4
ONS ZEELAND
Feest in lerseke de dure aardbeien
water en geen water over een bezoek
en over de pers.
In lerseke hebben de vorige week Donderdag de feesten
ter gelegenheid van de intrede van den nieuwen burge
meester plaats gevonden. In den vroegen morgen wekten
de klokken de inwoners, daarna maakte het plaatselijk mu
ziekgezelschap „MoZart" een muzikale wandeling door het
dorp. In den loop van den dag werden verschillende wed
strijden voor de jeugd en ook voor de ouderen georgani
seerd, schoolkinderen zongen den nieuwen burgemeester
toe, er werd een optocht gehouden en tot slot, in den laten
avond vuurwerk afgestoken. Den geheelen dag heerschte in
lerseke, het dorp dat nog al berucht is op feestdagen, een
prettige opgewekte geest, terwijl braspartijen of andere uit
spattingen niet werden waargenomen.
Een ware attractie van het omvangrijke programma was
ongetwijfeld het kunst-vliegen van den heer M. Vlaming.
Deze inwoner van lerseke, de eerste Nederlandsche sport-
vliegtuig-bezitter, voerde boven het dorp eenige vrilles en
loopings uit, die de toeschouwers met bewondering vervul
den. Een dergelijke demonstratie door een plaatsgenoot, in
het bezit van een eigen sport-vliegtuig, zal vooralsnog in
ons land wel tot de uitzonderingen behooren.
Tijdens de feesten hebben we enkele uren in lerseke ver
toefd en toen is ons opgevallen dat dit dorp niet zoo on-
Zeeuwsch is als men het wel doet voorkomen, maar dat
de inwoners toch ook niet geheel met andere Zeeuwen ver
geleken kunnen worden. De oester-cultuur, die ook thans
nog een speculatief karakter draagt, heeft een duidelijk
stempel op de samenleving ter plaatse gedrukt. In lerseke,
waar tengevolge van den oester-handel menigmaal ver
schuiving van kapitaal plaats vond, waar rijken arm en
armen door de oesters rijk werden, mist men bij de bewoners
het typisch Zeeuwsch hoog opzien naar de bezittende klasse.
De bevolking heeft iets Amerikaansch en iets bewust over
zich. Iedereen schijnt te weten „Heden hij rijk, ik mis
schien het volgende jaar."
Dit besef doet den arme den rijke met hetzelfde joviale
gebaar groeten, als zijn gelijke.
We gelooven wel dat lerseke door de wijze van omgang
een geheel eigen karakter heeft gekregen. Een karakter dat
men waarlijk wel kan waardeeren.
X
Landbouwers en tuinders zijn steeds vervuld met klachten.
Dan deugt dit niet, een anderen keer had het zus of zoo
moeten zijn. Over één ding is in dezen zomer echter nog
geen klacht gevallen, n.l. over de aardbeien niet. Deze zijn
zeer duur en in Zeeland werden er, in tegenstelling met
elders, vrij veel geplukt. Vermoedelijk danken we prijs en
stand van het gewas hier aan den strengen winter. Elders
heeft de winter groote schade aan de aardbeienplanten
toegebracht, doch hier in Zeeland zorgde een flinke laag
sneeuw er voor dat de uitwerking der koude van geen invloed
op dit gewas kon worden. Zoo ziet men weer eens, dat zelfs
sneeuw nog op den prijs van een artikel van grooten invloed
kan zijn. Het verheugt ons dat de tuinbouwers hier aldus
hun eersten goeden slag konden slaan. Mogen nog vele
andere in den loop van het jaar volgen.
Niet alleen in het belang van land- en tuinbouw, doch in
het belang van alle Zeeuwen. Want gaat 't het land goed,
dan heeft ook de handel reden tot lachen. In Zeeland on
dervinden \ye zulks herhaaldelijk.
X
In het vorige nummer is op een andere plaats melding
gemaakt van het besluit van den gemeenteraad van Sou
burg inzake aansluiting op het net der Vlissingsche water
leiding. In Souburg zal men dus binnen afzienbaren tijd (ein
delijk water uit de kraantjes kunnen tappen. We vinden
het betreffende besluit zeer verstandig, want het afgeloopen
voorjaar heeft wel duidelijk aangetoond, dat een drinkwa
terleiding in onze samenleving niet meer ontbreken kan,
willen de levens-behagelijkheid en de gezondheid behouden
blijven. Dus bravo voor de Souburgers, welke hun belan
gen hebben begrepen
In Zeeuwsch-Vlaanderen is men zoo ver nog niet. Daar
hangt over de plannen tot stichting van een drinkwaterlei
ding een bijna angstige stilte. De leden van het bestuur en
de commissarissen der Mij. legden reeds eenigen tijd geleden
hun mandaat neer, doch van een nieuwe verkiezing hoor
den we tot nu toe niet.
De water-plannen verwateren toch niet aan den over
kant
De oppositie heeft de energie van de Zeeuwsch-Vlaamsche
voormannen toch niet gebroken
Het is te hopen, dat men nu eens heel vlug een oplossing
aan deze (nare) langdurige kwestie zal geven.
X
De vorige week hebben een aantal Afrikaansche studenten
eenige dagen in ons gewest vertoefd. Over dit bezoek en over
de excursies, die de studenten maakten, zullen we het hier
niet hebben. Wel over iets anders, dat met dit bezoek uit
staande heeft.
De organisatoren van den tocht der Zuid-Afrikaners' heb
ben n.l. iets verzuimd. En wel de pers te noodigen, of zelfs
de pers van het bezoek op de hoogte te stellen.
Dit is een groote fout geweest, die aantoont, dat het orga-
niseeren van excursies niet ieders werk is.
Het is misschien wel jammer, maar 't is nu eenmaal een
feit, dat de „man van de krant" overal aanwezig moet zijn,
teneinde zijn lezers van alles en nog wat te kunnen ver
tellen. Weert men den journalist of verzuimt men hem van
de plannen en uitvoeringen op de hoogte te stellen, dan zon
digt men tegen het algemeen belang en. tegen het wel
slagen van een onderneming.
We gelooven niet, dat de organisatoren van de trip der
Zuid-Afrikaneers met opzet de pers in onwetendheid liet.
Dit stemt althans nog tot eenige vreugde.
WILLEBRORD OP WALCHEREN
door
JAN VERMEER.
In de eerste eeuwen van onze jaartelling waren de Zeeuw-
sche eilanden, voor zoover ze niet bestonden uit schorren
en slikken, bewoond door een volk, dat zijn bestaan vond in
visscherij en landbouw. De godsdienst van deze oudste
Zeeuwen was waarschijnlijk het algemeen-Germaansche
geloof de dienst van Wodan, van Donar, van Freia, en
