeds
overleden Hart Nibbrig. En hij was de eenige niet.
En het valt ook wel te begrijpen. De sfeer van het land
schap ligt als tastbaar voor u.
Merkwaardig is wat ik over het Hollandsche landschap
onlangs las in het voortreffelijke boekje van Dr. Rudolf
Mengelberg („Nederland", uitgave Andries Blitz, A'dam).
Hij vergelijkt het Hollandsche en het Zwitsersche landschap
„Tegenover deze schoonheid lijkt het Hollandsche land
schap arm en schraal, Het bezit niet die menigvuldigheid
van verschijnselen, niet die levendigheid van vormen, niet
die bontheid van kleuren. Het is schijnbaar eentonig en
eenvormig. Hier treft men ook geen beroemde, door de
natuur bijzonder bevoorrechte streken aan, „die men ge
zien moet hebben." Hier is alles naamloos. Wijd strekken
zich land en zee, eindeloos welft zich daarboven het uit
spansel, de kleuren zijn gedempt en gaan verloren in een
grondtoon, die alles ineen doet vloeien.
Maar juist deze grondtoon geeft aan de dingen een ge
meenschappelijk innerlijk leven het is de atmosfeer, het
lichtfspel dat alle kleuren bindt en tot eenheid versmelten
laat. Het gebroken zonlicht in het nevelachtige klimaat ver
vaagt de scherpe omgrenzing van alle voorwerpen.
Uit de tweevoudigheid van land en zee wordt een hoo-
gere eenheid geboren. Zij is het wonder en het mysterie
van het Hollandsche landschap.
Alles in dit landschap is licht elk voorwerp schijnt
lichtbron te zijn. In het Zwitsersche landschap daarentegen
is alles belichting."
En verderop komt hij nog tot deze voor een buiten
lander bijzonder-juiste waardeering „Het betrekkelijk
kleine is hier door het wonder van het licht oneindig ge
worden. Bij dien aanblik vergeten wij de maten der werke
lijkheid „das Unzuliingliche wird Ereignis". Terwijl de
bergreuzen van Zwitserland met hun hoogte van duizen
den meters niet meer geven dan een beeld der oneindig
heid, is het Hollandsche landschap verstoffelijking van de
oneindigheid.
Daardoor oefent dit landschap de groote werking uit, die
reeds uit de oude schilderijen tot ons spreekt, daardoor
wekt het immer opnieuw in ons het besef van oneindigheid
een kracht, welke andere dichtbevolkte Europeesche land
schappen door de ontwikkeling van de techniek, die alle
reusachtige maten, alle afstanden, alle hoogten en diepten
doet verdwijnen meer en meer verliezen gaan".
Zóó wist deze Rudolf Mengelberg door te dringen tot
het geheim van ons landschap en mag ik u nu even te bin
nen roepen de woorden van de schilderes Lucy van Dam
van Isselt, die ik al eens eerder hier citeerde en die daar
mee in wonderlijke overeenstemming zijn?.... „dat zij
trachtte het licht in Veere te schilderen, dien heimelijken
glans die te leven begint over bloemen en rondom de oude
huizen. Het licht in den morgen, in den middag en vooral
tegen den avond, ijl en doorschijnend als nergens anders
ter wereld".
Er zijn er ettelijken die in Zoutelande getracht hebben
het geheim te doorgronden en zoo één het wonder van
het licht in zijn werken wist weer te geven dan is dit toch
wel zeker Hart Nibbrig geweest, met zijn duinlandschap
pen en zeegezichten.
En heb ik u eigenlijk al verteld dat Zoutelande beschei
den maar onmiskenbare badplaats-allures aanneemt Dat
er zomers eigenlijk maar dit is een zéér subjectieve
reden meer menschen vertoeven dan mij lief is en dat
men er werkelijk een paar uitstekende pensions aantreft
Dat men er zwemmen kan, enz., al heb ik wel eens erg
rechtzinnige dingen hooren verluiden omtrent den gemeen
teraad, die misschien intusschen wat moderner georiënteerd
is Ik voel me werkelijk een beetje 'n badplaatsreclame-
schrijver, maar, op m'n woord ga naar Zoutelande dezen
zomer en ge zult er geen spijt van hebben.
Hallo, hallo
Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender
Vindt u het interessant, te hooren
dat de plannen tot oprichting van een Vereeniging
tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer te Breskens
thans vasten vorm aannemen. Toch geen gevolg van ons
1 April-nummer
dat de marechaussee te Terneuzen een Belg arres
teerde omdat deze van een vriend, met wien hij in een
hotel te Terneuzen logeerde een koffer met geld en goe
deren had verduisterd.
dat het in Hulst en Breskens, in verband met een
te kort aan water verboden is steepen, ramen enz. met dit
vocht te reinigen. De huisvrouwen ter plaatse zullen nu
wel met de waterleiding gaan sympathiseeren.
dat de suikerfabriek te Sas van Gent in de komende
bietencampagne niet zal draaien.
Hoogstwaarschijnlijk zal van het in normale omstandighe
den, buiten de campagne, 62 man bedragende fabrieksper-
soneel slechts een 10-tal personen gehandhaafd blijven. In
de campagne vonden steeds 450 arbeiders aan deze fabriek
werk.
dat de Souburgsche kermis alweer tot het verleden
behoort,
dat in de „Kampioen", het orgaan van den A.N.W.B.,
aan autobestuurders geadviseerd werd Zeeland met de
auto te mijden, in verband met den zeer slechten toestand
waarin de weg Rilland-Krabbendijke zich bevindt. We kun
nen dit advies helaas niet uiteenrafelen. De bedoelde weg
is een hindernisbaan voor ieder snel vehikel.
dat in de hoofdbuis van de waterleiding, liggende
in het Kanaal nabij de brug te Schore, dezer dagen een
