ONS ZEELAND
NV.WOLTERs.DROS
Circa 350 leden van de Hollandsche afdeelingen der Ned.
boven ziet "len^^ Abd„ te Middeiburg.
De leden der Ned. Reisvereeniging voor het bosch te Oostkapelle.
hangen. Er tikt een wekker luidruchtig en hard. Opgejaagde
vliegen gonzen door de keuken.
Op den steenen vloer ligt met sierlijke brullen zand ge
strooid. Blauw-en-witte tegels pronken aan den muur.
Een kommetje kof lie?
Het is wel héél verleidelijk. Maar de Walchersche boeren
en boerinnen staan bekend om hun beminnelijkheid en deze
maakt geen uitzondering op een prijzenswaardt^n regel. De
koffie echter is voor onze verwende steedsche smaa
volkomen desillusie. In het Amsterdamsche Americain of
Haagsche Riche drinkt men ze beter. Het is Lier^nsoo
warm, donker-troebel vocht dat zweemt naar kof*ie'
dan ook al Maar het onverwacht gezelschap vergoedt vee
al wil het gesprek niet zoo dadelijk vlotten.
We kunnen niet spreken over tooneel of over film, over he
laatste boek of de te verwachten mode^ Complimentjes over
'n aardig toiletje zijn zinneloos, al is het toilet aard g-
En van de dingen die haar interesseeren hebben we geen
verstand. Dus praten we weinig en over onnoozele zalke
En de slaapwekkende, zoemende warmte bevordert het ge
sprek niet. Maar dat schijnt onze gastvrouw geenszins te
hinderen. En misschien is ze wel een beetje verheugd met
deze onverwachte afleiding, die haar langen, yermoeienden
werkdag onderbreekt. Laten wij hopen op niet al te onaan
^QmHiet 'huis heerscht de stilte zooals zij alleen heerscht
ergens diep in het land. En, nou ja, er zijn een paar oneer
biedige kippen die zonderling-kakelende geluiden ten beste
gevend, over het erf zwerven en als ik heel goed luister, hoor
ik varkens knorren, maar daar blijft het dan ook bij. Geen
auto's, geen trams, geen menschen.
Waar is de boer? En de boerin?
„Naer de stad. 't Is toch Donderdag
Dat ik zóó dom kon zijn. Donderdag markt in Middel-
^Vanmorgen in den prillen, jongen morgen zijn zij natuur
lijk al uitgereden in hun beste gerij en met hun beste plunje
aan. De boer plechtig in het zwart met t zwart-leer-gerande
petje even schuin op de grijze krullen, de gouden oorringen
en Zondagsche knoopen aan de boerin in haar mooiste ge,-
waad met de fonkel-nieuwe beuk en zwarte schort, de kara-
bies op haar breeden schoot en voor den wagen de glanzend-
geroskamde vos.
En eerst in den avond zullen zij terugkeeren van de stad.
De boer tevreden over de gedane zaken, de boerin eveneens
in de beste stemming door de geslaagde inkoopen.
Zwijgend rijden zij langs de landelijke wegen door den
lichten, zomerschen avond. De vos trekt flink nu hij wee
dat thuis een ruif puike haver wacht en hdfe harder hoe
liever, want 't is morgen weer vroeg dag.
„Dus dan bin je vandaege alleenig thuus,
tfebrckkiö m'n Z©6tiwscb W66r op.
Ze lacht een breeden glimlach die een sterk en wit gebit
doet zien. En d'r is een schalksche blik in haar oogen als zij
GHcf alleenig. Maêr julder moeten toch zeker nogt vaer-
deja°da, dat noemen wij hier een gentle huis. Ik sta op,
por m'n vriend die aan den slaapwekkenden invloed van
warmte, vliegen-gegons, kippen-gekakel en varkens-geknor
ternauwernood weerstand wist te bieden en maak resolute
aanstalten om te verdwijnen. Maar zóó was t niet bedoeld.
„Bluuf toch zitte' Daêrom zee k t me I
Een pak van m'n hart en ik blijf zitten En om elke even
tueel-onaangename gedachte weg te nemen, biedt zij ons
een boterham aan, die er ingaat zoo gesmeerd als alleen
maar Zeeuwsch brood er in kan gaan. Maar dan is het toch
tijd geworden. Ik bedank onze gastvrouw en we krijgen elk
een stevige hand en als we 't knarsende hekje weer achter
ons gesloten hebben, nog een joviale arm-zwaai achterna.
AMERSFOORT
INGEN1EUR5BUREAU-OPGER.1875
CENTRALE
WARMING
VOLGENS HET
NIEUWSTE
SYSTEEM
VOOR ALLE GEBOUWEN
OOK VOOR KLEINERE
WOONHUIZEN ZONDER
STOOKKELDER MET
KETEL IN KEUKEN OP
HALL
