ONS ZEALAND
17
COPYRIGHT PI B BOX 6 COPENHAGEN 5&
Adamson stelt zich veilig.
best doen. En als ze er morgen niet is, dan toch in elk geval
overmorgen. Meestal moet u drie dagen rekenen voor ba
gage, die in een verkeerd rijtuig is geraakt.
Goede hemel riep het meisje verschrikt uit.
Het was dan ook inderdaad allesbehalve aangenaam. Ze
stond op den drempel van een drieweeksch vacantieverblijf
in een „mondaine" badplaats en dat verblijf moest ze be
ginnen met geen andere garderobe tot haar beschikking
dat wat ze aan had een grijs tricot pak en een grijzen
vilthoed. Ze had dit aangedaan als een geschikt reistoilet,
maar had het er nu al ongemakkelijk warm in. Strandklee-
ding was het allerminst en bovendien, men „kleedde"
zich voor het diner in „The Towers", het selecte familie
pension, waar ze haar intrek zou nemen.
Mevrouw Fleet, de eigenares van „The Towers", begroette
miss Minifer met een blik. waaruit beleefde verwondering
sprak. Tot nu toe was miss Minifer altijd gearriveerd in
een taxi, beladen met haar hebben en houden. Mevrouw
Fleet had weloverwogen bezwaren tegen gasten zonder
bagage, zelfs als ze ze kende.
Met ingehouden verontwaardiging deed miss Minifer het
verhaal van haar wedervaren.
En ik heb dien ellendiger kruier nog wel sixpence
gegeven, klaagde ze.
Ik zou me er niet zoo over opwinden, troostte me
vrouw Fleet. Die koffers zullen heusch wel weer boven
water komen.
Maar wat moet ik in dien tusschentijd beginnen? jam
merde het diep-ongelukkige meisje. Wat moet ik van
middag aan tafel aantrekken? Wat doe ik morgen aan het
strand aan? Ik kan natuurlijk wel het een en ander koopen,
maar dat is zoo vreeselijk zonde van het geld. Ik heb een
heeleboel nieuwe kleeren in mijn koffer 1 En het zou mijn
heele vacantie-budget in de war brengen. Wat moet ik in
vredesnaam beginnen?
Mevrouw Fleet zei dat ze het niet wist.
Maar ze wist het wel
Terwijl miss Minifer bezig was haar kammen en borstels
op de toilettafel te arrangeeren, klopte mevrouw Fleet op
haar deur en kwam binnen.
Miss Minifer, begon ze, ik heb nog eens nagedacht
en.Ze wachtte even.
Ja?
Over uw kleeren. Ik weet niet of het u wat schelen
kan kleeren van een ander aan te trekken. Maar als het u
niet schelen kan. dan was het misschien niet zoo ver
keerd. natuurlijk moet u het zelf weten. maar als ik
in uw plaats was.
Ja? vroeg miss Minifer nog eens, ongeduldig nu. Ze
kende mevrouw Fleet.
Ziet u ze heeft haar rekening niet betaald en daarom
zijn haar koffers hier achtergebleven. Ik zou niet durven
zeggen dat haar kleeren nu juist uw stijl zijn, maar ze was
ongeveer van uw lengte. Maar als u er werkelijk geen be
zwaar tegen hebt, kunt u ze met plezier krijgen. Ik denk
niet dat ze er iets tegen zal hebben. Ik geloof dat de politie
haar op het oogenblik zoekt wegens oplichting....
Miss Minifer vond het oogenblik gekomen om den woor
denstroom van de pensionhoudster te stuiten,
Dus u bedoelt dat u me de kleeren van iemand anders
wilt leenen? vroeg ze een klein, beetje geschrokken.
Ja, omdat u niets hebt om aan te trekken. Maar de
kleeren zijn heel goed. We hebben de koffers nagezocht, ziet
